روش درمان با غذا و گیاهان دارویی در چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۲ توسط Hamidian (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
گیاهان دارویی در چین. برگرفته از سایت avanttcm، قابل بازیابی از https://www.avanttcm.com/

در روزگاران قدیم؛ مردم چین برای درمان بیماری­‌ها، داروهایی را از طبیعت و از گیاهان تهیه می­‌کردند. بدین صورت بود که به‌­تدریج طب سنتی چینی با ویژگی­‌های خود شکل گرفت. و لذا طب سنتی چین، با تغذیه‌­ی مردم نیز مرتبط است. بر این اساس، داروها را می‌توان به‌­عنوان غذا و غذاها را به‌­عنوان دارو و برای معالجه­‌ی بیماری استفاده كرد. از این طریق بود که روش درمان با غذا و استفاده از داروهای گیاهی به ­‌وجود آمد. چینی­‌ها می­‌گویند:

«تقویت بدن با خوردن دارو، بهتر از خوردن غذا­های دارای خواص درمانی نیست و خوردن غذای دارای خواص دارویی مؤثرتر از معالجه است.»

در میان چینی­‌ها، معالجه به ­وسیله­‌ی غذا از روزگاران قدیم تا امروز بسیار رایج است و جزو عادات و رسوم غذایی آن­ها به شمار می­‌آید. سنت تركیب معالجه و غذا، در عصر سلسله­‌ی «جو» ( از 1046 پیش از میلاد تا 256 پیش از میلاد) نیز وجود داشت. در تاریخ چین، کتاب­‌های زیادی پیرامون معالجه با غذا نوشته شده است.

«سون سی­میائو» پزشک عصر سلسله­‌ی «تانگ» (618 تا 907 میلادی)، دو کتاب پیرامون معالجه به وسیله­‌ی غذا نوشت كه تأثیر عمیقی بر روند پیشرفت درمان بیماری با غذا داشت. او می‌گفت پزشک باید پیش از هر چیز علت بیماری را مشخص و آن را با مواد غذایی معالجه کند. اگر معالجه با غذا موثر نبود، از داروها استفاده شود. توسط همین پزشک بود که روش معالجه با غذا و چگونگی تهیه غذاهای دارویی شكل گرفت و سپس به‌ ­تدریج در میان مردم به روشی برای تقویت بدن و روح و درمان بیماری تبدیل شد.[۱]

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی در چین؛ فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين؛ طب سنتی چین؛ شاخه های مهم طب سنتی چین؛ شیوه های تشخیص در طب سنتی چین

طب سوزنی

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص911-912