بهداشت و سلامت ژاپن
از آنجا که در ژاپن، نرخ زاد و ولد در حال کاهش و تعداد افراد مسن در حال افزایش است، سیستم تامین اجتماعی این کشور پیوسته در حال بهبود و ارتقای سطح رسیدگی به تغییرات جمعیتی و محیط اجتماعی و اقتصادی بوده است. در آوریل 2000 نوعی سیستم بیمه مراقبتی طولانی مدت مخصوص افراد مسن راه اندازی شد که از نظر محدوده سنی به دو نوع تقسیم میشود. گروه اول محدود سنی 65 سال و بالاتر را در برمی گیرد که نیاز به مراقبتهای ویژه و بلند مدت دارند. در گروه دیگر محدوده سنی از 40 تا 64 سال و برای افرادی است که دارای بیمارهای خاصی هستند و نیاز به مراقبت بلند مدت دارند. این نوع بیمه حدود 80 تا 90 درصد هزینههای درمانی و مراقبتی افراد را پرداخت میکند و مزایای بسیار دیگر مانند پرستاری در منزل و بستههای حمایتی متنوع را در بر میگیرد. هنگامی که این سیستم برای اولین بار تأسیس شد، 2.18 میلیون نفر که نیاز به مراقبت و حمایتهای درمانی داشتند، تحت پوشش درآمدند. در آوریل 2018 این تعداد تقریبا 3 برابر افزایش یافت و به 6.44 میلیون نفر رسید که این نشان میدهد سیستم بیمه مراقبت طولانی مدت به شکل قابل توجهی در مراقبت از افراد تحت پوشش توانمند بوده است[۱].
خدمات سلامت و بهداشت عمومی از جمله معاینات غربالگری رایگان برای بیماریهای خاص، مراقبتهای قبل از تولد و کنترل بیماریهای عفونی توسط بخش دولتی ارائه میشود. پرداخت خدمات پزشکی شخصی از طریق یک سیستم بیمه درمانی ارائه میشود که دسترسی به آن نیاز به عضویت و پرداخت هزینه ماهیانه دارد که براساس حقوق و درآمد اشخاص تعیین میگردد. به طور کلی دو نوع بیمه درمانی رایج وجود دارد. بیمه درمانی دولتی یا کوکومین کِنکو هوکِن(国民健康保険/Kokumin Kenko Hoken) و بیمه تامین اجتماعی یا شاکای هوکِن(社会保険/Shakai Hoken) که بیمه درمانی تامین اجتماعی مخصوص حقوق بگیران و کارمندان است، اما بیمه دولتی مانند بیمههای دولتی در ایران یک بیمه عمومی محسوب میشود. پوشش هزینههای درمانی توسط بیمه معمولاً 70 درصد است. از سال 1973، همه افراد مسن تحت پوشش بیمه حمایتی دولت قرار دارند. بیماران در انتخاب محل معالجه و پزشکان مرتبط با درمان خود آزاد هستند.
ژاپن سیستم تامین اجتماعی توسعه یافتهای دارد که هدف آن حفظ کیفیت زندگی ساکنان قانونی آن در برابر دامنه گستردهای از خطرات اجتماعی و اقتصادی است. این سیستم چهار جزء کلیدی دارد: اول از طریق کمک عمومی، درآمدی حداقلی فراهم میکند برای مردمی که نمیتوانند هزینه زندگی خود را در بیاورند. دوم برای شهروندان بیمه اجتماعی به صورت پوشش مالی خدمات پزشکی و بهداشتی، غرامت بیکاری، و مستمری عمومی فراهم میکند. بیشتر برنامههای بیمه اجتماعی با مبالغ پرداختی از طرف کارمندان و کارفرماها و نیز کمکهای دولتی حمایت میشوند. سوم این سیستم خدمات تامین اجتماعی را برای نیازهای خاص افراد مسن، معلول و کودکان در نظر میگیرد. و چهارم حمایت از سیستمهای بهداشتی عمومی را برای حفظ پاکی و مسائل زیست محیطی و جلوگیری از گسترش بیماریهای واگیردار در نظر دارد.
یکی از چالشهای پیش روی نظام سلامت جمعیت در حال پیر شدن ژاپن است، زیرا تامین نیازهای افراد کهنسال را برای دولت دشوار میکند. خانههای سالمندان دولتی، آزمایشهای مرتب پزشکی، خدمات پزشکی ارزان قیمت، خدمات در خانه و فعالیتهای تفریحی در مراکز عمومی، خدماتی هستند که احتمالا ارائه آنها به افراد مسن در آینده با مشکلاتی مواجه خواهند شد.
نیز نگاه کنید به
- بهداشت و سلامت روسیه
- بهداشت و سلامت کانادا
- بهداشت و سلامت لبنان
- بهداشت و سلامت تونس
- بهداشت و سلامت کوبا
- بهداشت و سلامت در مصر
- بهداشت و سلامت افغانستان
کتابشناسی
- ↑ سوموشوتوکِی کیوکو، 2021: 165