ابن حجه تقی الدين الحموی
اديب، شاعر، موشّح‌سرا و مؤلف حنفى كه علاوه بر مشاغل اجتماعى، برخى از وظايف و مناصب دينى را نيز بر عهده داشت. وى در حماة شام به دنيا آمد و همان‌جا پرورش يافت. از دوران جوانى او اطلاع چندانى در دست نيست، جز آن‌كه گفته‌اند به حفظ قرآن اهتمام داشت و از طريق كار حرير و دکمه‌سازى امرار معاش مى‌كرد. از همین روست كه گاه او را «ازرارى» نامیده‌اند[۱]. آز آثار ابن حِجه تقی الدین الحموی (767-837) می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خزانه الادب و غایه الأرب؛
- أز‌‌‌‌هار الأنوار؛
- بلوغ المرام من سیره ابن هشام و الروض الأنُفُ و الاعلام؛
- بلوغ المُراد من الحیوان و النبات و الجماد؛
- کشف اللثام عن وجه التوریه و ال‌‌‌‌‌استخدام؛
- السیره الشیخیه؛
- ثمرات الأوراق؛
- تأهیل الغریب؛
- قهوه الانشاء؛
- الثمرات الشهیّه من الفواکه الحمویه و الزوائد المصریه؛
- مجری السوابق؛
- تغرید الصادح[۲].
نیز نگاه کنید به
زبان و ادبیات سوریه؛ مشاهیر ادبی سوریه؛ نثر نویسان شامی سوریه
کتابشناسی
- ↑ ابن حجه، تقی‌الدین بن علی. برگرفته از ویکی نور، قابل بازیابی از https://fa.wikinoor.ir/wiki/
- ↑ شنی، کریم( 1400). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)