پراکندگی جمعیت در بنگلادش
بنگلادش با تراکم جمعیتی بسیار بالایی مواجه است. در سال ۲۰۲۴، تراکم جمعیت کشور به بیش از ۱۲۶۵ نفر در هر کیلو مترمربع رسیده است که آن را به یکی از پرجمعیتترین کشورهای جهان تبدیل میکند.[۱] این تراکم بالا به دلیل کمبود اراضی قابلسکونت و همچنین جمعیت فراوان آن است. بیشتر جمعیت کشور در مناطق دلتای بنگال و نواحی پاییندست رودخانههای مهم مانند گنگ و براهماپوترا متمرکز شده است. [۲]این مناطق دارای خاک حاصلخیز و دسترسی آسان به آب هستند که کشاورزی را تسهیل میکند و به همین دلیل جمعیت بیشتری در آنها ساکن شدهاند.[۲]در مقابل، مناطق کوهستانی جنوب شرقی و جنگلهای ساندربان از جمعیت کمتری برخوردارند. [۳]این نواحی به دلیل شرایط جغرافیایی دشوار، کمبود زیرساختها و بلایای طبیعی، جمعیت کمتری را به خود جذب میکنند. بهطورکلی توزیع جغرافیایی جمعیت در بنگلادش نابرابر است و تمرکز زیادی در مناطق شهری و حاشیه رودخانهها وجود دارد.[۲]
- مهاجرتهای داخلی و تغییرات جمعیتی مناطق
مهاجرت داخلی بهویژه از مناطق روستایی به مناطق شهری، یکی از پدیدههای مهم جمعیتی بنگلادش در دهههای اخیر بوده است.[۴] شهرهای بزرگ مانند داکت، چیتاگونگ و خولنا بهعنوان مراکز اصلی مهاجرت شناخته میشوند. این مهاجرتها اغلب به دلایلی مانند بیکاری، فقر، و بلایای طبیعی در مناطق روستایی صورت میگیرد. از طرفی، بنگلادش به دلیل موقعیت جغرافیایی خود به طور مداوم با بلایای طبیعی نظیر سیلابها، طوفانهای گرمسیری و بالا آمدن سطح آب دریا مواجه است که مهاجرتهای اجباری را در برخی از مناطق کشور تسریع میکند.[۲] در مقابل، مناطق روستایی بهویژه در نواحی دورافتاده و محروم با کاهش جمعیت و پیری جمعیت مواجه شدهاند.[۵] جوانان و نیروی کار اغلب این مناطق را ترک میکنند و به دنبال فرصتهای بهتر در شهرها هستند. این موضوع منجر به کاهش بهرهوری در بخش کشاورزی و تهدیدی برای امنیت غذایی کشور شده است.[۶]
- پیشبینیهای آینده توزیع جمعیت
باتوجهبه روندهای فعلی، انتظار میرود که تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۶۰ درصد جمعیت بنگلادش در مناطق شهری زندگی کنند.[۷] افزایش شهرنشینی به همراه رشد اقتصادی و افزایش تقاضا برای خدمات شهری باعث خواهد شد که شهرهای بنگلادش با چالشهای جدی روبرو شوند، از جمله تراکم بیش از حد، فشار بر زیرساختها و مشکلات زیستمحیطی.[۸]
برای مدیریت این تغییرات، دولت بنگلادش نیازمند برنامهریزی دقیق و سرمایهگذاری در زیرساختهای شهری، خدمات عمومی و محیطزیست است. پیشبینی میشود که تراکم جمعیت در مناطق شهری بزرگ همچنان افزایش یابد، درحالیکه مناطق روستایی با کاهش جمعیت و کمبود نیروی کار مواجه خواهند شد.[۹]
نیز نگاه کنید به
پراکندگی جمعیت در اتیوپی، پراکندگی جمعیت در اردن، پراکندگی جمعیت در اسپانیا، پراکندگی جمعیت در افغانستان، پراکندگی جمعیت در امارات متحده عربی، پراکندگی جمعیت در اوکراین، پراکندگی جمعیت در آرژانتین،، پراکندگی جمعیت در تاجیکستان، پراکندگی جمعیت در تایلند، پراکندگی جمعیت در تونس، پراکندگی جمعیت در چین، پراکندگی جمعیت در روسیه، پراکندگی جمعیت در زیمبابوه، پراکندگی جمعیت در ژاپن ، پراکندگی جمعیت در ساحل عاج، پراکندگی جمعیت در سریلانکا، پراکندگی جمعیت در سنگال، پراکندگی جمعیت در سودان، پراکندگی جمعیت در سوریه، پراکندگی جمعیت در سیرالئون، پراکندگی جمعیت در فرانسه، پراکندگی جمعیت در قزاقستان، پراکندگی جمعیت در قطر، پراکندگی جمعیت در کانادا، پراکندگی جمعیت در کوبا، پراکندگی جمعیت در گرجستان، پراکندگی جمعیت در لبنان، پراکندگی جمعیت در مالی، پراکندگی جمعیت در مصر.
کتابشناسی
- ↑ Worldometer. (2024). Bangladesh Demographics 2024 (Population, Age, Sex, Trends) - Worldometer. Www.worldometers.info.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Batabyal, A. A., & Yoo, S. J. (2024). Heterogeneity in population and values and water pollution clean-up: The Ganges in Kanpur and Varanasi, India. Economic Analysis and Policy, 81, 1527–1534
- ↑ UNESCO World Heritage Centre. (2022). The Sundarbans. Unesco.org.
- ↑ UNDP, Bangladesh, Marshall, R., Jr., Rahman, S., United Nations Development Programme (UNDP), Bangladesh, Islam, A., Choudhury, N., Ahmad, A., Dales, E., Rahman, A., Morshed, K. A. M., Das, P. K., Juhkam, R., & Paul, A. K. (2023). Internal migration in Bangladesh: character, drivers and policy issues. In Internal Migration in Bangladesh: Character, Drivers and Policy Issues.
- ↑ Majumder, S. C., & Rahman, M. H. (2022). Rural–urban migration and its impact on environment and health: evidence from Cumilla City Corporation, Bangladesh. GeoJournal, 88(3), 3419–3437.[۱]
- ↑ Global Report on Food Crises (GRFC) 2024 | World Food Programme. (2024, April 23). UN World Food Programme (WFP). [۲]
- ↑ Population Pyramids of the World from 1950 to 2100. (n.d.-e). PopulationPyramid.net. [۳]
- ↑ Rahaman, M. A., Kalam, A., & Al-Mamun, M. (2023). Unplanned urbanization and health risks of Dhaka City in Bangladesh: uncovering the associations between urban environment and public health. Frontiers in Public Health, 11.[۴]
- ↑ Chapter I Urban Demographic Issues and Challenges for a New Urban Agenda. (n.d.).[۵]
نویسنده: نرگس شکوری