نشریات مسلمانان سریلانکا
مسلمانان سریلانکا روزنامه ای متعلق به خود ندارند. از آنجا که غالب مسلمانان تامیل زبان هستند، روزنامه تامیل زبان "ویراکسری" و "تیناکاران" معمولا اخبار مربوط به این جامعه را تحت پوشش خبری خود قرار می دهد. معروفترین نشریات مسلمانان ذیلا به طور مختصر معرفی می شوند. از آنجایی که این نشریات موضعی مثبت یا منفی نسبت به انقلاب اسلامی ندارند و اخبار مربوط به جمهوری اسلامی ایران را عقیدتی تجزیه و تحلیل می کنند، در مقایسه با دیگر روزنامه هایی که شرح آنان در این کتاب از نظرتان گذشت، بیشتر توصیف شده اند. [۱]
- ماهنامه الاسلام.
این ماهنامه تامیل و انگلیسی زبان است و در سال 1966 به همت آقایان حمزه حنیفه و تی.ام. دین، که از روزنامه نگاران روزنامه های وابسته به "لیک هاووس" بودند، برای اولین بار منتشر شد. خط مشی داخلی آن حمایت از حقوق مسلمین و در امور بین المللی، در منازعات اعراب و اسرائیل، بنگلادش، پاکستان و هند، از کشورهای سلامی پشتیبانی میکرد. در سال های 73 تا 1979، به دلیل مهاجرت موسسین این نشریه به خارج از کشور انتشار این ماهنامه متوقف شد. در این مدت آقای حمزه حنیفه درهنگ کنگ با نشریه "هنگ کنگ مسلم هرالد" همکاری داشت. وی در سال 1979 به سریلانکا مراجعت کرد و با پشتیبانی افراد جدید که از انقلاب اسلامی ایران حمایت می کردند، کار خود را مجددا از سر گرفت.
- ماهنامه "فامیس".
ماهنامه ای به زبانهای تامیل و انگلیسی ، وابسته به تشکیلات "فامیس" (سازمان اسلامی وابسته به کشور لیبی)، در سال 1978 منتشر شد. این ماهنامه در مسائل داخلی، حامی منافع کشور است. از انقلاب اسلامی به عنوان یک انقلاب ضد امپریالیسم هواداری می کند.
- ماهنامه "الحسنات".
نشریه تامیل زبان الحسنات ارگان جماعت اسلامی سریلانکا و از نشریات قدیمی مسلمانان – با تفکراتی وهابی است. تا پیش از موضعگیری اعراب مرتجع علیه انقلاب اسلامی، از انقلاب اسلامی حمایت می کرد و همگام با آنان نیز به همان شکل و شدت نسبت به انقلاب دشمنی می ورزد.
- نشریه "الفکر السلامی".
این فصلنامه تامیل زبان، ارگان مدرسه عربی نلیمیه و مروج افکار وهابیت است. الفکر الاسلامی را میتوان دقیقا مانند الحسنات توصیف کرد.[۲]
نیز نگاه کنید به
رسانهها و وسائل ارتباط جمعی سریلانکا؛ مطبوعات در سریلانکا؛ روزنامههای مهم و پرتیراژ سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ مظفری, م. (1369). سریلانکا. کتابخانه مرکزی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)