موسیقی مدرن سوریه
از آغاز قرن بیستم، سوریه به لطف کلوپ‌‌‌‌‌‌‌‌های موسیقی، شاهد یک رنسانس واقعی موسیقی بوده است، این کلوپ‌‌‌‌‌‌‌‌ها علیرغم مشکلاتی که با آن مواجه بودند؛ از جمله اعتقادات مذهبی و اجتماعی، توانستند فعالیت کنند.
کلوپ‌‌‌‌‌‌‌‌های موسیقی پیشتاز سوریه که اکثر اعضای آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها روشنفکران بورژوا بودند؛ عبارت اند از:
- در دمشق «نادی الموسیقى الشرقی» (باشگاه موسیقی شرقی) که «شفیق شبیب» در سال 1914 در دمشق تأسیس کرد. باشگاه «توفیق فتح الله الصباغ» (1927)، «نادی الکشافة» (باشگاه پیشاهنگ) در 1927، «نادی الموسیقى الوطنیة» (باشگاه موسیقی ملی) که «مصطفی الصواف» تأسیس نمود؛ «نادی الفارابی» (باشگاه فارابی)، «معهد أصدقاء الفنون» (مؤسسه دوستان هنر) و «دارالالحان»؛
- در حلب نیز «نادی الصنائع النفیسة»، «نادی حلب الموسیقی»، «نادی الشهباء الفنی»، «نادی الجمعیة الأرمنیة» و و«النادی الکاثولیکی»؛
- در لاذقیه «النادی الموسیقی»؛
- در حمص «دوحة الدیماس» فعالیت خود را آغاز نمودند.
حکومت در برنامه و سیاست‌‌‌‌‌‌‌‌های کلی موسیقی که در این کلوپ‌‌‌‌‌‌‌‌ها تدریس می‌شد، دخالتی نداشت؛ تا این که در 1943، نخستین مؤسسه رسمی موسیقی را وزارت جوانان به ریاست «منیر العجلانی» (1914- 2004)، سیاستمدار و قانوندان سوری، تأسیس کرد که دو سال بیشتر دوام نیاورد؛ همچنین مؤسسه دولتی وابسته به وزارت معارف که آن هم دولت مستعجل بود! سومی در 1950 تأسیس شد و هشت سال فعالیت کرد و در پی اتحاد مصر و سوریه، تعطیل شد و جای خود را به «المعهد العربی للموسیقی» (مؤسسه موسیقی عرب) که به «معهد صلحی الوادی» شهرت دارد و وابسته به وزارت فرهنگ است، داد. «مؤسسه عالی موسیقی» نیز در سال 1990 به ریاست صلحی الوادی، تأسیس شد[۱].
نیز نگاه کنید به
موسیقی در سوریه؛ پیشینه موسیقی سوریه؛ مشاهیر موسیقی سوریه؛ جشنواره های موسیقی در سوریه