آموزش های دانش آموزان خاص آرژانتین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

علاوه بر سه مقطع و سطح آموزشی سراسری کشور، نظام آموزشی حالت‌های خاص را نیز پیش‌بینی نموده و دسترسی رایگان برای علاقه‌مندان به فراگیری آن‌ها را تضمین نموده است. این آموزش‌های خاص در واقع عبارت است از آموزش مهارت‌های حرفه‌ای که در داخل یک یا چند پایه و یا مقطع آموزشی برای تأمین نیازهای خاص دائمی و یا موقت تعبیه می‌شود و از تکنیک‌های آموزشی و سطوح مختلف بهره می‌برد. این حالت‌ها عبارتند از:

آموزش فنی و حرفه‌ای

آموزش فنی و حرفه‌ای بخشی از مقطع آموزش ثانویه (دبیرستان) و آموزش عالی کشور است که در واقع وظیفه شکل‌دهی به افکار دانش‌آموزان در خصوص مهارت‌های حرفه‌ای و فنی در دبیرستان و آموزش‌های علمی و فنی تخصصی در دوره آموزش عالی را بر عهده دارد. آموزش فنی و حرفه‌ای خود به رشته‌های مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود. در این مدارس رشته‌های تجارت، کشاورزی، مد، بانکداری و یا مهارت‌های تکنیکی همچون مکانیک اتومبیل و برق آموزش داده می‌شود.

آموزش‌های هنری

شامل:

الف) شکل‌دهی فکری و ذهنی و آموزش زبان‌های مختلف هنری به کودکان و نوجوانان و جوانان در همه مقاطع و سطوح تحصیلی از اولیه تا آموزش عالی است.

ب) آموزش‌های هنری در مقاطع اولیه و ابتدایی به صورت عمومی دنبال می‌شود اما در مقطع دبیرستان به صورت تخصصی و در رشته‌های مختلف برای دانش‌آموزان و دانشجویانی‌که علاقه‌مند باشند، دنبال می‌شود.

ج) آموزش‌های هنری در بخش آموزش عالی به صورت متمرکز در دانشکده‌ها و مؤسسات هنری در بخش‌ها و رشته‌های تخصصی جداگانه تعبیه شده است.

دانش‌آموزان خاص

این بخش از سیستم آموزش و پرورش کشور، به صورت اختصاصی برای دانش‌آموزان همه مقاطع و پایه‌های تحصیلی است که شرایط خاص و ویژه‌ای دارند. از جمله ناتوانی‌های موقت و یا دائمی ذهنی و بینایی و گفتاری و...

آموزش دائمی جوانان و بزرگسالان

این آموزش شامل جوانان دهه ۲۰ سالگی و بزرگسالان بالاتر از ۳۰ سال می‌شودکه به هر دلیل پس از اتمام دوره آموزش اجباری تا ۱۴ سالگی و یا قبل از آن موفق به تکمیل دوره‌های آموزشی خود نشده‌اند و علاقه‌مند به تکمیل آن می‌باشند. این مدارس ممکن است در ساعات مقرر سایر مدارس و یا در بعد از ساعات کاری روزانه ادارات و بخش‌های عمومی دایر شود.

آموزش روستایی

حالت خاصی از نظام آموزش و پرورش کشور و متناسب با فضای روستایی است که طبق اهداف عالی دولت مبنی بر تضمین آموزش رایگان دوره اجباری در مقاطع اولیه، ابتدایی و دبیرستان تعبیه شده است، در این حالت برای روستاها، با توجه به وضعیت روستا، تعداد دانش‌آموزان، شرایط محلی و محیطی و... زمان برگزاری کلاس‌ها و تعداد آن‌ها تعیین و برگزار می‌شود.

آموزش بین فرهنگی و دو زبانه

این شکل آموزشی در سال‌های پس از بازگشت مجدد دموکراسی به کشور و اصلاحیه قانون اساسی ۱۹۹۴ به سیستم آموزش و پرورش افزوده شد و در واقع شامل حال بومیانی است که در بخش‌های کوچکی از کشور مستقر هستند. بر اساس بند ۱۷ ماده ۷۵ قانون اساسی کشور، دولت موظف است در اجرای آموزش و پرورش رایگان برای همه فرزندان کشور، توجه ویژه‌ای را به حفظ و تقویت هنجارهای فرهنگی، بومی، زبان‌های محلی و قومی و هویت نژادی همه اتباع کشور و در جهت ارتقاء و بهبود سطح زندگی مردم در جهان چند فرهنگی موجود به کار بندد.

در مدارس خاصی که برای بومیان در چند استان کشور دایر شده است، آموزش‌های اجباری در مقاطع ابتدایی و دبیرستان به دو زبان مادری و زبان رسمی کشور ارائه می‌شود. استان‌ها صلاحیت خاص یافته‌اند که در بافت و ساختار این مدارس توجه ویژه و احترام خاصی به آداب، رسوم و باورهای این اقوام و اقلیت‌ها صورت گیرد. شایان ذکر است که مدارس خاص سایر اقوام و ملیت‌ها نیز در چارچوب همین قانون رسمیت‌گرفته و دایر شده است. در حال حاضر مسلمانان، یهودیان، ارامنه و... مدارس خاصی را دایر نموده‌اند. به ویژه یهودیان اهتمام خاصی را به مدارس اختصاصی و آموزش زبان عبری و باورهای مذهبی یهودی نشان داده‌اند.

مراکز اسلامی مسلمانان نیز، مدارس اسلامی را برای دانش‌آموزان در همه مقاطع دایر کرده و در آن‌ها ضمن آموزش زبان عربی به آموزش آموزه‌های اسلامی و قرآن کریم می‌پردازند.

آموزش بخش‌های محروم از آزادی

منظور اجرای سیستم آموزش و پرورش در همه مقاطع تحصیلی ابتدایی و دبیرستان در اماکنی است که به هر دلیل امکان حضور آزادانه افراد واجد شرایط در مدارس عمومی وجود ندارد.

آموزش خصوصی و بیمارستانی

منظور از آموزش خصوصی، برگزاری کلاس‌های درس در منازل و بیمارستان‌هایی است که کودکان و نوجوانان واجد شرایط به دلیل شرایط سلامتی خود امکان حضور در کلاس‌های عادی را ندارند. قانونگذار این نوع آموزش خاص را به منظور تضمین حق آموزش همه فرزندان کشور در هر سه مقطع اولیه، ابتدایی و دبیرستانی تعبیه نموده است.

علاوه بر مسائل فوق، ذکر چند نکته کلی در خصوص ساختار آموزش و پرورش کشور ضروری است. اول آن که تمامی ۸ حالت اختصاصی فوق جزء سیستم و ساختار آموزش و پرورش کشور محسوب شده و تمامی خدمات ارائه شده در آن‌ها همچون مدارس عادی رایگان است. البته در برخی مدارس خاص که خدمات بیشتری ارائه می‌دهند، امکان دریافت هزینه پیش‌بینی شده است. دولت مسؤول ارائه آموزش‌های رایگان برای همه فرزندان کشور است اما هزینه آموزش‌های خاص توسط والدین پرداخت می‌شود. به همین دلیل به عنوان مثال در مدارس تشکیل شده توسط مسلمانان، معلمان از سوی آموزش و پرورش اعزام شده و برای این کار هیچ مبلغی دریافت نمی‌شود اما مدارس به دلیل ارائه خدمات بیشتری از جمله آموزش زبان عربی و یا دروس اسلامی و... هزینه‌هایی را می‌توانند دریافت‌کنند. علاوه بر آن لباس خاص مدارس، کتاب‌ها و اقلام آموزشی و سرویس مدارس رایگان نمی‌باشد و توسط والدین تدارک دیده می‌شود.

در قانون اساسی سازماندهی مدارس توسط دولت، بخش‌های خصوصی، تعاونی و اجتماعی پیش‌بینی شده است. به غیر از دولت، مدارس دیگر می‌توانند توسط کلیسا و یا سازمان‌های دیگر حمایت مالی شوند. این مدارس سیستم کاملتری دارند و ساعات بیشتری را به تدریس می‌پردازند.

کلاس‌های مقاطع ابتدایی و دبیرستان ممکن است در دو نوبت صبح و عصر و در ۵ روز هفته برگزار شود. آغاز کلاس با مراسم اهتزاز پرچم و سرود ملی در ساعت ۸ صبح آغاز می‌شود و تا ساعت ۱۳ ادامه دارد. نوبت عصر نیز از ساعت ۱۴ یا ۱۴:۳۰ دقیقه آغاز و تا ساعت ۱۷ و یا ۱۷:۳۰ ادامه می‌یابد. البته منظور از دو نوبته بودن مدارس، حضور دانش‌آموزان در کلاس‌های درس هم صبح و هم عصر است نه نوبت‌بندی دانش‌آموزان در دو مدرسه صبح و عصر.[۱]

نیز نگاه کنید به

مدارس ویژه ی دانش آموزان ناتوان و کم توان ذهنی و جسمی در چین

کتابشناسی

  1. خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص319-322.