جامعه قزاقستان

جامعه قزاقستان تا حدود یک قرن پیش جامعه سنتی کوچ نشینی و بیابانگردی بوده است که بیشتر آنها زندگی خود را در استپ ها و صحراهای وسیع قزاقستان و در «یورت»؛ چادرهایی که از جنس پشم و موی دام های خود می بافتند زندگی می کردند، ولی این مردمان کوچ نشین بتدریج فرهنگ شهر نشینی را جایگزین بیابانگردی و پورت‌نشینی کردند و هر چه بر تعداد یکجا نشینی آنها افزوده شد در کنار دامداری به کشاورزی نیز روی آوردند، کشت گندم، جو و غلات که با آب و هوا و طول فصل های سال این سرزمین سازگار بود رواج یافت و در دوران حاکمیت اتحاد جماهیر شوروی، قزاقستان به قطب کشاورزی و تولید گندم شوروی تبدیل شد.

بطوریکه پس از استقلال نیز با توجه به زیر ساخت های باقیمانده از نظام سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی بخش عمده ساکنین روستاها به کشاورزی و دامداری مشغول هستند ولی مردم ساکن در شهرها متناسب با زندگی شهری بیشتر به فعالیت های و خدمات عمرانی، صنعتی و کسب و کار و تجارت مشغول هستند. دستگاه دولتی قزاقستان در طول دهه اول دوران استقلال سعی کرده است که جامعه سنتی و کمونیست زده قزاقستان را به دموکراسی نزدیک سازد و زمینه انتخاب رئیس جمهور و نمایندگان مجلس را از طریق مشارکت مردم در انتخابات فراهم کرد.

نیز نگاه کنید به

جامعه مالی؛ جامعه آرژانتین؛ جامعه سوریه؛ جامعه سودان؛ جامعه زیمبابوه؛ جامعه اسپانیا؛ جامعه اردن؛ جامعه سیرالئون؛ جامعه قطر؛ جامعه افغانستان؛ جامعه کانادا؛ جامعه مصر؛ نوع جامعه چین؛ جامعه ساحل عاج؛ جامعه تاجیکستان؛ جامعه بنگلادش؛ جامعه روسیه