ادبیات دوران استعمار زیمبابوه
معدود نویسندگان و شاعران زیمبابوهای دوران استعمار، داستانها و اشعار حماسی و رزمی خود را به زبانهای بومی تألیف و میسرودند. ادبیات این دوره روایت خشونتهای استعمارگران علیه صاحبان اصلی کشور بود. آنان میکوشیدند احساسات میهن پرستی روشنفکران و نخبگان کشور را برانگیخته به نجات ملت وادارند.
پدید آورندگان این آثار در قالب شعر و داستان، ملت را هر چه بیشتر نسبت به ظلم و بیعدالتی سفیدپوستان استعمارگر مطلع میساختند و با آگاهی بخشی و تحریک احساسات انسانی و میهنی آنان را علیه نظام استعماری بر میانگیختند.کتاب "زیمبابوه" اثر دانیل ژوآنو یکی از کتابهایی بود که خشونت سفیدپوستان نژادپرست علیه بومیان را در شکل داستانهای کوتاه بازگو میکرد و یا رمان "آوارگان" به بازگویی داستان بیخانمانی و آوارگی سیاهان و سرنوشت شوم آنان میپرداخت[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
زبان و ادبیات زیمبابوه؛ ادبیات بومی زیمبابوه در دوران استقلال
کتابشناسی
- ↑ Mansisler,(1367). p. 121.
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.173