لباس های سنتی قزاقستان
شاید بتوان لباس های محلی و سنتی قزاقستان را یکی از زیباترین لباس های سنتی جهان بشمار آورد. لباس هایی که از لطافت، ظرافت و کیفیت بسیار بالایی برخوردار است. لباس های سنتی و محلی قزاقستان از پوست، چرم، نمد نازک، مخمل، ماهوت و یا ابریشم بر اساس استطاعت افراد دوخته می شود. قزاق ها کتها را از پوست خز دار حیوانات، Tulku از پوست روباه نقره ای، تن ربات - از پوست شتر، تن - zhargak از پوست کره اسب، و غیره، میدوزند. از پایان قرن نوزده و اوایل قرن بیستم عمدتا لباس های خود را از پارچه های وارداتی مخمل، ابریشم، ساتن و پنبه با کیفیت بسیار بالا درست می کردند لباس قزاق ها معمولا شامل کت، پالتو، شلوار و کلاه که هر کدام انواع مختلفی دارد می باشد.
کلاه قزاقی
کازاشک
کازاشک (kazashek) نوعی کلاه زنانه است که نمایانگر ضعیت تاهل می باشد. دختران دو نوع کلاه می پوشند. که یکی عرقچین به نام تاکوآ (takyya) و یک کلاه گرم خزدار به نام بوریک ،(Borik) با لبه خز سمور، روباه و سگ آبی که این کلاه را دختران خانواده های ثروتمند و متمول می پوشند. نوع دیگری از کلاهایی که دختران ثروتمند بر سر می گزارند کلاه عرقچینی است که از مخمل و زریبافت و طلادوزی شده است. دختران ثروتمند عرقچین اصلی ساخته شده از مخمل روشن، دوخته شده با طلا وجود داشته است.
ساوکل
ساوکل (saukele)، نوعی کلاه مخروطی شکل که یکی از اجزاء لباس عروس است که قبل رسیدن دختر به سن بلوغ تهیه می شود. ساوکل یکی از گرانترین انواع کلاه ها است که با زیور آلات، سنگهای قیمتی، مروارید و طلا تزیین شده است و گاه آماده سازی، ملیله دوزی و تزیین این کلاه یک سال بطول می انجامد و قیمت آن بطور میانگین ۴ میلیون تومان است. عروس این کلاه را در طول مدت عروسی می پوشد و پس از عروسی در روزهای تعطیل آن را بر سر میگذارد.
کیمشک
کیمشک(kimeshek) نوعی روسری است که زن در اولین تولد فرزند آن را می پوشد. این نوع روسری متناسب با سن و تفاوت منطقه ای تهیه می شود. مردان از دو نوع کلاه تابستانی و زمستانی استفاده می کنند. در تابستان کلاهی میپوشند به نام کاپاک یا شیلسوآ kalpak - shilsya که از نمد نازک و عمدتا سفید درست می شود. افراد ثروتمند این کلاه را با گلدوزی رنگارنگ تزیین می کنند. کلاه های زمستانی مردان قزاق از پوست حیوانات درست می شود که دور آن پوست خز دوخته شده است. علاوه بر کلاه زنانه و مردانه که به آنها اشاره شد کلاه های متنوع دیگری مانند: نازاتولنیکوم (nazatylnikom) نوعی کلاه که از پوست روباه درست می شود، بوریک (Borik) نوعی کلاه زمستانی زنانه است که از پوست خز تهیه می شود.
لباس های زنانه
در گذشته شلوار قزاق ها که به آن شلبار (shalbar) در دو نوع بلند و در اندازه کوتاه دامبایو (Dambaev) که شبیه دامن های زنانه امروزی است یکی از اجزاء مهم لباس زنانه قزاقی بوده است. شلوار در دوران استپ نشینی از پوست گوسفند و امروزه از پارچه های محلی یا از پارچه های پنبه ای دوخته می شود.
شاپان
شاپان (shapan) لباس زنانه بلند و گشادی است که در دو نوع زمستانی و تابستانی از پارچه های نازک و ظریف و یا از پارجه های پشمی و بافتنی متناسب با فصول سال دوخته می شود. لباس شب عروسی بخش الزامی از جهیزیه عروس است که از پارچه گران قیمت مخملی پنبه، پارچه، مخمل، ساتن یا ابریشمی دوخته می شود، لباس شب عروسی اغلب - بلند و گشاد با یقه باز، و یا بدون یقه با آستین بلند به رنگ قرمزو به ندرت از ابریشم سیاه و سفید یا راه راه ساخته شده است.
کفش های قزاقی
در روزگار قدیم کفش مردان و زنان تقریبا یکسان بوده است که متناسب با زندگی عشایری و فصول سال ساخته می شده. تفاوت کفش جوانان و افرا مسن در بلندی ساق آنها است که کفش جوانان بین ۶ تا ۸ سانتی متر بالاتر از ساق دوخته می شده. ساق چکمه های زمستانی بلند تا زانو با آستری جوراب مانند از جنس نمد بوده است. کفش زنان جوان با تکه دوزی، گلدوزی آراسته شده است: بخش های فقیرتر جامعه از چکمه های چرمی خشن تر استفاده می کرده اند.
زیور آلات
زیور آلات بخش مهمی از تن پوش زنان قزاق است که زیور آلات یا بصورت تکه دوزی بر روی لباس ها و یا بصورت انگشتر، دستبند، گوشواره و گردنبند استفاده می شود. زیور آلات قزاقی در گذشته بیشتر از نقره یا مس ساخته می شده بدلیل سابقه طولانی استفاده از زیور آلات، امروزه نیز ساخت زیور آلات از صنایع دستی مهم قزاقستان بشمار میرود که از جنس نقره، طلا، مس، برنز، عقیق، مرجان، مروارید و شیشه های رنگی ساخته می شود. در حال حاضر، لباس های ملی قزاق ها در فرم و شکل سنتی آن در روستاها رواج دارد[۱].
نیز نگاه کنید به
لباس های سنتی در ساحل عاج؛ لباس های سنتی در سوریه؛ لباس های سنتی در زیمبابوه؛ لباس های سنتی در اردن؛ لباس های سنتی در فرانسه؛ لباس های سنتی در قطر؛ لباسهای سنتی ژاپن؛ پوشاک سنتی کانادا؛ لباسهای سنتی کوبا؛ لباسهای سنتی تونس؛ لباس سنتی در افغانستان؛ لباس و زیور آلات قوم بای؛ لباسهای سنتی سنگال؛ لباس ملی و سنتی مردم تایلند؛ لباس سنتی مردم اتیوپی؛ لباس های سنتی سیرالئون؛ لباس های سنتی در مالی؛ لباس ملی و سنتی مردم بنگلادش؛ لباس ملی و سنتی مردم سریلانکا؛ لباس های سنتی تاجیکستان؛ لباسهای سنتی اسپانیا
کتابشناسی
- ↑ صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)