غذای روسی

بیف استروگانف

روس‌ها به طور معمول سه نوع غذا در روز می خورند. غذای صبح که «زافتراک»(завтрак) نامیده می شود، این غذا معمولا شامل کلوچه از گندم سیاه ،فرنی سرو شده با سرشیر ترش و پنیر است،اگر چه برخی از روس‌ها تنها نان و چای را به عنوان صبحانه مصرف می کنند. ناهار(обед) «آبید» بعداز ظهر سرو می شود و غذای اصلی در طول روز به حساب می آید. این غذا اغلب با سوپی همچون «بورش»(борш) آغاز می شود که از چغندر تشکیل شده و با سر شیر ترش سرو می شود. ناهار همچنین ممکن است با پیش غذایی همچون سالاد ماهی، گوشت سرد، تخم مرغ سفت پز و خاویار- آغاز شود. بخش اصلی غذا به طور معمول متشکل است از بیف، گوشت خوک یا جوجه.

پلمنی روسیه

غذای عامه مردم شامل «پلمنی» (گلوله‌های خمیر پر از گوشت چرخ كرده یا سبزیجات است كه در آب جوش آماده می شود و روی آن نیز خامه ریخته می‌شود) و«بیف ستروگانوف» (گوشت سرخ شده و ماكارونی) است. «اوژین»(ужин) غذای عصرانه است که معمولا تنها چای و «زاکوسکی»(закуский)(مزه مانند ماهی شور، تخم مرغ پخته، خاویار) را شامل می شود، اگرچه رستوران ها غذاهای متنوع تری را سرو می کنند. علاوه بر چای، قهوه و لیموناد آشامیدنی های عمومی هستند، ودکا و آبجو نوشیدنی های الکلی هستند که به گونه ای گسترده توسط افراد مصرف می شوند. رستوران هایی که زمانی برای خدمت رسانی و سرو غذا برای فقرا شناخته شده بودند اکنون هم در تعداد و هم در تنوع افزایش یافته اند. غذاهای قومی سایر نقاط دنیا در اکثر شهرهای بزرگ در دسترس هستند؛ غذاهای مکزیکی و چینی به گونه ی خاص تری گسترش یافته اند. غذا خوردن در رستوران شیوه ای متداول است، کار و بار یک غروب کامل و مشخصه ی تعداد زیادی از رستوران ها موسیقی زنده و رقص است.

دربین غذاهای روسیه هیچ یك از غذاها به اندازه «بلینی» محبوب نبوده است. بلینی تمام عمرشخص را همراهی می‎كرد؛ از تولد (یكی از غذاهای اصلی زن حامله بلینی بود) تاپایان عمر (كه یكی از اصلی‌ترین غذاهای مجلس یادبود است). هیچ كس نمی‎داند چه زمانی بلینی جزئی از غذای روس ‎ها شده است. به هرحال سنت‌ها ومراسم زیادی با بلینی در ارتباط است. اما قبل از هرچیز بلینی غذای الزامی جشن مسلنیتسا است كه یكی از مشخصات ضروری جشن بهاری است).

در روسیه قدیم رسم بود كه قبل از صرف غذا دعا خوانده شود. همچنین رسم بود قبل از طلوع خورشید بیدار شده به عبادت خداوند بپردازند و از او بخواهند كه آنان را در انجام كارهای نیك موفق گرداند. قبل از مسافرت، ساختن خانه، تعمیر‌خانه و انجام كارهای مهم و حوادث خطرناك، پس از استحمام، عبادت می‌كردند. قبل از لشكركشی و یا دفاع از شهر و یا پاكسازی آن از دشمن، ابتدا نظامیان به سر و وضع خود می‌رسیدند سپس به دعا می‌پرداختند، بعد عازم جنگ با دشمن می‌شدند. آنها معتقد بودند اگر در راه وطن كشته شوند، پس از مرگ فرشتگان روح آنان را به جایگاه ابدی برده، در سعادت زندگی خواهند كرد.

نیز نگاه کنید به

• غذاهای سنتی ژاپن

• غذای کانادایی

• غذاهای سنتی کوبا

• غذای سنتی لبنان

• غذاهای سنتی تونس

• غذا در افغانستان

• تنوع غذاهای چینی

• غذاهای سنتی سنگال