جاذبههای گردشگری در سودان
در اینجا، به برخی از جاذبههای گردشگری در جمهوری سودان اشاره میشود:
منطقه گردشگری خارطوم
منطقه خارطوم در محل به هم پیوستن دو شاخه اصلی نیل ـ یعنی نیل سفید و نیل آبی ـ قراردارد و در کرانههای طولانی رود نیل، منطقه، بسیاری از بناهای تاریخی و مذهبی، موزههای مختلف و مراکز خدمات گردشگری ساخته شدهاند که امروزه از جاذبههای گردشگری در جمهوری سودان، بهشمار میروند[۱]. علاوهبر این، آبشار «السّبلوقة»، جنگل حفاظت شده «السّنط»، جنگل «جبل باوزر»، جزیره «أم دوم»، جزیره «توتی»، دریاچه جبل أولیاء و مجموعههای قایق سواری در رود نیل، از دیگر جاذبههای این منطقه هستند[۲][۳].
بخش مرکزی شهر خارطوم
در مرکز شهر خارطوم که بین نیل آبی و سفید قراردارد، بازار خارطوم، سالنهای ورزشی و مجموعههای قایق سواری در رود نیل، جلوههایی از تمدّنهای مختلف و بناهای تاریخی گوناگون مانند مساجد و کلیساها، توجّه گردشگران را به سوی خود جلب میکند[۴][۳].
دریای سرخ
دریای سرخ، یکی از مهمترین جاذبههای طبیعی گردشگری در سودان است. این دریا از نظر نداشتن آلودگی و شفافیّت آب، یکی از پاکترین دریاهای جهان بهشمار میرود. شفافیّت آب این دریا، تماشای انواع آبزیان و مرجانهای آن را جذّابتر و چشم نوازتر میکند. از اینرو بسیاری از گردشگران، بهویژه علاقمندان به دریانوردی، غوّاصی و انواع ورزشهای آبی، به این دریا و سواحل آن توجّه دارند[۵][۳].
بورت سودان[VI]
مهمترین بندر سودان، در ساحل دریای سرخ است که مرکز ارتباطی این کشور با جهان بهشمار میرود[۶][۳].
تفرّجگاه أرکویت
شهر أرکویت در 205 کیلومتری غرب «بورت سودان» واقع است و با ساحل دریای سرخ 29 کیلومتر فاصله دارد. تفرّجگاه أرکویت از هرسو به رشته کوههایی با ارتفاعات متفاوت محصور است و چنان زیبا و خوش آب و هواست که سودانیان آن را «فردوس الشرق»(بهشت مشرق زمین) میگویند. با اینکه شدّت گرما در اغلب مناطق سودان، زیاد است، در أرکویت به دلیل بارشهای فراوان و کوهستانی بودن آن، در گرمترین روزهای سال، دما از 35 درجه سانتیگراد بالاتر نمیرود. در این منطقه، جای پای یک مرد بر روی صخرهای نقش بسته، که گفته میشود جای پای یکی از صالحان است. منطقه، چشمهای نیز وجود دارد که در تمام طول سال پرآب است[۷][۸].
منطقه گردشگری اُم دُرمان
اُم دُرمان، در غرب رود نیل و نیل سفید قراردارد و در سالهای 1885 تا 1898م. (1264 تا 1277هـ.ش) پایتخت دولت مهدی سودانی بوده است. منطقه، علاوهبر قلعههای تاریخی، بازارهای متعدّد، بهویژه بازارهای صنایع دستی، توجّه گردشگران را به سوی خود جلب میکند[۷].
منطقه گردشگری غرب اُم دُرمان
این منطقه از غرب اُم دُرمان تا شرق استان کُردُفان شمالی، امتداد دارد و صیّادی در شکارگاههای این منطقه و گردشگری در مناطق صحرائی آن برای گردشگران جالب توجّه است[۷][۹].
منطقه گردشگری غرب نیل
این منطقه در شمال اُم دُرمان واقع است و از غرب رود نیل تا «السّبلوقة» امتداد دارد. منطقه علاوهبر آثار و بناهای تاریخی، مناظر طبیعی جالب توجّهی در کرانههای نیل و در مناطق صحرایی، وجود دارد[۷][۹].
منطقه گردشگری شرق نیل
منطقه حاصلخیز، علاوهبر پروژههای کشاورزی متعدّد و مراتع طبیعی گسترده، برخی آثار و بناهای تاریخی و مذهبی، جالب توجّه است[۷][۹].
ملاحظات:
1. در جمهوری سودان، روزهای کاری هفته از شنبه شروع میشود و جمعهها روز تعطیل رسمی است[۱۰].
2. تقریباً عموم مسلمانان سودان، خود را مقیّد به حضور در نماز جمعه میدانند و در ساعات برگزاری نماز جمعه، موزهها، مجموعههای تفریحی و ورزشی، بازارها، مراکز تجاری، فروشگاهها و جایگاههای سوخت، تعطیل میشوند.
3. بهطور کلی، به علّت گرمای هوا در طول سال، برای گردشگرانی که به سودان سفر میکنند، پوشاک پنبهای مناسبترین نوع پوشاک است[۱۱].
نیز نگاه کنید به
نظام فرهنگی سودان؛ صنعت گردشگری سودان
- ↑ برگرفته از: 2013 .https.sudanway.sd/tourism_msaaif_Khartoum.htm.
- ↑ برگرفته از 2013 ,https://sudanway.sd/tourism_cities.htm
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.91.
- ↑ برگرفته از2013https://sudanway.sd/tourism_msaaif_Alkhartoum%20center.html
- ↑ برگرفته از 2013 ,https://sudanway.sd/tourism_msaaif_RedSea.htm
- ↑ برگرفته از 2013 ,https://sudanway.sd/tourism_cities.htm
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ برگرفته از ,https://sudanway.sd/tourism_masaif_Arkweet.htm
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.91-92.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.92.
- ↑ برگرفته از http://www.afran.ir/modules/publisher/item.php
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.92-93.