شینزو آبه

از دانشنامه ملل
شینزو آبه
شینزو آبه، برگرفته از سایت isna، قابل بازیابی ازhttps://www.isna.ir/

شینزو آبه؛ نخست‌وزیر و رهبر اسبق حزب لیبرال دموکرات بود. او در یک خانواده بانفوذ سیاسی و اقتصادی زاده شد. پدر بزرگ مادری آبه، نوبوسوکه کیشی (岸信介/Kishi Nobusuke(1896-1987)) و پدر بزرگ پدری‌اش کان آبه (安倍寛/Abe Kan(1894-1946)) جزو سیاستمداران برجسته امپراتوری ژاپن بودند. پدر او، شینتارو آبه (安倍晋太郎/Abe Shintarō(1924-1991)) هم چند سال عضو مجلس نمایندگان و وزیر خارجه ژاپن بود. او دو سال پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۹۱ از استان یاماگوچی (山口県/Yamaguchi ken) به مجلس نمایندگان راه پیدا کرد و از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ دبیر ارشد کابینه یوشیرو موری (森喜朗/Mori Yoshirō(1937-    )) و سپس جون‌ایچیرو کوئیزومی (小泉純一郎/Koizumi Junichirō(1942-    )) بود. آبه با حمایت حلقه موری سال ۲۰۰۶ به نخست‌وزیری رسید. شکست سنگین حزب در مجلس مشاوران و رسوایی یکی از اعضای کابینه، دولت آبه را متزلزل کرد و او پس از یک سال به بهانه بیماری استعفا داد (اونیشی، 2007). آبه سال ۲۰۱۲ دوباره به رهبری حزب رسید و نخست‌وزیر شد و هشت سال در این مقام ماند. شینزو آبه یک ملی‌گرای محافظه کار سیاسی و لیبرال اقتصادی است. او سال ۲۰۱۳ برنامه اقتصادی ویژه‌اش را که به آبه نومیکس (アベノミクス/安倍ノミクス/Abe no mikusu) معروف شده است، با هدف کنترل تورم ۲ درصدی، کاهش چشمگیر هزینه‌های دولت، اصلاح ساختاری و سرمایه گذاری بخش خصوصی اعلام کرد.[۱]

آبه در دولت سوم و چهارم خود با توجه به مسأله جمعیت و اشتغال، بودجه سرسام آوری را به تشویق فرزند آوری، افزایش دستمزدها و کمک به مدارس و کودکستان‌ها اختصاص داد. آبه همچنین تلاش کرد با تقویت روابط بین‌المللی دانشگاه‌ها، گرفتن میزبانی المپیک ۲۰۲۰، وارد کردن زنان به کابینه، سفرهای خارجی پر شمار و همکاری با عملیات‌های نظامی بین المللی ضد تروریسم جایگاه بین المللی ژاپن را ارتقا دهد. وی همچنین سال ۲۰۱۹ برنامه بلند پروازانه‌ای را برای جذب حدود ۳۵۰ هزار کارگر خارجی در جهت رفع بحران کمبود نیروی کار آغاز کرد. البته این برنامه به خاطر ظهور کرونا و شرایط سخت استخدام، چندان موفق نبود.[۲] آبه در سپتامبر ۲۰۲۰ بار دیگر به خاطر بیماری از سمت خود کناره‌گیری کرد. وی در 8 جولای 2022 هنگام سخنرانی در شهر نارا با گلوله هدف قرار گرفت و سپس در بیمارستان درگذشت.[۳][۴]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. کنتون (2021).
  2. یاماواکی (2020).
  3. نورانی، حسین (1402). "سیاست و حکومت در ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص89-115.
  4. پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله (۱۴۰۲). جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص126-129.