نقش مساجد در حفظ هویت دینی مسلمانان در چین

نقش مساجد در حفظ هویت دینی مسلمانان درچین

طبق اسناد و مدارک تاریخی، اسلام درچین عمدتا به وسیلهی تجار و بازرگانان مسلمان ایرانی و عرب در سراسر این کشور گسترش یافته است. این بازرگانان که برای انجام معاملات و داد و ستد کالا به اقصی نقاط چین رفت و آمد میکردند، برای رفع نیاز ابتدایی خود به مسکن و غذای پاک و حلال( ذبح اسلامی) در مسیر کاروان های تجاری، اقدام به تشکیل هستههای کوچکی از محلههای مسلمان نشین میکردند تا ضمن تأمین نیازهای اقامتی و پذیرایی از تازه واردین، به عنوان افراد مورد اعتماد و بنکدار آشنا به بازار و کالاهای تجاری مورد نیاز مردم و کالاهای مرغوب صادراتی چین، به بازاریابی برای آنان میپرداختند[i].

از نوشتههای آقای بَیشويی یکی ازمورخان برجسته و مشهور مسلمان چین( 1983) و یانگ خوای جونگ( 1991) و علي يوجنگويی(1995) و دیگران چنین فهمیده میشود که نمایندگان و تجار مسلمانی که وارد چین میشدند، بدون استثناء مرد بودند. آنان در چین به عنوان میهمانان عزیز قلمداد شده و دولت با آنان برخورد احترام آمیزی داشت. تجار مسلمانی که اقامت در چین را انتخاب میکردند، اغلب با مقامات محلی مراودات دوستانه برقرار و با آنان رابطهی فامیلی از طریق ازدواج پیدا کرده[ii] و از این طریق در ردیف نخبگان سیاسی و اقتصادی جامعه جای میگرفتند. فرزندان دو رگهی آنان( خارجیان متولد شده در محل)[1] خوانده شده و در امتحانات دستیابی به پستهای بالای مملکتی شرکت جسته و جزو مقامات عالیرتبه میشدند.

[1] - Tusheng Fan Ke

[i] - Jean A. Berlie. Islam in China, Hui and Uyghurs Between Modernization and Sinicization. White Lotus, Bangkok- Thailand, 2004.

[ii] - مراد زاده، رضا/ چگونگی نفوذ و گسترش اسلام در چین/ بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی/ 1382