منشور 1814 و بازگشت سلطنت در فرانسه
تدوین منشور یا چارت 1814 مقارن با بازگشت نظام سابق (Restauration) و استقرار مجدد خاندان سلطنتی بوربُنها در فرانسه است. بر اساس آن: کاتولیسیسم به «دین دولتی» در می آید (ماده 6). برابری کیش ها به رسمیت شناخته میشود: "هر کس میتواند دین خود را به طور آزادانه و برابرانه ابراز کند و در اعمال کیش خود از حمایت یکسانی برخوردار گردد" (ماده 5). با بازگشت رژیم سلطنت مطلقه که مورد حمایت کلیسا است، بی حرمتی به مقدسات دینی، مجازات اعدام خواهد داشت (قانون 1825). طلاق ممنوع اعلام میشود. سازمانهای مذهبی زندگی اجتماعی را تحت کنترل خود میگیرند. دانشگاه در انحصار دولت باقی میماند اما در راس آن یک اسقف قرار داده میشود.
بدین ترتیب، دولت مجدداً با پذیرش «دین رسمی» خصلت لائیک یا غیر دینی خود را از دست میدهد. از حالت بی طرفی نسبت به ادیان مختلف خارج میشود و مذهب خاصی (در این جا کاتولیسیسم) را از دیگر مذاهب متمایز و مستثنا میکند و برای آن امتیاز و حقوق سیاسی و اجتماعی برتری قایل میشود. چنین دولتی هنوز مدرن نیست، هنوز کاملاً مستقل و متکی به خود نیست. زیرا هم چنان برای کسب مشروعیت به نیرویی ترافرازنده و خارج از خود، به اعتبار و نفوذ کلیسا و دین نیاز دارد و در نتیجه باید بر کلیسا و دین اتکا نماید[۱].
نیز نگاه کنید به
ادیان در فرانسه؛ انقلاب 1789 فرانسه؛ از توافق نامه ناپلئونی تا جمهوری سوم؛ منشور 1830 فرانسه و جنبش های ضد روحانیت سالاری
کتابشناسی
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.