ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه

کوه‌های بوومبا(1403). برگرفته از سایت ویکی پدیا، قابل بازیابی از https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%88%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%A8%D9%88%D9%88%D9%85%D8%A8%D8%A7

قسمت اعظم این كشور در ارتفاعات و در فلات مركزی مرتفعی که از جنوب غربی تا شمال غربی کشیده شده و ارتفاع آن از سطح دریا بین 1200 تا 1600 متر می‌باشد، قرارگرفته است. شرق کشور منطقه‌ای كوهستانی است و رشته كوه "نیانگانی" (Nyangani) در این منطقه قرار گرفته و بلندترین قله‌ی آن 2592 متر ارتفاع دارد.

از نظر جغرافیایی، زیمبابوه به چند منطقه تقسیم می‌شود که هریک دارای ویژگی‌های طبیعی خاص خود می‌باشند:

فلات مرتفع

فلات "هیولد" 25 درصد از کل مساحت فلاتی این کشور را تشکیل می‌دهد. ارتفاع آن 4 تا 5 هزار پا بوده همان‌طور که اشاره شد رشته کوه نیانگانی در این فلات واقع شده است. فلات مزبور در هر یک از بخش‌های خود و در سراشیبی به رودهای "زامبزی" در شمال و "لیمپوپو" در جنوب منتهی می‌شود.

فلات متوسط

منطقه بسیار وسیعی است که بخش اعظم آن در آفریقای جنوبی واقع شده است. محل اصلی آن در شمال ایالت کیپ بوده و از آن جا به سوی کشور نامیبیا و در خاک آن کشور امتداد یافته است. بخشی از خاک زیمبابوه که شامل بسیاری از زمین‌های قابل کشت کشور می‌باشد، نیز در این فلات واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دریا حدود 1200 متر می‌باشد.

فلات کم ارتفاع

با ارتفاع کمتر از 600 متر از سطح دریا و در برگیرنده دره‌های زامبزی، لیمپوپو و رودخانه سابی-لوندی (Sabi-Lundi) است.

نیز نگاه کنید به

ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های ژاپن