ترکیب جمعیتی پیروان ادیان سنگال

از دانشنامه ملل

ترکیب جمعیتی پیروان ادیان و مذاهب در این کشور متشکل از مسلمانان، مسیحیان و بت پرستان می شود. در منابع و سایت های مختلف مطرح شده اکثریت جمعیت این کشور مسلمان هستند که از 88% و بعضا 92 و یا بعضا 94 و حتی ۹۶% جمعیت این کشور را مسلمان دانسته اند و بقیه را مسیحی و بت پرست یا ارواح پرست محاسبه کرده اند. مثلا مطابق آخرین آمار گیری سال 2012 جمعیت این کشور را حدود دوازده میلیون و نهصد شصت نه هزار نفر بر آورد کرده که ۹۶% آن را مسلمان دانسته است.[۱] ۳% جمعیت را مسیحی که عمدتا کاتولیک هستند و 1% باقی مانده را پیرو دیگر ادیان بومی دانسته اند.

در گزارش بانک جهانی در همین سال جمعیت این کشور را 77/12 میلیون دانسته که ۹۴% مسلمان و ۴% مسیحی و ۲% بقیه ادیان سنتی مطرح شده که به نظر می رسد آمار بانک جهانی در مورد ترکیب جمعیت این کشور معتبرتر باشد گر چه همانطور که اشاره شد منابع دیگر ترکیب جمعیت دیگری را مطرح کرده اند. با این حال جمعیت اکثریت مسلمان این کشور متشکل از اهل سنت که عمدتا مالکی با گرایش های مختلف تصوف، شیعه و لاین هستند. بدین صورت که رایج ترین فرقه تیجانیه (۴۹%)، مریدیه (۳۰%)، قادریه (۶%) بوده و بقیه را وهابیون، شیعه و افرادی که بدون فرقه می باشند، تشکیل می دهند. 4% جمعیت مسیحی مرکب است از عمدتا کاتولیک ها پس از آن پروتستان ها و شاخ های ترکیبی مسیحی – ارواح پرست را شامل می شود. دو درصد باقی مانده شامل ادیان بومی – سنتی شامل بت پرست، ارواح پرست و اعتقاداتی که بعضا دین تعریف نمی شود، می باشد. کشور بر اساس مذهب و قومیت ترکیب جمعیتی شده است و از وحدت و یکپارچگی قابل توجهی برخودار است. بدین صورت که در شمال کشور عمدتا مسلمانان و در غرب و جنوب مسیحیان ساکن هستند. پیروان ادیان بومی – سنتی عمدتا در شرق و جنوب این کشور ساکن می باشند.

قابل ذکر است که شباهت های زیاد اعتقادی و رفتاری بین طرق مختلف صوفیگری وجود داشته و تفاوت آنها در مسائل سازمانی می باشد. روش سوگند یادکردن برای وفاداری به شیخ و برخی جنبه های فرعی روابطشان مثلاً با طبیعت، به یکدیگر شبیه است. در این زمینه، هر طریقه صوفیگری تحت تأثیر محیطی که در آن توسعه یافته، می باشد. امروز بیشتر مشاهده می گردد که طرفداران طریقه های پایه گذاری شده و گسترش یافته در شهرها به‌طور چشم گیری کاسته شده و از لحاظ تعلیم و آموزش، تمارین دینی و روابط‌شان با افراد غیروابسته دچار مشکل می باشند در حالی‌که این طریقه ها در روستاها توسط سختگیری‌شان نسبت به قواعد و مقررات طریقه و سازش ناپذیریشان، همبستگی و انسجام محکم بین هواداران، حمایت از شیخ و عقایدشان شناسایی و تفکیک می‌گردند.

در کل طریقه ها در محیط هایی که جهالت و ناآگاهی حکومت می کند بطور سریع‌تری رونق یافته و در مکان هایی که از سطح بالای فرهنگ اسلامی برخوردار است ضعیف باقی مانده اند. این بدان معناست که طریقه ها از محبوبیت کمی در خارج از آفریقا برخوردار و تأثیر چشمگیر آن در این قاره بیشتر می باشد. در حالی‌که استقبال و تمایل آفریقایی ها به سمت طریقه های دینی بسیار زیاد می‌باشد. بویژه سازگاری دستورات صوفی‌گری با محیط آ‏فریقایی، جذب تعداد زیاد آداب و رسوم اجداد آفریقایی بعنوان مثال حکومت موروثی روحانی توسط نسل و تبار بنیان‌گذار، همگونی رهبران دینی با رؤسای سنتی، اقدام به اختیارنمودن چند همسر، ارزش دهی بسیار به زاد و ولد و... از مصادیق این سازگاری است.[۲][۳]

نیز نگاه کنید به

ترکیب جمعیتی پیروان ادیان کانادا؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان کوبا؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان افغانستان؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان روسیه؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان آرژانتین؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان اوکراین؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان اسپانیا؛ تركيب جمعيتی پيروان اديان و مذاهب اردن؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان قطر؛ ترکیب جمعیتی پیروان ادیان سیرالئون

کتابشناسی

  1. Ministry of HAJJ Kingdom of Saudi Arabia. (2012). Population musulmane par pays. Retrieved February 4, 2010, from: http://www.hajinformation.com/mainfr/d21s.htm
  2. Mbaye, R. E. H. (1973). Contribution à l’étude de l’islam au Sénégal [Master’s thesis, Université de Dakar]. Dakar, Senegal.
  3. بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)