موزه لوور پاریس
موزه لوور بزرگترین موزه پاریس با مساحت 210000 متر مربع است كه 60000 متر مربع آن اختصاص به نمایشگاه دارد. این موزه در قلب شهر پاریس بین ساحل راست رود سن و خیابان ریوولی (Rue de Rivoli) در منطقه یک قرار دارد. ساختمان كاخ لوور قدیمیترین كاخ پادشاهی است. تندیس سواركاری لوئی چهاردهم نقطه شروع محور تاریخی (راه شاهی) را تشكیل میدهد، اما این كاخ در ردیف این محور جای نگرفته است. موزه لوور یكی از قدیمیترین موزهها و سومین موزه بزرگ جهان از حیث مساحت است. لوور از زمان پادشاهان كاپه سین تا زمان حاضر، دارای یک تاریخ طولانی نگهداری آثار هنری و تاریخی است.
موزه جهانی لوور، از حیث ترتیب زمانی، از زمان باستان تا سال 1848 میلادی، و از حیث فضای گسترده جغرافیایی، از اروپای غربی تا ایران، یونان، مصر و خاور نزدیک را در خود حفظ كرده است. موزههای اورسی و مركز ژرژ پمپیدو در پاریس، نگهداری هنرهای اروپایی پس از سال 1848م را بر عهده دارند (در سال 1986 که موزه اورسی شکل گرفت، بیشتر آثار هنری پس از سال 1848 را از لوور بیرون و به امپرسیونیستهای این موزه جدید پیوستند. از آن پس، مجموعههای موجود در موزه لوور، در طبقه دوم دوباره سازماندهی شدند) و حال آن كه صدها آثارهنر آسیایی در موزه گیمه(musée Guimet) به معرض نمایش در آمدهاند. هنرهای آفریقایی، آمریكایی و اقیانوسیه در موزه «كه برانلی» جای دارند، ولی صدها اثر هنری در پاویون جلسات و نشستها به نمایش در آمدهاند. آثار متفاوت موزه لوور را نقاشیها، تندیسها، اشیای باستانی، و اشیای هنری تشکیل میدهند. از برگزیدهترین قطعات موزه، قانون حمورابی، ونوس دو میلو، لبخند ژوكوند لئوناردو داوینچی، تابلوی آزادی اوژن دولاكروا را میتوان نام برد. موزه لوور با رقم 3/8 میلیون نفردر سال 2007 میلادی پربازدیدكنندهترین موزه جهان محسوب میشود.
پیشینه كاخ سلطنتی لوور
منشا لوور به كاخ مستحكم باز میگردد. این کاخ در سال 1190م توسط شاه فیلیپ اگوست بنا گردید و یک چهارم حیاط چهارگوش فعلی واقع در جنوب غربی را دربر میگرفت. این بنا عبارت بود از یک قلعه چهار ضلعی با حدود 70 تا 80 متر كناره، دور تادور خندق، استحكاماتی كه در پهلو واقع شده و دارای دو در ورودی. در وسط این محوطه نیز برج بزرگ مستحكم یعنی برج بزرگ لوور قرار داشت. یكی از وظایف اصلی این برج نگهبانی از بخش پایین دست رود سن بود که در زمان استیلا و هجوم وایكینگها یكی از راههای غیرطبیعی و پرمشقت محسوب میشد. گنجینههای پادشاهی در مزون دو تامپل(maison du Temple)(خانه معبد)پاریس نگهداری میشد و در سال 1317م به لوور انتقال داده شد و شارل پنجم این كاخ را به یک اقامتگاه سلطنتی تبدیل كرد.
برج بزرگ توسط فرانسوای اول در سال 1528م تخریب و در سال 1549م نیز از حالت قلعه به اقامتگاه لوکس تبدیل شد. بخش غربی حفاظ قرون وسطایی واژگون گردید و در عوض پی یرلسکو(Pierre Lesco) یک ضلع به سبک رنسانس بنا کرد. در زمان حکومت هانری دوم و شارل چهارم این فعالیتها ادامه یافت و بخش جنوبی حفاظ لوور قدیم نیز به نوبه خود جایگزین ضلع رنسانس شد.
هانری چهارم در سال 1594م تصمیم گرفت کاخ لوور را با کاخ توئیلری(Tuileries)، که توسط کاترین دومدیسی ساخته شد، متحد کند. ایجاد گالری بزرگ با پیوند میان پاویون لِ دیگی یر (به افتخارفرانسوا بُنFrançois de) Bonne)، آخرین فرماندار فرانسه و اولین دوک لِ دیگی یر)و پاویون تره موال (به افتخار هانری دولا تره موال(Henri de La Trémoille) ( 1674- 1598 ) سرهنگ سواره نظام فرانسه)اولین مرحله این «طرح بزرگ» است. حیاط مربع شکل توسط آرشیتکت له مرسیه( Lemercier) سپس لُوُ (Le Vau) در زمان لویی سیزده و لویی چهارده چهار برابر اندازه حیاط قدیمی رنسانس میشود. (از سر ناچاری مابقی حفاظ قرون وسطایی تخریب شد).تزئینات و اصلاح کاخ با مدیریت نقاشانی همچون پوسن(Poussin)، رومانللی(Romanelli) و لوبرن(Le Brun) انجام میشود. اما همه این افراد به ناگهان قطع ارتباط میکنند زمانی که لویی چهارده ورسای را به عنوان مرکز قدرت و محل اقامت پادشاهی در سال 1978 م انتخاب میکند. لوور سالها به همین گونه باقی میماند. در قرن هیجدهم است که پروژههای جدیدی به ویژه توسط گابریل و سوفلُ(Gabriel et Soufflot)مطرح میشود تا طرح بزرگ را ادامه و پایان بخشد. یکی از این طرحها پروژه تغییر کاربری لوور به موزه است. این طرح در زمان لویی پانزده متولد میشود، اما با انقلاب فرانسه است که به هدف میرسد.
تاریخ موزه لوور از آغاز
همه چیز با نمایشگاه زیباترین تابلوهای مجموعه سلطنتی آغازگردید که در کاخ لوکزامبورگ از سال های 1750 تا 1785 نگهداری میشدند و با موفقیت بزرگی همراه بود. کنت مارکی مارینی(marquis de Marigny)، مدیر کل ساختمانهای پادشاه و کنت دانژی ویله جانشین وی، پروژه تبدیل کاخ لوور به موزه را تدارک دیدند. با قانون 6 مه 1791م و 10 اوت 1793م محل جدید موزه افتتاح میشود. در ابتدا محل آموزش هنرمندان آن دوره است تا این که در سال 1855م این توانایی را پیدا نمود تا غیر هنرمندان نیز بدان جا وارد شوند و مردم را فقط در روزهای یکشنبه پذیرا بود. در دوران امپراتوری، لوور نام موزه ناپلئون به خود گرفت و دو دومینیک ویوان دونوDominique-Vivant) Denon )اولین مدیر بزرگترین موزه جهان بود و آن را تا هنگام ویرانیاش به هنگام سقوط امپراتور (دردو دوره) اداره کرد.
موزه توسط آقایان پرسیه و فونتن که محور خیابان ریوولی را ساختند، توسعه پیدا کرد. تغییرات دیگر در زمان حکومت ناپلئون سوم و به ویژه تحقق طرح بزرگ صورت گرفت: هکتور مارتن لوفوئل بر اساس طرحهای لوئی ویسکونتی گالری شمالی پیوسته به لوور در توئیلری را به همراه ضمیمه ساختمانهای ساخته شده به پایان رساند. در بخش جنوب نیز تغییرات دیگری برای تضمین یک تقارن با این مجموعه بزرگ بناهای معماری اضافه شد. اما در سال 1871م این موزه در زمان حکومت کمون دچار آتشسوزی شد و آرشیتکت لوفوئل، میبایست یک بخش از این بنا را بازسازی نماید. توئیلری هرگز بازسازی نشد و پس از سالها مذاکره، در سال 1882 م نهایتا خرابهها تراشیده شدند .
لوور بزرگ
در دوره اول ریاست جمهوری فرانسوا میتران تصمیم گرفته شد که ساختمان ضلع ریشلیو، محل وزارت دارایی فرانسه، به موزه برگردد و این وزارتخانه به ساختمان جدیدی در برسی انتقال داده شد. کارهای مهمی با مدیریت لئو مینگ پی (Leoh ming pei)، آرشیتکت آمریکایی-چینی تحقق یافت و موزه به طور قابل ملاحظهای قوام گرفت و توسعه پیدا کرد. ساخت یک ورودی جدید به شکل هرم، شکل بیرونی موزه را تغییر داد .
تاریخ پذیرش
در ابتدا موزه به مدد مجموعههای سلطنتی به ویژه تابلوها (حدود 2500 تابلو در زمان مرگ لویی 16) به وجود آمد. این مجموعهها اساسا توسط فرانسوای اول(برخی تابلوهای ایتالیایی)و لویی چهاردهم (باخریدهای متعدد به ویژه 200 تابلوی بانکدار اورهارد جَبَش ) جمعآوری شد. جواهرات، که از همان ابتدا بخشی از موزه را تشکیل میداد، تعدادی از تندیسها که از موزههای آثار باستانی فرانسه به دست آمده بودند و یا انقلابیون به غنیمت گرفته بودند، بر آثار هنری موزه افزوده شد .همچنین، برخی از آثار لوور به هنگام جنگ ناپلئون در اروپا به غنیمت گرفته شده و تعدای از اشیا نیز از حفاریهای انجام شده در مصر یا خاور میانه به دست آمدهاند. سرمایهها و میراثهای مهم نیز به موزه افزوده شدهاند. مجموعه ادموند روچیلد(Edmond de Rothschild)و تعدای از اشیای خریداری شده در طول قرن نوزدهم و بیستم را نیز میتوان بر این مجموعه اضافه کرد.
به عبارت دیگر، آثار مختلفی در لوور وجود دارد. ژوکوند اثر لئوناردو داوینچی(در سال 1519 ژوکوند به دست آمد) یا باغبان زیبا اثر رافائل، عروسی کانا اثر ورونز و غارت یک صومعه در ونیز در سال 1798 م از معروفترین تابلوها هستند.گدای جوان اثر موریلو توسط لوئی شانزدهم در سال 1782 م خریداری شد. تورباف اثر ورمیر توسط این موزه به طور متوالی در سال های 1870 و 1922م خریداری شد. بالاخره، مسیح مصلوب اثر گرکو که در کاخ دادگستری پراد (پیرنه – شرقی) درسال 1908م بازیابی شد، برای موزه هزینهای نداشته است.
موزه لوور از دو تندیس مهم بهرهمند است؛ یکی ونوس دو میلو، کشف در سال 1820 و در همین سال توسط سفیر فرانسه از دولت ترک بدست آمد و تندیس معروف دیگر، پیروزی ساموتراس(La Victoire de Samothrace) که بخشی از آن در سال 1863م در جزیره ساموتراس توسط شارل شامپوازو(Charles Champoiseau) باستانشناس و معاون کنسول فرانسه در آندری نوپل( Andrinople) بدست آمد.
روسای موزه لوور
- میشل لاكلوت Michel Laclotte )( 1994-1987 ))؛
- پی یر روزنبرگPierre Rosenberg) ( 2001-1994 ))؛
- هانری لوی رت(Henri Loyrette) ( از 2001 ).
مجموعههای مختلف
موزه لوور متشکل از مجموعههای غنی آثار هنری است كه به تمدنها، فرهنگها و دورههای مختلف تعلق دارد. این موزه حدود 300000 قطعه دارد که 35000 قطعه از آنها به نمایش گزارده شده و نشان دادن مابقی آثار بیش از سه ماه به طور متوالی به دلیل نوع نگهداری، دست دوم بودن آثار، وضعیت بد آنها یا سریهای باستانشناسی غیرممکن است. مجموعههای آثار هنری در لوور عبارتند از: آثار باستانی شرق - آثار باستانی مصر - آثار باستانی یونان - آثار باستانی اتروسکها (از اقوام اولیه ایتالیاییها) - آثار باستانی رومیها - هنرهای اسلامی - پیكرتراشی و تندیسسازی - اشیای هنری - هنرهای تجسمی (نقاشی) - هنرهای گرافیكی.
آثار باستانی شرق
دپارتمان آثار باستانی شرق، اشیای به دست آمده از منطقه واقع شده در هند امروز و دریای مدیترانه را در خود جای داده است. موزه لوور دارای سه مجموعه مرتبط با این دپارتمان است که بر اساس جغرافیا و فرهنگ تقسیم شدهاند.
- بین النهرین ( سومر، بابل، آشور ، آناتولی و.....)؛
- ایران؛
- سرزمینهای شام ( مجاور سوریه – فلسطین، شیپر).
آثار هنرهای اسلامی
دپارتمان آثار هنرهای اسلامی در اوت 2003م ایجاد شده و مجموعههای بدست آمده از فرهنگ مشترک بین اسپانیا و هند با هویت تمدن اسلامی را تا قرن نوزدهم طبقهبندی کرده است. این دپارتمان آثار متعدد مربوط به هنر اسلامی را عرضه مینماید. جعبه ساخته شده از عاج فیل اسپانیا به تاریخ 968م،و سرامیک مهم حوضچه سن لوئی (یکی از برگزیدهترین و اسرارآمیزترین اثر هنر اسلامی كه توسط محمد ابن الزین در ابتدای قرن چهارده خلق شده)، نمونههایی از آن آثار است. همچنین این بخش به واسطه آثار مهم به دست آمده از حفاریهای شوش(ایران) قابل توجه است. این موزه از حیث فضای متناسب با هنرهای اسلامی دو برابر شده و دست کم 3000 اثر در آن به نمایش در آمدهاند.
آثار باستانی مصر
دپارتمان آثار باستانی مصر بر اساس فرمان شارل دهم به تاریخ 15 مه 1826 ایجاد شد. مجموعه با4000 قطعهای متعلق به کنسول انگلیس سالت که توسط ژان فرانسوا شامپولیون(Jean-François Champollion )به دست آمد، امروزه آن را موزه متعلق به مصر مینامند. این بخش توسط فونتن، مهندس معمار در ضلع جنوبی حیاط مربع شكل لوور سروسامان گرفت. تابلوهای نقاشی سقفها نیز مرهون فرانسوا ادوارد پیکو و آبل دو پوژول است. مجموعه آثار باستانی مصر توسط ماریت با بیش از 6000 اشیا مربوط به حفاریهای سراپوم ممفیس توسعه پیدا کرد. اشیای دیگری نیز از حفاریهای انجام شده توسط انستیتو فرانسه قاهره بدست آمدهاند و بخشی از سرمایه این دپارتمان از موزه گیمه(1948) فراهم آمده و مابقی نیز خریداری شدهاند. در حال حاضر آثار باستانی مصریها در سه طبقه یعنی آثارمصر رومی و مصر مسیحی در نیم طبقه، و آثار مصر دوره فرعون در طبقه همکف و طبقه اول جای داده شدهاند.
آثار باستانی یونان، اتروسک و رومیان
این دپارتمان به سه طبقه تقسیم میشود: آثار یونان پیش از کلاسیک درنیم طبقه، آثار یونان کلاسیک و هلنی در طبقه همکف، همچنین آثار باستانی اتروسکها و رومیان، تندیس پیروزی ساموتراس، سرامیکهای یونانی، نقشهایی بر روی گل پخته، برنز و اشیای گرانبها و باارزش در طبقه اول.
«ونوس دو میلو» یکی از معروفترین آثار هنری موزه، مدتها است كه در محور سولی در بخش بیرونی گالری قرار گرفته و در سال 2008م نیز در سالن پارتنون به معرض نمایش در آمده است .
تندیسها
در آغاز این موزه فقط تندیسهای قدیمی را به نمایش میگذاشت و تنها استثنا دو تندیس بردهها اثر میکل آنژ بود. گالری آنگولم با 5 سالن اختصاص یافته به آثار دوره رنسانس تا قرن هیجدهم در سال 1842م افتتاح شد. از سال 1850م تندیسهای دوره قرون وسطی افزوده شد، ولی تنها در سال1893م است که دپارتمان تندیسها مستقل گردید و از وابسته بودن به دپارتمان آثار باستانی باز ماند .گروهبندی تندیسهای خلق شده توسط پارک دو مارلی ، به خصوص تندیسهای بزرگ سوارکاری مربوط به آنتوان کوی سوکس(Antoine Coysevox) و گیوم کوستو(Guillaume Coustou)، در میان تغییرات و اصلاحات اخیر یاد میشود.
اشیای هنری
یکی از غنیترین بخشهای موزه لوور، دپارتمان اشیای هنری است. این بخش همواره به واسطه خریدها و کسانی که آثار متعلق به خود را به موزه اعطا میکنند، بزرگتر میشود. در این بخش جواهرات، تندیسهای کوچک، اشیای تزیینی، همچنین مبل و فرش وجود دارد. این اشیا از دورههای اواخر قرون وسطی تا نیمه قرن نوزدهم را در برمیگیرند.
نقاشیها
امروزه دپارتمان نقاشیها در حدود 6000 تابلو را در بردارد که از دوره قرون وسطی تا سال 1848م را در برمیگیرد. صرف نظراز استثناهای تقریبا نادر، آثار دوره پسین به موزه اورسی(به هنگام تاسیس آن در سال 1986م) انتقال یافته است. مجموعه نقاشیها از همان سال 1794م توسط مدارس ملی تقسیمبندی شد و سازماندهی مجموعههای نقاشی دارای نقایصی بوده است.بنابراین آثار ایتالیایی در طبقه اول، نزدیک تابلوهای بزرگ فرانسوی مکتب رمانتیک قرار دارد و آثار فرانسوی درست در جوار نقاشی قرن هفده هلند در معرض نمایش عمومی قرار دارند و شاهکارهای نقاشی به صورت متوالی در پیش دیدگان بازدیدکنندگان رژه میروند.
هنرهای گرافیکی
دپارتمان هنرهای گرافیکی امروزه با بیش از 130000 قطعه، در سه بخش مختلف دسته بندی شده است:
در ابتدا بخش طرحها توسط مجموعه قدیمی پادشاهان فرانسه به وجود آمد و در ادامه همواره توسط فتوحات و اهدای آثار به موزه توسعه پیدا کرد. تعداد 14000 مس حکاکی شده به ویژه مسهای بدست آمده از کابینه کلیشههای پادشاه در بخش کندهکاری نگهداری میشوند. مجموعه ادموندروچیلد با حدود 40000 مهر، 3000 طرح و 500 کتاب مصور در سال 1936م به لوور اهدا شد. با توجه به تعداد قطعات و حساسیت کاغذها به نور، نمایش دائم و ثابت این مجموعه اسناد غیر ممکن است. این اسناد میتوانند در نمایشگاههای موقتی یعنی در سالن مشاوره عرضه شوند. بعلاوه، تلاش جدی برای شمارهگذاری آنان نیز به پایان رسیده است.
بخش تاریخ لوور و لوور قرون وسطی
سالنهای متعددی به تاریخ لوور اختصاص یافته است. نیم طبقه اول در ضلع سولی به تاریخ لوور میپردازد، اما به ندرت برای عموم مردم باز است.
هنر و تمدن آفریقا، آسیا، اقیانوسیه و آمریکا
صدها شی هنری بالاخص تندیسها كه توسط ژاک کرشاش(Jacques Kerchache) گزینش شده، از سال 2000 م در این مجموعه طبقهبندی شدهاند. آثار عرضه شده در پاویون سسیون در لوور، به محل ثابت و دائم درموزه «که برانلی» انتقال یافت (كه در ژوئن 2006م افتتاح شد).
مدرسه عالی لوور
در سال 1883م. مدرسه لوور كه نقش زیادی را در تحقیقات موزه لوور در خاورنزدیک عهده دارد، تأسیس شد.نخستین كرسی باستانشناسی دوره آشور به «یوجین لدرین» سپرده شد و در سال 1910م. نخستین كرسی تدریس و تحقیق سامیهای باستانی تأسیس گردید. نام این كرسی درسال 1925م . به «خاور نزدیک باستان» تغییر داده شد و در سال 1927م. تدریس دروس در زمینه سومر و آكاد به وسیله پروفسور جرج كونتنو آغاز شد. امروزه مدرسه لوور به موازات مدارس عالی آموزش باستانشناسی مانند «كالج فرانسه» و مدرسه هنر و باستانشناسی و نظایر آن به كار تدریس و تحقیق ادامه میدهد. سه تن از اساتید گروه آموزشی باستانشناسی در دانشگاه ادبیات علوم انسانی دانشگاه تهران كه امروز رخ در نقاب خاک كشیدهاند، شادروانان دكتر عیسی بهنام، دكتر محسن مقدم و دكتر عباس زمانی، از فارغ التحصیلان همین مدرسه لوور بودهاند.
فعالیتهای موزه
موزه لوور، نمایشگاههای متعددی را به صورت موقت به نمایش میگذارد و با این عمل اجازه میدهد اشیای هنری یا تابلوهایی که در نمایشگاه دائم عرضه نمیشوند، مورد بهره برداری عموم قرار گیرند. سرمایهگذاری بخش اعظم نمایشگاههای موقتی توسط شرکتها تامین میشود. از طرفی، اکسانتور ، بلو مارتینی و ال س ال منزلگاه اینترنتی موزه لوور را پشتیبانی میکنند. موزه همچنین یک موافقتنامهای را با موزه عالی هنر آتلانتا در آمریکا امضا کرده که اجازه میدهد در طی سه سال 142 اثر موزه لوور در موزه آمریکایی به نمایش گذاشته شود. پروژههای علمی و فرهنگی نیز بین این دو موزه در جریان است .
موزه لوور همچنین ویزیت - کنفرانس و کارگاههایی را، معمولا به صورت فعالیت آموزشی برای افراد بالغ و کودکان برگزار میکند و برای این کار ابزارهای اجرایی همچون سالن شنیداری جهت کنفرانس، سمینار، جلسات خوانش یا کنسرت فراهم آورده است.
ورود به موزه لوور در اولین یکشنبههای اول هر ماه از ژانویه 1996م برای عموم رایگان است و این اقدام اجازه داده که بازدید کنندههای ملی برای دیدن موزه مراجعه نمایند. در واقع میتوان گفت این یکشنبه مجانی تنها روز در ماه است که بازدیدکنندگان خارجی در لوور در اقلیت هستند.
از اول سپتامبر 2004م، ورود به موزه لوور برای آموزندگان (بجز کسانی که همراهی میكنند دانش آموزانی را که پول میپردازند یا کسانی را که آبونمان میپردازند)، هنرمندان فرانسه که عضو خانه هنرمندان نیستند و هنرمندان خارجی، پولی شده است. برعکس، هزینه ورود برای عموم کارمندان موزه، شرکت حامی موزه لوور که در خصوص تعمیر گالری آپولون کمک مالی کرده است، رایگان و نامحدود است.
اولين كسانی كه به اين موزه وارد میشوند گروه نظافتچيان هستند كه با ورود خود چراغها را روشن میكنند. هر روز 2000 كارمند از دروازههای اين موزه میگذرند و به مجموعهای وارد میشوند كه برق مورد نياز برای يک شهر 4500 نفره را مصرف میكند.
موزه وابسته به نظام اداری لوور
موزه ملی اوژن دلاکرو(اMusée Eugène-Delacroix)، هرچند که دارای ساختمان مستقلی است اما مدیریت این موزه به لوور سپرده شده است.
به دلایل سیاست تمرکززدایی، ژان پی یر رافارن (نخست وزیر وقت) و ژان ژاک الاگون (وزیر فرهنگ وقت) تصمیم گرفتند که یک شعبه لوور در خارج از پایتخت و در شهرستان ایجاد کنند. شش شهر آمی ین، آراس، بولونی سورمر، کاله، لنس و والنسی ین برای انتخاب نامزد شدند. رافارن نخست وزیر به هنگام بازدید از شهر لنس در تاریخ 29 نوامبر 2004م انتخاب این شهر را اعلام کرد. اثر هنری این پروژه به کابینه آژانس ژاپنی آرشیتکت سناآ سپرده شد. بر اساس این پروژه در سال 2010 م یک بنای نو گشایش یافت که توانایی پذیرش و نمایش حداکثر 500 تا 600 قطعه به صورت متوالی با پذیرش500000 بازدید کننده در سال را دارا خواهد بود.
لوور ابوظبی
در چارچوب ایجاد یک بخش فرهنگی در جزیره سعدیات ابوظبی (جزیره خوشبختی)دولت امارات متحده عربی برای تحقق و توسعه یک موزه جهانی، به فرانسه روی آورده و پروژه معماری این موزه به ژان نوول(Jean Nouvel)، فرد خلاق موزه «که برانلی» واگذار گردیده است. دو کشور موافقتنامهای را در 6 مارس 2007م امضا کردند و اجرای آن به مدت سی سال و با نام موزه لوور ابوظبی مورد توافق طرفین قرار گرفت. فرانسه ماموریت مشاوره در حوزههای شناسایی و تحقق ساختمان موزه و مسئول اجرایی، علمی و فرهنگی این پروژه را عهدهدار است. از زمان بازگشایی موزه و پس از آن به مدت ده سال موزه لوور ابوظبی، آثار مجموعههای فرانسوی (300 اثر در سالهای اولیه و سپس 250 و 200 اثر) را به امانت خواهد گرفت. همچنین فرانسه 4 نمایشگاه در سال را در طی پانزده سال در لوور ابوظبی اجرا خواهد کرد. بالاخره فرانسه درفراهم آوردن مجموعه مناسب برای این موزه کمک خواهد کرد تا جایگزین آثار امانی فرانسه گردد. در عوض امارات متحده عربی متعهد شده است حدود یک میلیارد یورو به مدت سی سال به موزه لوور و دیگر موزههایی که در این کار مشارکت دارند، بپردازد. فرانسه برای به اجرادرآوردن این تفاهمنامه فرهنگی یک ساختار ویژهای به نام آژانس فرانس موزیوم ایجاد کرده که متشکل از بنیادهای اساسی فرهنگی فرانسه هستند.
تفاهم نامه بین موزه لوور و موزه ملی ایران
در سال۲۰۰۴م تفاهمنامه بسیار خوبی بین موزه لوور و موزه ملی ایران به امضا رسیده و به منظور تداوم ارتباطات، هر دو سال یک بار این دیدارها تكرار خواهد شد. برهمین اساس نمایشگاه هنر صفوی از اول اكتبر سال ۲۰۰۷ تا ژانویه سال ۲۰۰۸میلادی در شهر پاریس برگزار گردید. آثار دوره صفوی از كل موزههای جهان جمعآوری شد و نخستین باری بود كه نمایشگاهی بینالمللی با چنین وسعت و عظمتی، هنر عصر صفوی را به جهانیان معرفی نمود. براساس این تفاهمنامه موزه لوور موظف است در مقابل آثاری كه از ایران به امانت گرفته شاهكارهای هنری فرانسوی را به ایران امانت دهد.
لوور در ادبیات، سینما و بازیهای ویدئویی
ادبیات
در رمان آسوموار از امیل زولا (1877م) بازدیدی ویژه از لوور به هنگام ازدواج ژروز و کوپو صورت میگیرد. مدعوین عروسی در راهروها و راه پلهها گردش میکنند ودر پایان زیرنگاه سرگرم کننده نگهبانان و دیگر بازدیدکنندگان گم میشوند. رمز داوینچی رمانی از دان براون ( 2003 ) که توسط رون هاوارد به فیلم در آمده است.
سینما
- بل فگور، شبح لوور ، فیلمی از ژان پل سالومه (2000م)؛
- باند جدا فیلمی از ژان لوک گدار با گذری به لوور در 30 ثانیه؛
- شهر لوور، مستندی از نیکولافیلیبر؛
- جریمههای پل جدید فیلمی از لئو کارا، داستان یک مهاجرغیرقانونی است كه توسط دو بیخانمان، یک نگهبان قدیمی که همه کلیدها را دارد و یک نقاشی که نابینا شده، در شب از لوور بازدید میكند؛
- رمزداوینچی فیلمی از رون هاوارد( 2006).
بازی ویدئویی لوور
طلسم نهایی، بازی ویدئویی که توسط اندکس پلوس، در این بازی یک زن جوان به نام مرگان که باید برای انجام ماموریتی که پدرش در انجام آن موفق نشد و در نتیجه مرد، به گذشته لوور برگردد .
سايت موزه لوور
سايت مربوط به ارائه آتار هنری موجود در موزه "لوور" پاريس از روز سيزدهم تيرماه۱۳۸۴ (چهارم ژوئيه) راهاندازی شد و هم اكنون در اينترنت قابل دسترسی است. در اين سايت میتوان معروفترين نقاشی لئوناردو داوينچی با نام "لبخند ژوكوند" را در زاويه بزرگتر مشاهده كرد. در اين سايت بيش از سه هزار و ۵۰۰اثر هنری موجود در اين موزه به نمايش درآمده است[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
موزههای فرانسه؛ موزه های وابسته فرانسه به وزارتخانه ها؛ گنجینه های ملی فرانسه؛ مجموعه های مختلف موزه لوور پاریس؛ مدرسه عالی لوور پاریس؛ لوور ابوظبی
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از سایت www.louvre.fr/
- ↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار ).