گستره ی خشونت علیه زنان در چین
قبل از تأسيس چین نو در سال 1949، اغلب زنان این کشور ماندن در خانه و مراقبت از اعضای خانواده رابر كاركردن در بيرون از خانه ترجيح می‌دادند. بنابراين، به راحتی و به شكلی صحيح با يكديگر برخورد و رفتار می‌كردند و كار سخت برای هر دو طرف قابل درك بود. ولی اكنون وضعيت تغيير كرده است. زن و مرد هر دو شاغلند و پس از بازگشت به خانه مشغله‌ها و مشكلات محل كار را به منزل نيز منتقل می‌كنند و تحت همين فشارهای شغلی، پديده‌ی خشونت‌های خانوادگی نیز شدت می‌گيرد. براساس خبر منتشره در روزنامه‌ی خلق چین، در یک سوم از 270میلیون خانوار چینی، مشکل خشونت خانوادگی جریان دارد[۱].
گستره‌ی خشونت علیه زنان
خانم جِنیان(Zhen Yan)، معاون فدراسیون سراسری زنان چین در سخنرانی خود در اجلاس سالانه‌ی این فدراسیون در هشتم ماه مارس2012، خواستار تقویت قانون خشونت علیه خانواده شد. وی گفت مقررات موجود قادر به جلوگیری از خشونت خانوادگی در این کشور نیست. طبق آخرین آمار منتشره در خصوص میزان خشونت‌های خانوادگی در چین، سالانه بین 40 تا 50هزار مورد خشونت خانوادگی به ثبت می‌رسد که این میزان در مقایسه با آمار واقعی خیلی پایین‌تر است[۲].
براساس یک نظر سنجی که توسط این فدراسیون در خصوص چگونگی برخورد زنان روستایی با موضوع خشونت خانوادگی انجام گرفته است، 50درصد به بزرگان روستا مراجعه کرده، 33درصد متقابلا واکنش خشونت آمیز نشان می‌دهند و تنها 7درصد برای حل مشکل خود به مراجع قانونی مراجعه می‌کنند. به همین خاطر، فدراسیون زنان در سرتاسر کشور برای کمک به قربانیان خشونت خانوادگی بیش از6181 تلفن آزاد و 8958 مرکز مشاوره‌ی رایگان قانونی برای جلوگیری و برخورد با خشونت خانوادگی راه اندازی کرده است.
همچنین، براساس آمار منتشره، در سال 2008، تعداد موارد خشونت‌های خانوادگی گزارش شده به مراجع قانونی در چین، بیش از97874مورد بوده است که نسبت به سال 2007(72606مورد) حدود 12درصد افزایش داشته و این نرخ افزایش به صورت سالانه حفظ شده است[۳].
تشکیل گروه مدنی دفاع از حقوق زنان
با شدت گرفتن اين پديده‌ی ناهنجار در جامعه‌ی چین، اخيرا گروهی از مردان، برای نخستين بار به‌منظور مبارزه با خشونت‌های خانوادگی تشكيلاتی را ايجاد كرده‌اند. در سال1991در كانادا نيز چنين گروهی شکل گرفت و به دنبال آن تلاش مردان سایر كشورها برای مبارزه با اين پديده كه قربانيان اصلی آن زنان هستند، قوت گرفت و تشديد شد. شعار اين گروه اين است كه همه بايد متعهد شوند كه در مقابل خشونت‌هايی كه علیه زنان در جهان و در هر كشوری که واقع مي‌شود، ساكت ننشينند. اعضای اين گروه معتقدند، گرچه در بسياری از كشورها خشونت خانوادگی علیه زنان كمتر به چشم می‌خورد، اما بسياری از مردم درمقابل اين پديده سكوت اختيار کرده و زمينه را برای رشد خشونت‌های خانوادگی فراهم می‌سازند
صندوق توسعه‌ی زنان سازمان ملل در چین، در سال2002میلادی، مبارزه عليه خشونت علیه زنان در چين را آغاز و به دنبال آن گروهی متشكل از وكلا، پزشكان، خبرنگاران، دانشجويان، معلمان، كارگران و ديگر اقشار اجتماعی برای دفاع از حقوق زنان تشكيل شد. اين گروه از تمامی اعضای جامعه به ويژه مردان دعوت كرد تا با هر نوع خشونت علیه زنان در چین، به مبارزه برخاسته و در مقابل آن سكوت نكنند و از هر تلاشی برای ريشه‌كن كردن خشونت‌های خانوادگی بهره گرفته و در مقابل چنين روندی ساكت ننشسته و به پيشبرد ايده‌ی برابری جنسيتی در این کشور كمك نمايند.
به گفته‌ی كارشناسان، محور كار اين گروه ايجاد نوعی مشاركت و برابری بين زن و مرد و برقراری توازن ميان آنان است تا از اين طریق از شدت خشونت‌ها كاسته شود. اين مبارزات به ويژه در استان‌هايی همچون»ليائونينگ» در شمال شرق، «جيانگ سي» در شرق و «هونان«در مركز چین شدت و گسترش بيشتری دارد.
از سوی ديگر، سازمان توسعه‌ی زنان سازمان ملل از دولت چین خواسته است تا برای كمك به زنانی كه قربانی چنين خشونت‌هايی می‌شوند، بودجه بيشتری اختصاص دهد. دولت‌های محلی نيز برای پايان دادن به خشونت‌های خانوادگی در اين كشور در چند سال گذشته، يك سیستم جامع و فراگيری را تشكيل داده‌اند كه براساس آن ادارات امنيت عمومی، ارگان‌های قضايی و گروه‌های فعال زنان كه هدف آنان مبارزه با چنين خشونت‌هايی است، می‌توانند در این مبارزه مشاركت داشته باشند.[۴]
نیز نگاه کنید به خشونت های خانوادگی در چین؛ مصادیق خشونت های خانوادگی در چین