جامعه قزاقستان
جامعه قزاقستان تا حدود یک قرن پیش جامعه سنتی کوچ نشینی و بیابانگردی بوده است که بیشتر آنها زندگی خود را در استپ ها و صحراهای وسیع قزاقستان و در «یورت»؛ چادرهایی که از جنس پشم و موی دام های خود می بافتند زندگی می کردند، ولی این مردمان کوچ نشین بتدریج فرهنگ شهر نشینی را جایگزین بیابانگردی و پورت‌نشینی کردند و هر چه بر تعداد یکجا نشینی آنها افزوده شد در کنار دامداری به کشاورزی نیز روی آوردند، کشت گندم، جو و غلات که با آب و هوا و طول فصل های سال این سرزمین ساز و گار
39 http://kaziran.com
49
بود رواج یافت و در دوران حاکمیت اتحاد جماهیر شوروی، قزاقستان به قطب کشاورزی و تولید گندم شوروی تبدیل شد بطوریکه پس از استقلال نیز با توجه به زیر ساخت های باقیمانده از نظام سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی بخش عمده ساکنین روستاها به کشاورزی و دامداری مشغول
هستند ولی مردم ساکن در شهرها متناسب با زندگی شهری بیشتر به فعالیت های و خدمات عمرانی، صنعتی و کسب و کار و تجارت مشغول هستند.
دستگاه دولتی قزاقستان در طول دهه اول دوران استقلال سعی کرده است که جامعه سنتی و کمونیست زده قزاقستان را به دموکراسی نزدیک سازد و زمینه انتخاب رئیس جمهور و نمایندگان مجلس را از طریق مشارکت مردم در انتخابات فراهم کرد.