روسپی‌گری در تایلند
یکی دیگر از آسیب‌های اجتماعی در تایلند روسپی‌گری است که غیرقانونی، ولی رایج است. روسپی‌گری ریشه‌های فرهنگی در جامعه دارد، ولی حمایت برخی افراد سودجو نیز در پشت آن دیده می‌شود. قاچاق زنان خارجی و کودکان به داخل کشور به‌قصد بهره‌کشی از آن‌ها نیز، یکی از مسائل مهم جامعه تایلند است. آمارهای اعلام‌شده از سوی سازمان‌های مردم‌نهاد و دولت دربارهٔ افراد درگیر در شبکه روسپی‌گری بسیار متفاوت است. برخی از آمارها این رقم را بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر تخمین زده‌اند که به نظر می‌رسد آماری محتاطانه است و بیشتر، کودکان زیر ۱۸ سال و خارجی‌ها را دربر می‌گیرد. قانون جلوگیری و منع روسپی‌گری که در ۱۹۹۶م به تصویب رسید، روسپی‌گری کودکان را ممنوع اعلام کرده و مرتکبین را تهدید به مجازات کرده است.
قوانین برای پدران و مادرانی‌که برای تامین معاش، فرزندان خود را تشویق به روسپی‌گری‌کنند، مجازات‌های شدیدی در نظر گرفته است. این قوانین چندان جدی گرفته نمی‌شود، ولی سازمان‌های مردم‌نهاد و برخی سازمان‌های دولتی، برای حمایت و پناه‌دادن به زنان وکودکانی‌که در این بخش‌گرفتار شده‌اند، تمهیداتی را در نظر گرفته‌اند.
قانون حمایت از کار که در ۱۹۹۸ م تصویب شد، برای نخستین بار آزار و اذیت جنسی را ممنوع اعلام کرد؛ ولی این قانون فقط شامل بخش خصوصی می‌شود. با این همه، موارد این‌چنینی بسیار کم گزارش شده است. بیشتر روسپیان تایلند، اتباع کشورهای همسایه مانند برمه و کامبوج و لائوس هستند که به‌طور غیرقانونی وارد این کشور شده‌اند[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی تایلند؛ آسیب شناسی اجتماعی در تایلند
منبع اصلی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.90-96.
نویسنده مقاله
امیرسعید الهی