موسیقی مدرن روسیه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)

جشنواره موسیقی روسیه در دانشگاه آیو ارویداد منحصر به فردی در ابداع و نوع خود می‌باشد. برنامه آن شامل سه کنسرت و بسیاری سخنرانی‌ها، کارگاه‌ها و کلاس‌های مهارت می‌باشد. سیزده استاد فعلی و سابق کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو، و همچنین، دانشجویان و فارغ التحصیلان اخیرآن، ازشرکت کنندگان فعال درآن می‌باشند. چنین فستیوالی و یا مشابه آن چه در روسیه و چه در هیچ جای دنیا مشاهده نشده است. به دو دلیل در این فستیوال تنها آن دسته از آهنگ‌سازانی می‌توانند شرکت داشته باشند که با این موسسه همکاری دارند. اول اینکه کنسرواتور مسکو در طول چند دهه با افتخار یکی از بهترین موسسات آموزشی موسیقی در سراسر جهان بوده است. و دوم به دلیل این می‌باشد که پس از وضعیت پست پروستریکا اقتصادی در روسیه، بسیاری ازآهنگ‌سازان روسی معروف و یا جوان آینده دار و مستعد به مسکو نقل مکان کردند و به نحوی با کنسرواتوار مسکو مرتبط شدند. اگر که تا زمان پرسترویکا موسسات دولتی موسیقی چون اتحادیه آهنگ‌سازان شوروی وجود داشتند که ایدئولوژی دولت را مورد حمایت قرار می‌دادند و متناسب با معیار‌های ایدئولوژیک دولت کار می‌کردند، اما پس از پرسترویکا و کاهش بودجه دولتی، فعالیت تنها در بخش آموزشی و تاحدودی در زمینه‌های کنسرت‌های عمومی باقی ماند.

اگر که تاریخچه موسیقی مسکو و دیگر شهرهای بزرگ روسیه کمابیش همانند شهرهای اروپایی می‌باشد، اما شهرهای کوچک و روستاها در مجموع زیاد با موسیقی درگیر نبوده‌اند و آنگونه که در شهرهای بزرگ روسیه موسیقی جریان داشت در آن‌ها نبود. در روسیه امروز عدم حمایت از زیرساخت‌های اساسی وجود دارد. ارتباطات ضعیف، جاده‌های نامتناسب (بدون بزرگراه‌ها، و اغلب حتی آسفالت) و هزینه‌های بالای حمل و نقل، فقدان اطلاعات کامل (از دیگر مطبوعات موسیقی و ادبیات جاهای دیگر) و اغلب عدم وجود برق و تلفن ارتباطات، فعالیت آهنگ‌سازان را غیر ممکن می‌سازد. و اما در پایتخت شرایط مطلوب تری وجود دارد. به عنوان مثال، هزینه‌های معمولی خرید یک CD - ROM معمولی در رابطه با حقوق و دستمزد مردم متوسط، قابل مقایسه باخرید کالاهای لوکس می‌باشد. درتمام روسیه تنها یک رادیو موسیقی کلاسیک وجود دارد («ارفِی»)، و آن هم در شرایط بدی به سر می‌برد. و همچنین کانال تلویزیونی فرهنگ که در شهرهای محدودی دسترسی به آن ممکن است.

15 سال پیش در مسکو تنها دوگروه وجود داشت که مشغول به کار در رابطه با موسیقی مدرن بودند. گروه ابزارهای کوبه‌ای مارک پکارسکی و گروه تکنوازی بالشوی تئاتر. در حال حاضر، علاوه بر این تیم معروف، بسیاری دیگر نیز وجود دارد: برای مثال گروهی که به نام نماش معروف جان کِیج 4’33 و یا گروه جوان «Opus Posth» به رهبری تاتیانا گریندِنکو. دو نفر از افراد حاضر در هیئت علمی جشنواره کنسرواتوار مسکو- اس.ساوِنکو و اس.زاگنی- از اعضای گروه «اجرای شهودی» Ad Hoc Group می‌باشند که در آن خود آهنگ‌سازان موسیقی‌های خود و دیگران را اجرا می‌کنند.

قابل ذکر است که یکی از سه سالن کنسرواتور مسکو، راخمانینوفسکی، یکی از مراکز اصلی برگزاری آزمون‌های موسیقی شده است. و اجرا کنندگان بزرگ موسیقی و رهبران موسیقی مدرن، پروفسورهای کنسرواتور مسکو شده‌اند و در آنجا گروه اجرای مدرن را تشکیل داده‌اند. پروفسورهای کنسرواتور مسکو آهنگ‌سازان بزرگ روسی چون پ.چایکوفسکی، اس.تانِیِف، ان.مایاکوفسکی، د.شوستاکوویچ، اِ.دنیسوف بوده‌اند. در آن کسانی چون آ.سکریابین، اس.راخمانینوف، گ.سویریدوف درس خوانده‌اند. این آهنگ‌سازان به موسیقی یک آغاز روسی بخشیدند. موسیقی آن‌ها از همان ابتدا تا کنون همانند یک پیام از کشور بزرگ شمالی با فرهنگ غنی و سنت‌های فلکلور شناخته شده است. سنت گرایی تا به امروز یکی از جریان‌های پیشرو در موسیقی روسیه بوده است که بر اساس کاربرد تکنیک‌های آهنگسازی آکادمیک و فلکلور در خلق آثار توسعه یافته است. در دوره شوروی این جریان به سختی از جانب دولت حمایت می‌شد. تمامی آهنگ‌سازان روسی دوره شوروی به نحوی توجه خاصی به آن معطوف داشته‌اند. در دوره مدرن نیز علاقه به این جریان از موسیقی کم نشده است و نمایندگان آن در جشنواره و.آگافونیکوف و ای.دوبکووا می‌باشند. شروع «روسی» به شدت در موسیقی آهنگ‌سازانی که آثارشان در رابطه با سنت‌های کلیسایی ارتدوکس روسی است، محسوس است. با وجود تفاوت در متدهای خلق اثر، آن‌ها در یک گرایش روحانی مشترکند: تصویر دنیای معاصر را از دریچه منشور تفکر فلسفی می‌بینند. در ربع آخر قرن بیستم، پس از منع و آزار، سنت‌های آواز کلیسایی روسی توسط برخی از آهنگ‌سازان روسی چون یو.بوتسکو، ام.کولونتای، ال.کارِف، آ. گالاوین با مقتضیات زمان سازگار شدند.

مینیمالیسم در زندگی موسیقی روسیه دیر وارد شد، یک ربع قرن پس از پس از دوران شکوفایی آن در آمریکا. با افزودن چند نمونه از تمرین به تاریخ خود، مینیمالیسم، با جذب ویژگی‌های سنتی روسی به خود-عمق بیان و موضوعات مفهومی- تغییر یافت. اِ.دوبینِتس در سخنرانی خود درباره مینیمالیسم روسی و درباره نمایندگان اصلی آن که فارغ التحصیلان کنسرواتوار مسکو هستند (و.مارتینوف، اس.زاگنی، آ.باگاتوف، پ.کارمانوف) سخن گفته است. منتقد بزرگ موسیقی روسی و مفسر رادیو، و همچنین تولید کننده جشنواره موسیقی معاصر مسکو «جایگزین»، دیمیتری اوخوف، شنوندگان را با اکسپریمنتالیسم روسی که بیش‌تر مرتبط با ابزارهای غیر آکادمیک (مولتی‌مدیا، هپنینگ، جاز، تئاتر ابزاری) است، آشنا می‌کند. پس از او یکی از آهنگسازان اکسپریمنتالیسم روسی سرگِی زاگنی است که برنده جایزه د.کیج می‌باشد. آخرین جریانی که در جشنواره موسیقی مسکو ارائه می‌شود موسیقی الکترو آکوستیک می‌باشد. توسعه موسیقی الکتروآکوستیک در سطح جهانی در روسیه آغاز شد، زمانی که در آغاز دهه بیستم قرن 20، مخترع بزرگ فیزیک، لئو تِرمِن آزمایش‌های ساخت اولین ابزار الکتریکی موسیقی ترمن وُسک-را به نمایش گذاشت. به سرعت این ابزار در سراسر دنیا پخش شد. پس از آ«یک فیلم مستند راجع به «ترمن- ادیسه الکتریکی» ساخته شد که به دنبال آن مدیر استودیوی موسیقی الکتریکی دانشگاه آیوا، لورنس فریتس، کار ترمن را به نمایش گذاشت[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. ЕленаДубинец،http://www.mmv.ru/reviews/20-09-2000_dubvstupl.htm
  2. کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،