پرش به محتوا

سنت لب نعلبکی مانند در دختران اتیوپی

از دانشنامه ملل
لب نعلبکی مانند (1403). برگرفته از سایت برترین ها، قابل بازیابی از https://www.bartarinha.ir/

یکی از سنت‌های عجیب قبیله مورسی که ریشه در آداب و رسوم کهن این قبیله دارد جای دادن اشیایی شبیه نعلبکی در لب زیرین دختران جوان است که به عنوان نمادی از زیبایی درنظر گرفته می‌شود! بر اساس این سنت دختران پس از ورود به سنین 15-16 سالگی (سن بلوغ) لب پایینی خود را بریده و به وسیله تکه چوبی باز نگه می‌دارند‌.

پس از تثبیت شرایط‌جدید طی روزهای بعد این دختران تکه چوب بزرگ تری را برای ایجاد فاصله بیشتردرمیان‌شکاف قرار می‌دهند. با گذشت چند ماه دختران مزبور به تدریج بشقاب نعلبکی مانند چوبی کوچکی را جایگزین این تکه چوب‌ها کرده و به مرور بشقاب‌های بزرگتر جایگزین بشقاب‌های قبلی می‌شوند تا لب به‌اندازه کافی کشیده شود. این کار با وجود درد زیاد آنقدر ادامه می‌یابد تا بشقابی به‌اندازه یک نعلبکی معمولی در حفره لب پایین جای گیرد.

همان طور که گفته شد ایجاد فاصله بین گوشت لب پایین و جای دادن شیئی نعلبکی مانند سمبلی از زیبایی برای دختران جوان قبیله مورسی به شمار می‌رود.

دلیل این سنت کاملا مشخص نیست و برخی از افراد این قبیله جلوگیری از فروش این دختران به برده فروشان در قرون گذشته را علت آن می‌دانند‌. عده‌ای نیز، این کار را موجب دور شدن ارواح خبیثه‌ای می‌دانند که از راه دهان وارد بدن این دختران جوان می‌شوند. شاید هم این سنت به عنوان نشانه‌ای از جایگاه اجتماعی این دختران درنظر گرفته شود، به طوری که خواستگاران دخترانی که لب‌های نعلبکی مانند بزرگ تری دارند باید شیربهای بیشتری به پدر دختر هدیه دهند[۱].

نیز نگاه کنید به

جامعه و نظام اجتماعی اتیوپی؛ آداب و رسوم در اتیوپیتاریخ لبنان؛  تاریخ روسیه؛ تاریخ سودان؛ تاریخ کانادا؛ تاریخ ژاپن؛ تاریخ مصر؛ تاریخ چین؛ تاریخ کوبا؛ تاریخ افغانستان؛ تاریخ سنگال؛ تاریخ ساحل عاج؛ تاریخ مالی؛ تاریخ اردن؛ تاریخ فرانسه؛ تاریخ سوریه؛ تاریخ آرژانتین؛ تاریخ اسپانیا؛ تاریخ قطر؛ تاریخ امارات متحده عربی؛ تاریخ سیرالئون؛ تاریخ اوکراین؛ تاریخ زیمبابوه؛ تاریخ تایلند؛ تاریخ بنگلادش؛ تاریخ سریلانکا؛ تاریخ تونس؛ تاریخ تاجیکستان؛ تاریخ قزاقستان؛ تاریخ گرجستان

کتابشناسی

منبع اصلی

عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 58-59.

نویسندگان مقاله

امیر بهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی