نیروهای مسلح لبنان

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۸ توسط Hedieh (بحث | مشارکت‌ها)

اولین واحدهای ارتش این کشور در دوره قیمومیت تشکیل شد و با خروج آخرین نفرات نظامی فرانسه از لبنان در سال1945، ارتش این کشور در اختیار حکومت منتخب قرار گرفت. ارتش لبنان ارتشی کوچک است و از قدرت و تجهیزات چندانی برخوردار نیست. این ارتش در برابر حملات اسرائیل عملا ناتوان و عموما در حالت دفاعی قرار دارد و حتی در بحران‌های فراگیر و درگیری های گسترده داخلی از نقش آفرینی چندانی برخوردار نبوده است. تنها در برخی موارد و بروز بحران و درگیری‌هاي محدود به کنترل اوضاع پرداخته است. ارتش این کشور در جریان جنگ داخلی آسیب های بسیار دید و به دو بخش مسلمان و مسیحی تقسیم شد که گاه، بخش هایی از آن در برابر هم صف آرائی می کردند.

پس از جنگ نیز تلاش هایی برای بازسازی آن صورت گرفت و به ویژه برقراری یکپارچگی آن مورد اهتمام جدی بود. علیرغم دریافت برخی تجهیزات نظامی نوین و انسجام نسبی، همچنان ارتشی کوچک با توانمندی های محدود و تجهیزات نه چندان کارساز باقی مانده است. به نظر می رسد به دلیل همسایگی این کشور با اسرائیل، تا پیش از تعیین وضعیت مذاکرات سازش و سرنوشت مقاومت در لبنان و فلسطین، تغییر چندانی در وضعیت ارتش پدید نیامد.

مهمترین بخش ارتش لبنان، نیروی زمینی آن است که دارای 11 تیپ مکانیزه و چند تیپ گارد ریاست جمهوری، تکاور، هوابرد، تکاور دریایی، توپخانه و نیروی واحدهای پشتیبانی است. نیروی زمینی ارتش لبنان کارایی خود را عمدتا در  درگیری های داخلی و به شکلی محدود به نمایش می گذارد و از رویارویی با حملات و تهدیدات اسرائیل به شدت ناتوان بوده است. نیروی هوایی نیز عملا توان و امکان دفاع از آسمان کشور را به ویژه در برابر حملات و تجاوزات هوایی اسرائیل ندارد. تعدادی هواپیمای آموزشی و مجموعه ای از هواپیماهای جنگنده در اختیار آن است که از کارایی لازم و میدان مانور برخوردار نیستند. تعدادی هواپیمای جنگی میراژ فرانسوی نیز که پیش از جنگ داخلی در اختیار این کشور قرار گرفته بود، در سال2000 به کشور پاکستان فروخته شد و به جای آن 5 فروند بالگرد آمریکایی از نوع بل205 دریافت کرد. دو فرودگاه نظامی ریاق و رنه معوض در اختیار نیروی هوایی این کشور قرار دارد. نیروی دریایی نیز با دارا بودن دو پایگاه دریایی جونیه و بیروت و ده ها فروند کشتی کوچک و قایق های گشت دریایی، مسئولیت حراست از آب های سرزمینی و سواحل، حمایت دریایی از نیروی زمینی و مبارزه با قاچاق و راه زنی های دریایی را بر عهده دارد با توجه به قدرت نیروی دریایی اسرائیل و تهدیداتی که به شکل مستمر متوجه سواحل و آب های سرزمینی لبنان است، این نیرو از قدرت پاسخگویی لازم برخوردار نیست و نقش محدودی در ایفای مسئولیت های محوله ایفا می‌کند.

نیروی انتظامی این کشور با عنوان نیروهای امنیت شامل امنیت عمومی* و امنیت داخلی** تحت امر وزارت کشور قرار دارند. نيروي امنیت عمومی مسئولیت امنیت عمومی کشور، امور گذرنامه، امور اتباع بیگانه، نظارت بر فعالیت های سیاسی و رسانه ای، صدرور گواهینامه رانندگی، محافظت از شخصیت های سیاسی و مشارکت در تامین امنیت مرزها را بر عهده دارد.نيروي امنیت داخلی نیز مسئولیت حمایت از افراد و دارایی های آنان، حمایت از آزادی‌های قانونی، اجرای احکام قضائی، اداره امور زندان ها، حراست از سازمان ها و موسسات دولتی و حراست از مراکز دیپلماتیک را بر عهده دارد.

خدمت سربازی در لبنان در سال2007 لغو و به جای آن، دوره 6ماهه آموزش برقرار شده است که افراد پس از طی این دوره، در صورت تمایل و نیاز واحدهای نظامی، می توانند داوطلبانه به مدت 5 سال به صورت نیروی حرفه ای در اختیار ارتش قرار گیرند.

به موجب قانون اساسی لبنان، رییس جمهور، رئيس شورای عالی دفاع و فرمانده کل نیروهای مسلح است و دستور هرگونه عملیات نظامی نیز از سوی نخست وزیر به عنوان معاون رییس شورای عالی دفاع و به نمایندگی از هیئت دولت ابلاغ می شود.



* الامن العالم

** الامن الداخلي

پاورقی

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی