سیاست ها، قوانین و مقررات در زمینه سازمان های اجتماعی
امروزه انواع سازمان‌های اجتماعی در کنار دولت و بخش تجارت و اقتصاد، به قدرت سوم تأثیر گذاری در جوامع مختلف تبدیل شده است. این سازمان‌ها، در سه سطح داخلی، بین المللی و تلفیقی از این دو، نه تنها در زمینه‌های رفاهی و اجتماعی، بلکه در زمینه‌های سیاسی، فرهنگی، آموزشی، دینی، محیط زیست و... در داخل مرزهای جغرافیایی یک کشور و یا در سطح بین المللی، به عنوان ابزاری کارآمد جهت پیشرفت کشورهای در حال توسعه و یا عاملی در دست قدرت‌های بزرگ برای تغییر دولت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این دولت و حاکمیت یک کشور است که می‌تواند با تدوین قوانین و مقررات درست و هدایت و کنترل و نظارت بر فعالیت‌های این‌گونه نهادها از آن به عنوان فرصت استفاده کند و یا با مقابله‌ی غیر منطقی و یا وادادگی در مقابل آنها از آن تهدیدی جدی برای حاکمیت خود به وجود آورد. کشور چین نیز از این موضوع استثنا نبوده و به ویژه پس از اجرای اصلاحات و تا حدودی توسعه‌ی آزادی‌های اجتماعی و اقتصادی از اواخر دهه‌ی1970میلادی، با این پدیده رو به رو شده و از آن برای رفع محرومیت اجتماعی در مناطق فقیر کشور استفاده نموده است. آن چه در پی می آید گزارشی از وضعیت و نحوه‌ی فعالیت سازمان‌های اجتماعی در چین پس از اصلاحات است.
مقررات ثبت سمن در چین
اساسی ترین شرط ثبت یک نهاد اجتماعی، پیدا کردن یک نهاد دولتی که اولا، از نظر موضوع فعالیت مرتبط با اهداف و اساس نامه‌ی نهاد پیشنهادی باشد؛ ثانیا، مسئولیت حمایت و نظارت بر فعالیت‌های سازمان مذکور را به پذیرد. به همین خاطر بسیاری از سمن‌ها به سختی می‌توانند یک نهاد دولتی حامی پیدا کنند، چون اصولا، پذیرش این مسئولیت به معنای تقبل حجم کار بیشتر و درد سر بیشتر برای آن نهاد دولتی است. از این رو اغلب سمن‌ها بدون اخذ مجوز لازم و ثبت قانونی به فعالیت خود ادامه می‌دهند. البته، سیاست دولت نیز در قبال سمن‌های ثبت نشده«عدم ارتباط رسمی با این گونه سمن‌ها، به رسمیت نشناختن آنها، و غیر قانونی اعلام نکردن آنها» است و برای آنها نقش مثبتی در میان جامعه قایل است. از این رو، تخمین زده می‌شود که در این کشور تعداد سمن‌های به ثبت قانونی نرسیده10 برابر سمن‌های به ثبت رسیده باشد[۱]. ذکر این نکته نیز ضروری است که سازمان‌های غیر دولتی فعال در زمینه‌ی مذهبی، بیش از سایر سازمان‌ها تحت کنترل دولت قرار می‌گیرند.
براین اساس، ثبت سمن‌هایی که در زمینه‌هایی همچون محیط زیست، مبارزه با فقر، مراقبت از سالمندان، مبارزه با بیسوادی، ارایه‌ی خدمات رفاهی و اجتماعی، فرهنگی، تفریح و سرگرمی، بهداشت، آموزش و پژوهش، خدمات عمومی اجتماعی، فعالیت‌های تجاری و تخصصی و... فعالیت می‌کنند، خیلی آسان و فعالیتشان با آزادی عمل بیشتری مواجه است[۲]،ولی سمن‌هایی که در زمینه‌های مذهبی، سیاسی، جوانان، کارگران و زنان فعالیت می‌کنند از همه مشکل‌تر و با محدودیت و کنترل بیشتری مواجه هستند[۲][۳]
نیز نگاه کنید به
سازمان های اجتماعی چین؛ مقررات ثبت سمن در چین
کتابشناسی
- ↑ Ying, X. and Liton, Z.(2010). China’s Rapidly Growing Non Governmental Organizations. EAI Background Brief. No. 514.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Hamrin , C.L.(2009).The Rebirth of Civil Society in China: Lessons from the Golden age of Chinese Protestanism . China: Global China Centre,
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 1، ص. 309-310.