دوران سخت دنگ شیائوپینگ
چوئِن لای به عنوان پشتیبان اصلی دِنگ، در ژانویه ی 1976درگذشت، و باند چهارنفره با چراغ سبز مائو تخریب چهره ی دِنگ را آغاز و به جای دِنگ هواکوفِنگ به عنوان جایگزین چوئِن لای به نخست وزیری انتخاب شد.
لذا، در جلسه ی کمیته ی مرکزی که برای تعیین سرنوشت دِنگ تشکیل شد، با اعمال نفوذ باند چهارنفره تصمیم گرفته شد که دِنگ از تمامی مسئولیت هایش کنار گذاشته شده و به بخش بین الملل منتقل شود. دِنگ برای چند ماه خانه نشین شده و منتظر سرنوشت گردید. در تاریخ 3ماه مارس مائو با صدور بیانیه ای ضمن تأکید بر ادامه ی روند انقلاب فرهنگی، موضوع دِنگ را یک مسئله ی داخلی اعلام و از بخش های مختلف خواست تا دِنگ را مورد انتقاد قرار دهند.
هنوز سه ماه از فوت چوئِن لای نگذشته بود که بار دیگر باند چهارنفره این بار به بهانه ی تظاهرات مردم در فستیوال مردگان در میدان تیان اَنمِن و متهم ساختن دِنگ به سازماندهی این تظاهرات، او را از قدرت به زیر کشیده و مائو را وادار کردند او را از تمام پست های حزبی و دولتی به جز عضویت در حزب برکنار کند.
با مرگ مائو در 9سپتامبر سال 1976، این بار باند چهارنفره بود که حامی خود را از دست داده و تضعیف شدند و جریان انقلاب فرهنگی نیز متوقف شد. پس از مرگ مائو، دِنگ در ماه ژوئن1977، با حمایت همفکرانش در حزب، دولت و ارتش به صحنه ی سیاسی بازگشته و ابتدا به معاونت کمیته ی مرکزی، معاونت کمیسیون نظامی و ریاست ستاد ارتش منصوب گردید.
نخستین هدف او کنار گذاشتن پیروان مائو و مائو زدایی از قدرت بود. هدف دیگر او به محاکمه کشیدن باند چهارنفره بود که در 20 نوامبر 1980 دادگاه رسیدگی به اتهامات آنها آغاز شد. این محاکمات در واقع، نمادی از پیروزی مقامات کهنه کاری بود که به رهبری دِنگ که خود قربانی تحولات رادیکال مائو در دوران انقلاب فرهنگی شده بود، بشمار می رفت[۱].