غذای کانادایی

از دانشنامه ملل

غذاهای کانادا متفاوت است و تنوع گسترده آن ناشی از گستردگی مناطق این کشور و تنوع اقوام و گروه‌هایی است که در آن زندگی می‌کنند. غذاهای محبوب مردم در مناطق مختلف متفاوت است و به شدت تحت تأثیر میراث اجدادشان است؛ به خصوص در جشن‌ها و اعیاد. در طول سواحل اقیانوس اطلس، به جز کِبک، غذاهای دریایی و غذاهای انگلیسی متداول است. غذاهای محبوب و پرطرفدار ‌در کبک ‌در اصل‌ میراث فرانسوی‌های منطقه است. در استان‌های سواحل اقیانوس اطلس و ‌نیوفاندلند غذاهای عجیبی، نظیر نوعی آبگوشت(بیسکوییت‌های ریزِ خرد شده که با نوعی ماهی می‌جوشانند)، خوراک باله خوک آبی، سوپ خوک آبی، خوراک خرگوش و گوزن دیده می‌شود. این استان‌ها برخی از بهترین غذاهای دریایی آمریکای شمالی را نیز تهیه می‌کنند. از آ‌ن جمله می‌توان از خرچنگ دریایی بسیار عالی نیوبرونزویک، ‌گوش ماهی نوااسکوشیا و صدف‌های باریک دریایی جزیره پرنس ادوارد نام برد. بریتیش کلمبیا به خاطر ماهی آزادش معروف است. هر سال مراسم سنتی کباب کردن ماهی آزاد سرخ گوشت اقیانوس آرام برگزار می‌گردد که روی چوب توسکا دودی می‌شود. در سراسر کانادا ‌شیره درخت افرا و فرآورده‌های آن بسیار محبوب است که بازتابی از اهمیت این درخت در این کشور است. مردم برای حفظ سلامتی‌شان ‌مصرف گوشت را در غذاهایشان کاهش داده‌اند و در عوض بیشتر ‌از میوه‌ها و سبزی‌ها، ‌غلات و دیگر کربوهیدرات‌ها استفاده می‌کنند. مردم، به ویژه ساکنان شهرهای بزرگ‌، به دلیل ارتباط با مهاجرانی از نژادهای مختلف ذوق و سلیقه بین‌المللی‌تری درباره غذاها دارند. مثلاً‌ در ونکورو و تورنتو ‌تعداد زیادی رستوان چینی و رستوران‌های مربوط به سایر کشورهای آسیایی(از جمله ایران) و نیز در کبک ‌رستوران‌ها و کافه‌های فرانسوی زیادی وجود دارند. در ونکورو و ویکتوریا، ‌علاوه‌بر غذاهای کشورهای آسیایی، غذاهای ایتالیایی، ‌کره‌ای و آشپزی ترکیبی(که ترکیبی از انواع سبک‌های آشپزی است) طرفداران زیادی دارند. تنوع نژادی به بهترین وجه در تعداد و تنوع غذاها و رستوران‌ها نمود می‌یابد که معروف‌ترین آنها رستوران‌های چینی، ایتالیایی، ژاپنی، ‌کره‌ای، ‌مکزیکی، ویتنامی و تایلندی است. غذاهای اصیل کانادایی شامل غذاهای اقوام اولیه است. رژیم غذایی سنتی این اقوام از مواد گیاهی و گوشت حیواناتی تشکیل شده بود که در سرزمین‌های اطراف هر قبیله‌ای یافت می‌شدند. از جمله حیواناتی که از گوشت آنها برای تهیه غذا استفاده می‌شد می‌توان از بوفالو، نهنگ، شیر ماهی، گوزن، گراز ماهی و نظایر آن نام برد. به علاوه، انواع میوه‌ها و مغزها نیز به عنوان منابع غذایی اقوام اولیه مورد استفاده قرار می‌گرفتند. امروزه اقوام اولیه نیز در کنار رشد تمدن و پیشرفت تکنولوژی در این کشور به استفاده از مواد آماده و دستگاه‌های نوین آشپزی تمایل پیدا کرده‌اند. در این کشور قوانین و مقرراتی تدوین شده است که به منظور حفاظت از محیط زیست، مانع آنها در دستیابی به منابع مذکور شده است. به این ترتیب، مجموعه وسیعی که در حال حاضر به نام آشپزی کانادایی شناخته می‌شوند، برگرفته از آشپزی مهاجران اولیه اروپایی و ملل مختلفی است که در حال حاضر مردم این سرزمین را تشکیل می‌دهند.

کانادایی‌ها برای غذا خوردن تا حد زیادی از رژیم غذایی گسترده(شبیه به رژیم غذایی آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها) استفاده می‌کنند؛ با این تفاوت که در رژیم غذایی کانادایی‌ها دانه‌‌های فرآوری شده، محصولات لبنی، گوشت گاو و مرغ، میوه‌های پخته شده و سبزی‌های تازه همراه با نمک و شکر وجود دارد. به­ رغم تنوع زیاد غذایی در این کشور، برخی از غذاها به طور خاص به نام کانادایی‌ها شناخته می‌شوند و در خارج از این کشور ناشناخته هستند. این دسته از غذاها بیشتر شامل تنقلات و میان غذاها می‌باشند که کمتر به عنوان یک وعده غذایی کامل شناخته می‌شوند.[۱] [۲]

وعده‌های غذایی

مردم کانادا معمولاً در طول روز سه وعده غذایی کاملاً مجزا دارند: صبحانه، ناهار و شام.

صبحانه

وعده غذایی صبحانه مدت کوتاهی پس از برخاستن از خواب صرف می‌شود. معمولاً این وعده غذایی کامل است تا انرژی لازم برای فعالیت یک روز کاری را ایجاد کند. غذاهای مورد استفاده آنان در وعده صبحانه بیشتر شامل: نیمرو، سوسیس، سیب‌زمینی سرخ‌کرده، اُملت، حبوبات، غلات سرد، شیرینی، آب‌میوه و نوشیدنی‌های گرم نظیر قهوه، چای یا شکلات گرم است. برخی از افراد تنها یک مورد از فهرست پیش گفته را مصرف می‌کنند، اما کسانی که صبحانه کامل صرف می‌کنند، ممکن است بخش زیادی از این اقلام را در یک وعده صبحانه مصرف کنند.

ناهار

ناهار وعده غذایی است که معمولاً ظهر(بین ساعات 12 تا 14) خورده می‌شود؛ ساعتی که اغلب مردم در محل کار خود به سر می‌برند. از این‌رو، بسیاری از آنان تمایل دارند برای ناهار از غذایی‌هایی استفاده کنند(نظیر ساندویچ‌ها و سالادها) که به راحتی تهیه و خورده می‌شوند و وقت زیادی نمی‌گیرند. در روزهای آخر هفته که وقت مناسبی برای تهیه غذا وجود دارد، مردم ناهارهای مفصل‌تری تهیه می‌کنند. برخی از مردم نیز که خواهان صرف ناهار مفصل هستند، به رستوران مراجعه می‌کنند.

شام

این وعده غذایی تقریباً مفصل است. افراد بعد از فارغ شدن از یک روز کاری سعی می‌کنند از زمان‌های مختص به خود لذت ببرند. لذا، آنان به خوردن غذاهای متنوع و مختلف تمایل دارند. در این وعده غذایی مردم از غذایی‌های نظیر مرغ سوخاری، استیک، همبرگر و غذاهای گوشتی، همراه با مقداری برنج، پاستا، سیب زمینی و نان استفاده می‌کنند. وعده غذایی شام در این کشور از تنوع زیادی برخوردار است و نوع آن براساس محلی که در آن زندگی می‌کنند، متفاوت است. به عنوان مثال، در سواحل غربی و استان‌های سواحل شرقی، ‌از غذاهای دریایی، ‌در غرب، به خصوص آلبرتا، از گوشت گاو و در دیگر نقاط کشور، ‌از مرغ یا گوشت خوک تغذیه می‌کنند. همچنین، بسیاری از مردم آبگوشت را، ‌که به روش‌های مختلف طبخ می‌شود، اغلب در وعده غذایی شام میل می‌کنند.[۳] [۴][۵]

نیز نگاه کنید به

غذاهای سنتی ژاپن؛ غذای روسی؛ غذاهای سنتی کوبا؛ غذای سنتی لبنان؛ غذاهای سنتی تونس؛ غذا در افغانستان؛ تنوع غذاهای چینی؛ غذاهای سنتی سنگال؛ غذای فرانسوی؛ غذاهای سنتی مالی؛ غذاهای سنتی ساحل عاج؛ غذا در زیمبابوه؛ غذای تایلندی؛ غذای اوکراینی؛ غذای اسپانیایی؛ غذاهای سنتی اردن؛ غذاهای سنتی اتیوپی؛ غذاهای سنتی سیرالئون؛ غذاهای سنتی در قطر؛ غذاهای سنتی قزاقستان؛ غذای بنگلادشی؛ غذاهای سنتی سریلانکا؛ غذاهای سنتی تاجیکستان؛ غذاهای آرژانتینی

کتابشناسی

  1. Pandi, G. (2008, July 1). Let’s eat Canadian, but is there really a national dish? The Gazette (Montreal).
  2. Wong, G. (2010, November 24). Canada’s national dish: 740 calories – and worth every bite? CNN.
  3. Sufrin, J. (2010, April 22). Is poutine Canada’s national food? Two arguments for, two against. Toronto Life.
  4. Trillin, C. (2009, October 14). Canadian journal, funny food. The New Yorker, 85(33), 68-70.
  5. لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.251-253.