قیروان تونس
قیروان پایتخت فرهنگی تونس است و در سال ۲۰۰۹ میلادی، پایتخت فرهنگی جهان اسلام معرفی شد. این شهر که در ۱۶۰ کیلومتری پایتخت قرار دارد، نام خویش را از فارسی معرب کاروان،[۱] به معنای مکان استقرار قافلهگرفته است،[۲] دلیل این نامگذاری نیز حضور خراسانیان در فتوحات إفریقیه است. البته کلمه قیروان برای عرب جاهلی نیز به همین معنا مفهوم بوده است؛ امرؤالقیس شاعر جاهلی میگوید:
«و غاره ذات قیروان کان اسرابها الرعال».[۱]
شهر قیروان که امروزه، جایگاهی، مانند شهر قم برای ایران دارد، در سال ۵۰ یا ۵۱ قمری به دست عقبه بن نافع فهری ساخته شد. اهمیت قیروان در إفریقیه، مانند فسطاط در
مصر بود و از این مکان بود که فتح دیگر مناطق إفریقیه و اندلس برای مسلمانان هموار شد. قیروان پیش از قرطبه اندلس و فاس مغرب نخستین مرکز علمی مسلمانان بود و در زمان اغلبیان به پایگاه دینی و علمی بلندآوازهای در مغرب اسلامی تبدیل شد. اغلبیان جامع قیروان را دوبار توسعه دادند. از مناطق دیدنی قیروان میتوان به این اماکن اشاره کرد: مقام صحابه پیامبر اکرم (ص). این مکان که به مقام سیدی صحبی نیز معروف است، مقبره ابوزمعهی بلوی از صحابه پیامبر اکرم (ص) و اصحاب الشجره است. او که در فتح إفریقیه شرکت داشت، به سال ۳۴ قمری در نزدیکی قیروان به شهادت رسید. تونسیها او را سید و صاحب الشعرات میدانند و معتقدند تعدادی از موهای محاسن پیامبر (ص) را با خود به همراه داشته است. تاریخ بنای این مکان که برای تونسیها بسیار مقدس و محترم است، به سال ۱۰۷۱ قمری برابر با ۱۶۶۳ میلادی میرسد. بسیاری از مراسم اجتماعی تونسیها، مانند مناسبتهای دینی، شروع زندگی مشترک زوجهای جوان و مراسمی همچون ختنهسوری از این مکان آغاز میشود. قرائت قرآن و اجرای برنامه گروههای تواشیح سنتی قیروان از دیگر فعالیتهای این مرکز دینی فرهنگی است.
در کنار این مکان مدرسه علمیهای قرار دارد که طلاب علوم دینی در آن به تحصیل علوم اسلامی مشغول بودهاند. این مدرسه دینی پس از استقلال تونس تعطیل شده است. جامع عقبه بن نافع. این مسجد قدیمی از مهمترین مساجد در غرب جهان اسلام و از زیباترین معماریهای موجود در مغرب عربی است که عقبه بن نافع در سال ۵۰ یا ۵۱ قمری آن را ساخته است و در طول تاریخ توسعه پیدا کرد. سیستم آبرسانی اغلبیان. فسقیات یا برکه اغالبه یک سیستم آبرسانی شهری است، از آنجا که منطقه قیروان در بیابان قرار دارد و همواره از مشکل کمبود آب رنج میبرده است، این مکان را ابو ابراهیم بن اغلب در سال ۲۴۸ قمری (۸۶۲م) ساخت؛ آبرسانی شهر را مکانیزه کرد و مشکل کمآبی را برطرف ساخت. این اثر از مهمترین نمونههای فنی مهندسی تمدن اسلامی است. مسجد سه در. این مسجد از قدیمیترین مساجد قیروان است که در سال ۲۵۲ قمری ساخته شده است و در ساخت آن از معماری و خط خاص قیروان استفاده شده است. موزه رقاده. موزه ملی هنرهای اسلامی رقاده در مکان شهر قدیمی رقاده ساخته شده است. رقاده در قرن سوم هجری ساخته شد؛ اما امروزه، اثری از آن نیست. در این موزه آثاری تاریخی، مانند ظروف سفالی، مسکوکات و خطوط نگهداری میشود. بازار قدیمی. شهر قیروان به جهت موقعیت سیاسی که در طول تاریخ داشته است، محل رفتوآمد قافلهها و کاروانهای تجاری بوده است و بازار آن قدمت بسیاری دارد. از مهمترین کالاهای قیروان به فرش وگلیم و شیرینیها، بهویژه شیرینی به نام «المقروض» میتوان اشاره کرد که در تونس مشهور است. صفاقس این شهر پایتخت اقتصادی تونس است و در فاصله ۲۷۰ کیلومتری تونس قرار دارد. مهمترین مناطق دیدنی آن عبارت است از: مسجد جامع، قصبه، برج النار، هتل حدادین، موزه هنر، موزه آثار باستانی و مناطق رومی، مانند تینا و اشولا[۳].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ مؤنس، حسین. فتح العرب للمغرب. قاهرة: مکتبة الثقافة الدینیة، بیتا،ص153.
- ↑ ابویعرب، محمد بن احمد بن تمیم قیروانی (۱۹۸۶). طبقات علمای إفریقیه و تونس. تحقیق علی شابی و نعیم حسن یافی. بیجا: الدار التونسیه للنشر،ص157.
- ↑ عصمتیبایگی، سیدحسن(1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی