ارتباط چوئن لای با محافل دیپلماتیک در چونگ چینگ

در این دوره، چوئِن لای از طریق دوستی با مقامات ارشد نظامی، تعدادی از آن‌ها را مخفیانه به عضویت حزب در آورده و از طریق آنان ایستگاه‌های رادیویی و ارتباطاتی راه اندازی و سلاح‌های مورد نیاز حزب کمونیست را تأمین میکرد. وی همچنین، با گسترش ارتباطات خود با محافل دیپلماتیک و سفرای کشورهای مختلف و خبرنگاران خبرگزاری‌های غربی، در تثبیت جایگاه حزب و متقاعد کردن آن‌ها به این که حزب کمونیست به زودی چین را تحت سلطه‌ی خود در خواهد آورد، موفقیت‌های زیادی کسب کرد. اگرچه چیانگ تلاش‌های آشکار و نهان بسیاری برای محدود سازی ارتباطات وی با محافل دیپلماتیک به عمل می‌آورد.

وی هم چنین، هزینه‌ی فعالیت‌های تبلیغاتی و عملیات گسترده‌ی سرٌی خود را از طریق جذب کمک‌های مردمی به ویژه کمک‌های مخفیانه ای که از طرف همسر (بیوه) سون یات سِن (سونگ چینگ لینگ) دریافت می کرد تأمین و با راه اندازی شرکت‌های بازرگانی و تجاری، حتی تولید و تجارت تریاک در مناطق تحت نفوذ کومین تانگ و ژاپنی‌ها، اقدامات فراوانی انجام می‌داد.

در ژانویه‌ی سال 1949، چیانگ از ریاست جمهوری استعفا داد و لی زونگ رِن (Li Zong Ren) رییس جمهور شد. چوئِن لای از طرق مختلف با وی ارتباط برقرار کرده و طی مذاکرات متعددی از او خواست تا قدرت را به حزب کمونیست تسلیم کند، ولی «لی» شخصا نمیتوانست در این خصوص تصمیم بگیرد و می‌بایست پس از کسب نظر چیانگ اقدام می‌کرد. به دلیل تعلل و تأخیر در دادن پاسخ به درخواست‌های حزب کمونیست، مائو و چوئِن لای به ارتش سرخ دستور حمله‌ی همه جانبه در سرتاسر کشور را صادر و در تاریخ 23 آوریل ارتش سرخ نانجینگ را تصرف و در اکتبر نیز گواندونگ را تسخیر کرد و در ماه دسامبر هم آخرین شهر باقیمانده در دست نیروهای ملی یعنی چِنگدو را تصرف و چیانگ را مجبور به فرار به جزیره‌ی تایوان نمودند.

با تأسیس جمهوری خلق چین در اول اکتبر سال 1949، چوئِن لای به نخست وزیری رسید و همزمان وزیر امور خارجه ی چین هم شد. وی که عضو کمیته‌ی مرکزی پنج نفره‌ی حزب کمونیست هم بود، ساختار دیپلماتیک چین نو را طراحی و از خود شخصیتی متین، با وقار و مطلع به نمایش گذاشت و اغلب شخصیت‌های اثر گذار و صاحب نفوذ غیر کمونیست را به همکاری با دولت جدید و حزب متقاعد ساخت و در عرصه‌ی بین‌المللی هم توانست روابط چین با هند را به سمت عادی شدن هدایت کند.

نیز نگاه کنید به

چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین؛ مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی