دانشگاه‌های انگلیسی زبان تایلند
براساس گزارش ادارهٔ کمیسیون آموزش عالی تایلند، در سال ۲۰۰۷م، حدود ۸۴۴ رشتهٔ تحصیلی بین‌المللی در ۵۳ مرکز آموزش عالی در سراسر کشور به زبان انگلیسی تدریس می‌شده است. از این میان ۶۰۹ رشته در اختیار ۳۰ دانشگاه دولتی و بقیه دراختیار ۲۳ دانشگاه خصوصی بوده است. شمار کل دانشجویان خارجی در تایلند در سال ۲۰۰۶ به ۸۴۳۴ نفر رسید که در مقایسه با دو سال پیش از آن، دو برابر بوده است.
شمار دوره‌های دانشگاهی بین‌المللی در دانشگاه‌های تایلند (۲۰۰۷م)[۱]
| نوع دانشگاه | تعداد | کارشناسی | کارشناسی ارشد | دکتری | سایر |
| دولتی | ۳۰ | ۱۳۶ | ۲۵۹ | ۱۹۹ | ۱۵ |
| خصوصی | ۲۳ | ۱۴۱ | ۶۸ | ۲۱ | ۵ |
شمار دانشجویان خارجی در دانشگاه‌های تایلند (۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶)[۱]
| سال | دختر | پسر | جمع |
| ۲۰۰۴ | ۱۸۰۴ | ۲۶۵۰ | ۴۴۵۴ |
| ۲۰۰۵ | ۲۰۲۳ | ۲۲۸۸ | ۴۳۱۱ |
| ۲۰۰۶ | ۳۸۴۱ | ۴۵۹۳ | ۸۴۳۴ |
در سال ۲۰۰۶ بیشتر دانشجویان خارجی تایلند را چینی‌ها (نزدیک به ۴۰ درصد)، تشکیل می‌دادند؛ پس از چینی‌ها، به ترتیب اتباع میانمار، ویتنام، آمریکا، لائوس، ژاپن، هند، کامبوج، کره، بنگلادش و دیگر کشورها (از جمله ایران) قرار دارند. حدود ۸۰ درصد این عده با هزینهٔ شخصی، ۱۱ درصد با بورس اعطایی دولت تایلند و نزدیک به ۱۰درصد نیز با بورس دریافتی از آمریکا و اروپا در تایلند مشغول به تحصیل‌اند.
دولت تایلند برای توسعهٔ آموزش‌های بین‌المللی از وام‌های خارجی یا صندوق‌های بین‌المللی مانند بانک جهانی، بانک توسعهٔ آسیایی، صندوق همکاری اقتصادی ژاپن و منابع مالی کشورهایی چون استرالیا، انگلستان، فرانسه، آلمان، ژاپن و ایالات متحده استفاده می‌کند. همچنین در اجرای این هدف با سازمان‌های خارجی منطقه‌ای و بین‌المللی که در زمینهٔ بهبود مسائل آموزشی فعالیت دارند، از جمله سازمان یونسکو همکاری نزدیک دارد [۱].
مهم‌ترین دانشگاه‌هایی که برنامه‌های درسی خود را به زبان انگلیسی و به دانشجویان خارجی عرضه می‌کنند، به ترتیب اهمیت عبارتند از:
۱. دانشگاه آسامپشن؛
۲. دانشگاه ماهیدول؛
۴. دانشگاه تاماسات؛
۵. کالج میشن؛
۶. دانشگاه سیام؛
۷. دانشگاه رانج سیت؛
۸. دانشگاه اتاق بازرگانی تایلند؛
9. دانشگاه بانکوک؛
۱۰. دانشگاه بین‌المللی استامفورد.
بیشتر این دانشگاه‌ها در بانکوک قرار دارند. برای نمونه دانشگاه چولالون کورن به‌تنهایی حدود ۷۴ رشتهٔ تحصیلی خود را به‌زبان انگلیسی تدریس می‌کند و دانشگاه اسامپشن نیز دارای بیشترین دانشجوی خارجی در تایلند است [۲].
دانشگاه اسامپشن
دانشگاه اسامپشن(Assumption University) یک دانشگاه خصوصی وابسته به‌کلیسای کاتولیک برادران سنت گابریل است که سابقه تاسیس آن به سال ۱۹۶۹م برمی‌گردد. این دانشگاه نخست به شکل یک کالج بازرگانی تشکیل شد و سپس در ۱۹۷۲م نام کالج مدیریت بازرگانی اسامپشن (با نام اختصاری ABAC) را به خود گرفت و در ۱۹۹۰م به دانشگاه اسامپشن تبدیل شد و نخستین دانشگاه بین‌المللی تایلند به شمار می‌رود که دارای دانشجویانی از کشورهای روسیه، چین، میانمار، هند، بنگلادش، پاکستان و سایر کشورهای آسیایی است. بیشتر دانشجویان این دانشگاه را اتباع چین و سپس هند تشکیل می‌دهند. این دانشگاه دارای رشته‌های مهندسی، تکنولوژی اطلاعات، علوم، پرستاری، حقوق، مدیریت بازرگانی، هنرهای ارتباطی، معماری، بیوتکنولوژی، موسیقی و نیز رشته آموزش از راه دور است.
افزون بر دانشگاه‌های ذکر شده، باید از انستیتو تکنولوژی آسیایی (A.I.T) نام برد که در آن به زبان انگلیسی تدریس می‌شود. این انستیتو، مجتمع بزرگ و معتبر آموزشی است که در پاتوم تانی واقع در شمال بانکوک قرار دارد و در بخش ایرانیان مقیم تایلند درباره آن سخن گفته‌ایم.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۰۴م تا ۲۰۰۶م، رشتهٔ مدیریت بازرگانی بیشترین علاقمند را میان دانشجویان خارجی تایلند داشته است و شمار دانشجویان این رشته در این سال‌ها افزایش سریعی را نشان می‌دهد. رشته‌های بازاریابی، زبان تایلندی، مدیریت عمومی، بازرگانی بین‌المللی، تای‌شناسی، فن‌آوری اطلاعات، مدیریت، علوم کامپیوتر، مالیه و بانکداری، هتل‌داری و حسابداری نیز در مرحله بعد دارای بیشتری دانشجوی خارجی بوده است[۳]. دانشجویان مقیم خارج از تایلند بر پایهٔ آمار سال ۲۰۰۴م، حدود ۱۲۰۰۰ دانشجوی تایلندی در انگلستان، ۱۱۰۰۰دانشجو در آمریکا، ۱۶۰۰۰ دانشجو در استرالیا و تعداد بسیاری نیز در کشورهای انگلیسی‌زبان دیگر، مانند کانادا و زلاندنو سرگرم تحصیل‌اند[۴][۵].
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Office of the Education Council(2008). Education in Thailand .Bangkok. Amarin Printing and Publishing
- ↑ Office of the Education Council. Education in Thailand 2007.Bangkok.Amarin Printing and Publishing. 2008،ص.149.
- ↑ Office of the Education Council. Education in Thailand 2007.Bangkok.Amarin Printing and Publishing. 2008،ص.151.
- ↑ خوشرو ،(b)علیرضا(۱۳۸۴).انگلیسی در تایلند: «نگاهی به سیاست‌های گسترش زبان انگلیسی در این‌کشور».بانکوک. رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران،ص.2.
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.280-288.