مهاجرت از کوبا
مهاجرت کوباییها به خارج از کشور، پس از انقلاب کاسترو بسیار بالا گرفت، بهطوریکه پس از ملی سازی و مصادره زمینها و شرکتهای آمریکاییها توسط دولت کوبا و آغاز تحریمهای ایالاتمتحده علیه این کشور، بسیاری از ثروتمندان کوبایی به ایالاتمتحده و دیگر کشورها مهاجرت کردند، بهطوری که بین سالهای ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۵، تقریبا ۲۱۵ هزار کوبایی به ایالاتمتحده آمریکا مهاجرت نمودند: این افراد از طبقه بورژوازی بودند که دولت جدید را که در پی برقراری مساوات بین طبقات مختلف جامعه بود تهدیدی برای سبک زندگی ممتاز خود و توسعه اقتصادی خود میدانستند و به همین دلیل، از آن زمان به بعد ایالاتمتحده ماوای بالاترین تعداد کوباییهای خارج از کشور شده است. در ایالاتمتحده حدود 1/5 میلیون نفر کوبایی بهخصوص در میامی و دیگر شهرهای مهم فلوریدا اقامت گزیدهاند، همچنین در یونیونسیتی و نیویورک هم تعداد زیادی از مهاجران کوبایی زندگی میکنند. البته تعداد مهاجران کوبایی در دیگر کشورها بسیار کمتر میباشد، بهخصوص در آمریکای لاتین و اروپا، بهطور مثال حدود ۸۲۵۹۶ نفر مهاجر کوبایی در اسپانیا و حدود ۱۰۰۰۰ نفر در انگلستان زندگی میکنند.[۱]
لازم به ذکر است که در سال ۲۰۰۷، بر اساس مصوبات، دولت اسپانیا، از دسامبر سال ۲۰۰۸، اسپانیا شروع به پذیرش تقاضانامه تابعیت فرزندان افرادی نمود که پس از جنگ داخلی اسپانیا در سالهای ۱۹۳۹-۱۹۳۶ به تبعید رفته بودند. طبق این قانون جدید به حداکثر 500/000 کوباییکه فرزندان اسپانیاییهای تبعیدی بودند، پاسپورت داده شد. بر اساس این قانون، فرزندان این افراد میبایست خود را تا دسامبر ۲۰۱۰ به سفارت اسپانیا در کوبا معرفی مینمودند و مدارکی ارائه میدادند که تایید نماید که والدین و یا پدربزرگ این افراد بین سالهای ۱۹۳۶ و ۱۹۵۵ از اسپانیا گریختهاند. این افراد نیازی نبود که از تابعیت کنونی خود انصراف دهند.[۲]
نیز نگاه کنید به
مهاجرت و پناهندگی در کوبا؛ مهاجرت به کوبا
کتابشناسی
- ↑ Macías Martín, F. (2010) Cuba, crisis política, crisis económica y emigración. Baile Del Sol, P112
- ↑ حقروستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران:موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص143-144.