استقرار دولت ملی در تایوان

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۶ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)


چیانگ در تایوان تا سال1950 ریاست جمهوری را رسما در اختیار نگرفت.

در ژانویه ­ی1952، چیانگ دستور داد پارلمان لی زونگ ­رِن را به دلیل عدم توانایی در انجام وظایف به صورت رسم و غیابا استیضاح و در سال1954وی را رسما از پست معاونت ریاست جمهوری برکنار نماد. چیانگ برای بارها در سال­های 1954، 1960،1966 و1972 از سوی پارلمان در تبعید جمهوری چین به ریاست جمهوری برگزیده شد. در دوران جنگ سرد، اغلب کشورهای غربی و هم ­پیمانان آن چیانگ را به عنوان رییس جمهور تمام چین به رسمیت شناخته و تا اوایل دهه ­ی1970 کرسی نمایندگی چین در سازمان ملل را در اختیار چیانگ و جمهوری چین تایپه قرار دادند.

وی همیشه ادعای حاکمیت بر سرتاسر چین را داشت و تلاش می­ کرد سرزمین اصلی را از کمونیست­ ها بازپس بگیرد. وی ارتش را توسعه داده و مدام آماده­ ی حمله به سرزمین اصلی و دفاع از جزیره­ ی تایوان در صورت حمله­ ی نیروهای کمونیست نگهداشت.

وی به تمام مخالفان دولت کمونیستی در چین از جمله شورشیان مسلمان در استان یونن که علیه کمونیست­ ها می­ جنگیدند، کمک می ­کرد. تنها در دهه­ ی1980 بود که این نیروها از استان یونَن از طریق هوایی به تایوان منتقل شدند.

در تمام مدت حکومت چیانگ در تایوان، علی­رغم وجود یک قانون اساسی دموکراتیک، این کشور به صورت تک حزبی اداره می­ شد که آن هم کاملا در اختیار مهاجران از سرزمین اصلی بود و بومیان تایوان هیچ­گونه حق مشارکت در دولت را نداشتند و قدرت تماما در اختیار طرفداران چیانگ و حالت اضطراری و حکومت نظامی همیشه برقرار بود. بومیان تایوانی حق آموزش به زبان محلی و یا اظهار نظر فرهنگی و یا حتی استفاده از زبان محلی در رسانه­ ها را نداشتند.

در دهه­ ی نخست استقرار چیانگ در تایوان که به دوران«ترور سفید» مشهور است، هرگونه مخالفت با دولت سرکوب و در این دوران بیش از 140هزار نفر از مخالفان تحت عنوان جاسوس کمونیست­ های پکن دستگیر، زندانی و یا اعدام شدند. تنها در دهه­ های1980 و 1990بود که جانشینان چیانگ تا حدودی آزادی در زمینه­ های فرهنگی و زبان را به بومیان داده و برخی از افراد تایوانی در بدنه­ ی دولت راه یافتند. با این همه، چیانگ با حمایت غرب توانست تایوان را در دوران حکومتش از نظر اقتصادی، به ویژه بخش صادرات، توسعه داده و این جزیره را به یکی از چهار ببر اقتصادی آسیا تبدیل کند[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی