جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل
هنگامیکه رئیسجمهور حافظ اسد فرمانده ارتش بود، ارتش سوریه کمتر از پنج هزار رزمنده داشت. نیمی از تانکها غیرفعال و غیر مجهز بودند و تجهیزات رزمی سوری و عربی در بهترین وضعیت نبود.
اسرائیل در این مدت توانایی خود را برای ایجاد ارتش، آموزش و آمادهسازی نیروی احتیاط به کار گرفته بود. در «تنگه تیران» مشکلی بالنسبه به وجود آمده و بر شدت اوضاع در این تنگه افزوده بود. نهایتاً هواپیماهای اسرائیلی در پنجم حزیران/ ژوئن 1967 برخاسته، تمام هواپیماهای مصر را -که در آشیانهها بودندبمباران میکنند و ارتش اسرائیل خیلی سریع واردشده مناطق بسیاری (صحرای سینا) را اشغال میکند. بعدازآن، در ششم و هفتم حزیران/ ژوئن، به طرف جبهه سوریه پیشروی کرده و منطقه جولان را به اشغال درمیآورد و سپس «قدس» شریف و «کرانه باختریِ» [رود اردن] (west bank) را اشغال میکند و بدین ترتیب، دنیای عرب در آن جنگ با فاجعه بزرگی مواجه میشد.[۱]
نیز نگاه کنید به
کودتای حزب بعث سوریه، حافظ اسد
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)