گردشگری داخلی در چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۵ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
ژئو پارک شیلین

برای فراهم ساختن زمینه‌ی گردشگری داخلی برای اتباع چینی، دولت در طول سال ۳ مقطع زمانی تعطیلات یک هفتگی را در نظر گرفته که عبارتند از:

  • اول ماه مه تحت عنوان روز کارگر؛
  • آغاز سال نو چینی تحت عنوان جشن بهاره؛
  • و اول ماه اکتبر به عنوان روز ملی چین.

در این سه مقطع زمانی که از آن به سه دوره‌ی طلایی نام برده می‌شود، اوج سفرهای گردشگری داخلی محسوب شده و در این ایام، صدها میلیون گردشگر چینی به‌صورت فردی و گروهی به امر گردشگری در داخل چین پرداخته و از این طریق به صنعت گردشگری داخلی رونق چشمگیری می‌بخشند. اگر چه در سایر ایام سال نیز گردشگری داخلی از رونق خوبی برخوردار است ولی در این ایام خاص تمام امکانات گردشگری و حمل و نقل کشور، برای جابه‌جایی مسافران و گردشگران و تأمین نیازهای آنان بسیج می‌گردند.

براساس آمارهای منتشره از سوی مطبوعات در سال ۲۰۰۹ میلادی، آمار مجموع سفرهای داخلی اتباع چین به بیش از ۶٫۱ میلیارد مورد رسیده که در تاریخ چین بی‌سابقه بوده است. روند رو به گسترش توسعه‌ی گردشگری داخلی چین، در حال حاضر، بیش از گردشگران خارجی زمینه‌ی توسعه‌ی این صنعت را فراهم ساخته است. سیاست اجرایی دولت چین در زمینه‌ی اولویت سوم گردشگری که سفر اتباع چینی به خارج از کشور باشد، با حزم و احتیاط بیشتری همراه و به‌صورت تدریجی بوده است. بر همین اساس، فقط آژانس‌های معتبر و مورد تأیید دولت، مجاز به اعزام گردشگران چینی به خارج از کشور آن‌هم فقط به کشورهایی که از سوی دولت به عنوان مقصد توریستی اعلام شده‌اند، صورت می‌گیرد[۱].

نیز نگاه کنید به

صنعت گردشگری در چین؛ مدیریت ملی گردشگری چین؛ اولویت های چین در صنعت گردشگری

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد سوم،