مشارکت زنان ساحل عاج در فعالیت های اجتماعی
سنتی بودن جامعه، به‌طور طبیعی از مشارکت و فعالیت زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی می‌کاهد؛ اما زنان ساحل عاج، از عوامل مؤثر در رشد و توسعه سیاسی و اقتصادی این کشور پس از کسب استقلال محسوب می‌‌شوند. هر چند همچنان در دسترسی به مناصب سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، شرایط برابری با مردان ندارند. گاهی مواردی شگفت نیز به چشم می‌خورد؛ به‌عنوان مثال گفته می‌شود که زنان، مالیات بیشتری نسبت به مردان پرداخت می‌کنند[۱]! اما این نابرابری، در حقوق اولیه همچون سوادآموزی نیز به چشم می‌خورد. در مجموع همچنان نرخ سواد درمیان دختران و زنان پایین است و به همین دلیل، وزارت آموزش ملی، طرحی را به نام طرح ملی «توسعه بخش آموزش و تربیت» (PNDEF) در دست اجرا دارد[۲]. در دل این طرح بخشی نیز برای ارتقای آموزش دختران درنظر گرفته شده است؛ به این ترتیب، در سال 2000، در دل وزارت وقت خانواده، زنان و کودکان، کمیسیونی به‌نام «کمیسیون ملی خانواده، زنان و کودکان» تأسیس شد که وظیفه داشت از زنان و کودکان در مقابل خشونت حمایت نماید. تأسیس چنین نهادی خود تا اندازه‌ای از وجود خشونت علیه زنان در جامعه ساحل عاج پرده برمی‌دارد. شایان ذکر است که یک سال پس از تاریخ مذکور، کمیته‌ای به‌نام «کمیته ملی مبارزه با قاچاق و استثمار کودکان» به‌‌وجود آمد که این یکی نیز آشکارا از مصیبت دیگری سخن می‌گوید که در منطقه به چشم می‌خورد و همانا درگیر شدن و قربانی شدن کودکان در امر قاچاق است[۳].
نیز نگاه کنید به
مشارکت زنان فرانسه در فعالیت های اجتماعی؛ مشارکت زنان کشور مالی در فعالیت های اجتماعی؛ مشارکت زنان سودان در فعالیت های اجتماعی؛ مشارکت زنان اوکراین در فعالیت های اجتماعی؛ مشارکت زنان اتیوپی در فعالیت های اجتماعی؛ مشارکت زنان سیرالئونی در فعالیت های اجتماعی؛ مشارکت زنان چین در فعالیت های اجتماعی
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://www.fratmat.info
- ↑ برگرفته از http://www.terrafemina.com
- ↑ حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل عاج. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،