ادبیات دوران استعمار زیمبابوه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۱ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

معدود نویسندگان و شاعران زیمبابوه‌ای دوران استعمار، داستان‌ها و اشعار حماسی و رزمی خود را به زبان‌های بومی تألیف و می‌سرودند. ادبیات این دوره روایت خشونت‌های استعمارگران علیه صاحبان اصلی کشور بود. آنان می‌کوشیدند احساسات میهن پرستی روشنفکران و نخبگان کشور را برانگیخته به نجات ملت وادارند.

پدید آورندگان این آثار در قالب شعر و داستان، ملت را هر چه بیشتر نسبت به ظلم و بی‌عدالتی سفیدپوستان استعمارگر مطلع می‌ساختند و با آگاهی بخشی و تحریک احساسات انسانی و میهنی آنان را علیه نظام استعماری بر می‌انگیختند.کتاب "زیمبابوه" اثر دانیل ژوآنو یکی از کتاب‌هایی بود که خشونت سفیدپوستان نژادپرست علیه بومیان را در شکل داستان‌های کوتاه بازگو می‌کرد و یا رمان "آوارگان" به بازگویی داستان بی‌خانمانی و آوارگی سیاهان و سرنوشت شوم آنان می‌پرداخت[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

زبان و ادبیات زیمبابوه؛ ادبیات بومی زیمبابوه در دوران استقلال

کتابشناسی

  1. Mansisler,(1367). p. 121.
  2. ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.173