اعتیاد در تایلند
در بخشهایی از تایلند مقادیر بسیار کم تریاک، هروئین و ماری جوانا تولید میشود؛ اما مشکل اصلی این کشور در زمینهٔ مواد مخدر حضور تایلند در منطقهای است که یکی از تولیدکنندگان بزرگ غیرقانونی مواد مخدر آسیا و جهان بهشمار میرود. کارتلهای تولید این مواد که در لائوس و برمه فعالیت دارند از خاک تایلند برای پولشویی درآمدهای غیرقانونی و رساندن تولیدات خود به بازارهای جهانی بهرهبرداری میکنند. این منطقه که به مثلث طلایی مشهور است، پس از منطقه هلال طلایی در افغانستان و پاکستان بزرگترین تولیدکننده تریاک و هروئین جهان بهشمار میرود. کشور میانمار (برمه) که در غرب و شمال غربی تایلند واقع است، از سالهای ۱۹۲۰م یکی از تولیدکنندگان بزرگ تریاک، هروئین و قرصهای مخدر متامفتامین بوده است و مراکز تولید این مواد در نقاط گوناگون نوار مرزی آن کشور با تایلند قرار دارد. گفته میشود که در مرز میانمار با تایلند کارخانه تولید قرصهای متامفتامین با ظرفیت تولید سالانه ۷۰۰ میلیون قرص برای صدور به بازارهای جهانی و کشورهای همسایه، فعالیت میکند.
کشور لائوس در شرق تایلند نیز پس از افغانستان و میانمار، سومین مرکز کشت خشخاش و تولید تریاک و هروئین جهان بهشمار میرود. افزون بر این کشورها، مواد مخدر تولیدی در منطقه «هلال طلایی» (افغانستان و پاکستان) نیز به وسائل گوناگون از راه فرودگاههای کراچی، لاهور و اسلامآباد به بانکوک فرستاده میشود تا از آنجا به بازارهای جنوب شرقی آسیا صادر شود.کارتلهای مواد مخدر خارجی، شماری از مواد روانگردان را از اروپا و آمریکای جنوبی از راه کشورهای دیگر مانند مالزی، سنگاپور، هنگکنگ، تایوان و اندونزی برای پخش در مراکز توریستی تایلند، راهی این کشور میکنند. بانکوک یکی از مراکز مهم مصرف هروئین در تایلند است و حدود ۵ هزار نفر به این ماده مخدر اعتیاد دارند.
در برخی از نواحی تایلند یعنی مناطق شمال، شمال شرقی، مرکز و جنوب تایلند، ماریجوانا به میزان کم و برای مصارف داخلی تایلند کشت میشود. افزون بر آن، محصول تولیدی کشورهای همسایه از مرزهای کشور، برای توزیع در داخل به تایلند آورده میشود و بخشی از آن از خلیج تایلند راهی بازارهای بینالمللی میشود. این ماده در داخل تایلند بسیار ارزان و در دسترس است و زیانهای مواد مخدر دیگر را ندارد.
اما مشکل اصلی جامعه تایلند مصرف گسترده قرصهای مخدر متامفتامین است که در تایلند به «یابا» معروف است، این قرصها در نواحی شرقی میانمار تولید میشود و بهصورت فزاینده از میانمار و از طریق مرزهای شمال غربی، رود مکونگ و مرزهای شرقی و شمال شرقی، وارد تایلند میشود. قرصهای متامفتامین در ابعاد وسیع و از راه دریا وارد مالزی میشود و از آنجا به مرزهای جنوبی تایلند و جزیره پوکت حمل میشود و به سبب فقر فرهنگی و مالی مردم در جنوب رواج دارد، شمار کمی از مردم تایلند نیز به «ماریجوانا» اعتیاد دارند.کوکائین و اکستازی نیز که از اروپا و آمریکای لاتین وارد میشود، در کلوپهای شبانه تایلند مصرف میشود. کتامین را هم بیشتر از جنوب آسیا و اروپای شرقی به تایلند میآورند.
بر پایهٔ آمارهای موجود حدود ۵ درصد مردم تایلند از مصرفکنندگان مرتب مواد مخدر هستند. این میزان، جمعیتی بالغ بر دو و نیم میلیون نفر را شامل میشود. بیشتر این افراد در روستاها و شهرهای درجهٔ ۲ و نواحی فقیرنشین زندگی میکنند و سالانه نزدیک به دو میلیارد دلار برای تأمین مواد مخدر خود هزینه میکنند. در سالهای اخیر دولت تایلند همواره درگیر مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر بوده است و همه روزه در روزنامهها و برنامههای تلویزیونی، اخبار دستگیری و مجازات قاچاقچیان و معتادان و فروشندگان این مواد پخش میشود. یکی از اقدامات مبارزاتی با قاچاقچیان در دوران نخستوزیری تاکسین شیناواترا (۲۰۰۱م تا ۲۰۰۶ م) بهویژه در اوایل سال ۲۰۰۳م صورت گرفت. در آن دوران برای تقابل با فروشندگان و مصرفکنندگان مواد مخدر، روش اعدامهای بدون محاکمه را در پیش گرفتند. براساس برخی آمارها بیش از ۱۶۰۰ نفر از قاچاقچیان کشته شدند. البته سخنگوی پلیس تایلند شمار کشتهشدگان را فقط ۳۷ نفر اعلام کرد و افزود که سایر کشتهشدگان در تسویه حسابهای درونگروهی قاچاقچیان کشته شدهاند. همچنین در این عملیات ۵۸ هزار فروشنده و قاچاقچی مواد مخدر دستگیر و ۱۳۰۰ کارمند دولت، مظنون به شرکت در فروش و قاچاق این مواد نیز از کار برکنار شدند. مشکل اعتیاد به مواد مخدر در تایلند همچنان ادامه دارد و بهنظر نمیرسد که در آینده نزدیک این مشکل برطرف شود.
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی تایلند؛ آسیب شناسی اجتماعی در تایلند
منبع اصلی
الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.90-96.
نویسنده مقاله
امیرسعید الهی