شهر های بزرگ و مهم ساحل عاج
مهمترین شهر کشور ساحل عاج، ابیجان است که مرکز اقتصادی کشور محسوب می شود. پساز آن شهر یاموسوکرو است که پایتخت سیاسی و اداری آن محسوب میشود. این شهر در فاصله 250 کیلومتری شهر ابیجان و در حاشیه جنگل و مرغزارهای ساحل عاج واقع شده است. سایر شهرهای مهم و بزرگ، سن پدرو،[12] بواکه،[13] کوروگو،[14] بوندیالی،[15] اودینه[16] و تینگرل[17] هستند. در ادامه پنج شهر مهم کشور معرفی میشوند.
ابیجان
درمیان شهرهای مهم و بزرگ ساحل عاج، شهر ابیجان جایگاه قابلملاحظهای دارد. تأسیس آن به ابتدای سده بیستم بازمیگردد. در سال 1950، جمعیت آن کمتر از 50000 نفر بود؛ درحالیکه امروز، علاوه بر اینکه پایتخت اقتصادی کشور محسوب میشود، پساز بندر لاگوس نیجریه، پرجمعیتترین شهر آفریقای غربی نیز هست. جمعیت آن مطابق آمارهای رسمی در سرشماری سال 2014، تعداد 4395243 نفر بوده است. آبوهوای آن گرم و مرطوب است و شامل دو فصل بلند و کوتاه بارانی و دو فصل خشک میشود. در فصول بارانی، گاه روزها بیوقفه باران میبارد و گاه نیز در عرض یک ساعت بارانی سیلآسا بر زمین فرومیریزد و پسازآن خورشیدی درخشنده خودنمایی میکند؛ بهطور میانگین، میزان ریزش باران و نزولات دیگر، به بیشاز 2000 میلیمتر در سال میرسد.
ابیجان از دو قسمت تشکیل شده است؛ ابیجان شمالی و ابیجان جنوبی که بهنوبه خود شامل 10 بخش میشوند. از بین سایر بخشها و در شمال، پرجمعیتترین «ابوبو»[18] و اقتصادیترین «اجمه»[19] است؛ اما مدرنترین بخش، «پلاتو»[20] نام دارد که محل ساختمانهای تجاری و بلند شهر است و سبکوسیاق معماری آن برگرفته از الگوی شهرهای اروپایی است.کاخ ریاستجمهوری و بیشتر وزارتخانهها هم در پلاتو قرار دارند. معروفترین ناحیه شهر که باز در شمال آن واقع است، «کوکودی»[21] نام دارد. یکی از هتلهای معروف و مجهز کشور بهنام «هتل ایووار» یا همان «هتل عاج» که میزبان مقامات سیاسی خارجی نیز میباشد و مراکزی چون دفتر منطقهای بانک جهانی، انستیتوپاستور و منطقه دیپلماتیک، در این ناحیه قرار دارند. باوجود اینکه پایتخت سیاسی و اداری کشور به شهر یاموسوکرو منتقل شده، اما همچنان نهادهای مهمی چون نهاد ریاستجمهوری و مجلس ملی، در شهر ابیجان قرار دارند. البته ساختمان جدید و هرمیشکل مجلس در یاموسوکو با هزینه بسیار ساخته شده است.
یاموسوکرو
یاموسوکرو در 248 کیلومتری شمال ابیجان و در دشتی هموار واقع شده است. بیشتر ساکنان این شهر از قوم بائوله هستند و درنتیجه، زبان رایج در آن همین زبان بائوله است. همچون اغلب شهرها و روستاهای آفریقا، در این شهر نیز سازمانی سنتی در کنار سازمان دولتی یا حکومتی و در همزیستی با آن وجود دارد؛ بنابراین، شورایی بهنام شورای ریشسفیدان در این شهر وجود دارد که ریاست آن برعهده یکی از کدخداهای روستایی است.
شایان ذکر است یاموسوکرو، در استان مرکزی، موسوم به استان دریاچهها، قرار دارد. باوجود همه ساختوسازها در طول سه دهه گذشته، هنوز این شهر در مقایسه با ابیجان چندان شایسته پایتختی ساحل عاج بهنظر نمیرسد، ولی دولت بهطور پیوسته و آرام، برنامه انتقال عملی و نهایی پایتخت را پی میگیرد.
سن پدرو شهر بزرگی است واقع در جنوبغربی ساحل عاج و در کنار اقیانوس اطلس. فاصله آن تا شهر ابیجان 348 کیلومتر است و در سال 2014، جمعیت آن 631156 نفر بوده است؛ از این تعداد، اغلب افراد به قوم کرو تعلق دارند. نام این شهر ازاینجهت سن پدرو گذارده شده که اولینبار بهدست پرتغالیها کشف شده است (Courrèges, 1987)
بواکه[24]
این شهر تا سال 1900 بهنام «بککرو»[25] شناخته میشد و به معنی روستای «بکه»،[26] نام پادشاه این منطقه در سده نوزدهم است. بواکه در شمال مرکزی ساحل عاج و در 350 کیلومتری ابیجان قرار دارد. در سرشماری 2014، جمعیت آن 680694 نفر و دومین شهر پرجمعیت کشور پساز ابیجان است. عمده ساکنان این شهر نیز از قوم بائولههایی هستند که از غنا آمدهاند. بواکه چهارراه اقتصادی کشور محسوب میشود و بعد از ابیجان و سن پدرو، سومین شهر مهم اقتصادی ساحل عاج است، هرچند بهدلیل بحران اخیر، اقتصاد این ناحیه نیز آسیب بسیار دید؛ اما شهرت این شهر بیشتر بهدلیل کارناوال معروفی است که هرساله در آنجا برگزار میگردد. از ویژگیهای منحصربهفرد این شهر، وجود تعداد بسیارزیاد موتورسیکلت است که حتی بهعنوان تاکسی نیز استفاده میشوند.
کوروگو[27]
کوروگو در شمال کشور در 600 کیلومتری ابیجان واقع است و مرکز استان «ساوان» محسوب میشود؛ به این ترتیب، هوای آن بسیار گرم و خشک است. در سال 2014 جمعیت آن 536851 نفر است. این شهر، بهویژه بهدلیل معادن طلا، آهن و الماسش اهمیت دارد. همچنین مسجد باشکوهی دارد که به سبک معماری سودانی بنا شده است. در زبان محلی، کوروگو به معنای «میراث» است. زبان محلی در این ناحیه «سنوفو» است و بیشتر ساکنانش مسلماناند.