مطبوعات در سریلانکا

از دانشنامه ملل

اولین نشریه رسمی و مرتب سریلانکا، از سوی دولت به نام مجله دولت " گاورنمنت گزت(Governmnet Gazette)" در 15 مارس 1802 در زمان حاکمیت انگلیسی ها انتشار یافت. نخستین نشریه مستقل، هفته نامه "آبزرور(Observer)" بود که از چهارم فوریه 1834 برای مدتها به صورت هفتگی منتشر می گردید. این نشریه همچنان به همین نام از سوی کمپانی "لیک هاووس(Lake House)" اکنون به صورت روزانه منتشر می شود.

در سال 1882 روزنامه "سیلان تایمز" در گیشه مطبوعات کشور ظاهر گردید. تدریجا روشنفکران و ناسیونالیست ها جای خالی نشریاتی که فرهنگ بومی را ترویج کند بیشتر احساس کردند. در سال 1914 آنان حرکت هایی علیه انگلیس را آغاز کردند و در همین راستا روزنامه "سواباسا(Swabasa)" که تفکرات ناسیونالیستی را ترویج می داد، منتشر گردید و سپس روزنامه هایی چون "سینهالا جاتیا"(Sinhala Jatiya)، "لاکمینی پاهارا "(Lakmini Pahara)، "ساراساوی"(Sarasavi) و "ساندارسا(Sandaresa)" برای مخاطبان سینهالی زبان در جهت تقویت فرهنگ بومی پدیدار گشت. در این زمان دو بنگاه انتشاراتی انگلیس وجود داشت: کمپانی "تایمزسیلان" و کمپانی "لیک هاووس". نشریات کمپانی تایمز سیلان در جهت سیاست‌های حکام انگلیس منتشر می شد، اما کمپانی لیک هاووس ماهیتی اصلاح طلبانه و میانه رو داشت.

نخستین روزنامه سینهالی زبان "دینامینا(Dinamina)" بود که در سال 1909 در صحنه مطبوعاتی کشور ظاهر و همتای انگلیس زبانش تحت عنوان "سیلان دیلی نیوز" در سال 1918 انتشار یافت. اولین نشریه فرهنگی سینهالی به نام "سیلومینا (Silumina)" از سوی کمپانی "لیک هاووس" در سال 1930 منتشر گردید. همین کمپانی نخستین نشریه روزانه تامیل زبان را که اخبار و گزارش های مربوط به اقلیت تامیل و مسلمانان را پوشش می داد، به نام " ویراکسری (Virakesary)" منتشر می کرد. در سال 1973 سهام خصوصی کمپانی لیک هاووس به نفع دولت مصادره گردید. از آن پس جرائد منتشره از سوی این کمپانی، مواضع دولت را بیان می کند.

امروز در سریلانکا حدود بیست روزنامه و چهل و پنج نشریه هفتگی به چاپ می رسد که از این تعداد، یازده روزنامه و سی مجله هفتگی، درآمدی بیش از حد خودکفایی از طریق تبلیغات تجاری و غیره به دست می آورند. تحقیقات انجام شده در سال 1986 نشان می دهد که از مجموع فروش 41 نوع روزنامه و مجلات هفتگی، هر 220 نسخه نشریه برای 1000 نفر منتشر شده است. بر اساس مطالعات "دفتر تحقیقات بازار معاملات لانکا(Lanka Market Research Bureau)" از مجموع 9305 نفری که مورد سوال قرار گرفتند، 67 درصد آنان یکی از روزنامه ها یا هفته نامه های سینهالی زبان را می خوانند. حدود 64 درصد روستائیان و 55 درصد زنان خانه دار که درآمدشان کمتر از یکهزار روپیه در ماه است، یکی از مجلات سینهالی زبان را می خوانند.

بنا به مطالعات این دفتر 70 درصد خوانندگان تحصیلاتشان زیر دیپلم بوده است. این مطالعات فقط در مناطق سینهالی نشین انجام شده است، لذا تنها 6 درصد افراد مورد مطالعه یکی ار جرائد تامیل زبان را می خواندند. روزنامه ها و نشریات سریلانکا صد درصد متاثر از بنگاه های خبری و نشریات جهان غرب هستند. شیوه ها و سوژه های خبری و تبلیغاتی آن ها کاملا از جرائد غر ب اقتباس می شود. پنج قرن حاکمیت پرتغالی ها، هلندی‌ها و بالاخره انگلیسی ها و درصد بالایی از ارباب جرائد که مسیحی هستند و نسبت به غرب احساس قرابت مذهبی و فرهنگی دارند. این واقعیت نقش غرب را در جرائد این کشور دوچندان کرده است[۱]. مهم‌ترین جراید موجود در سریلانکا به این شرح هستند:[۲]

نشریات خبری انگلیسی زبان
  • روزنامه "آیلند"،  تیراژ: 90000 نسخه، روزانه – خصوصی ( خط مشی داخلی و خارجی بیشتر به دنبال حوادث جهان غرب است)؛
  • روزنامه " سان"،  تیراژ 40000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: بیشتر به دنبال اخبار و حوادث جهان غرب است)؛
  • روزنامه دیلی میرر؛
  • هفته نامه " ساندی آبزرور "، تیراژ 110000 نسخه، هفتگی – خصوصی(خط مشی داخلی و خارجی: بیشتر مطالبش بی طرفانه، سرگرم کننده و برای پر کردن اوقات فراغت مردم است)؛
  • هفته نامه "ساندی آیلند"، تیراژ 75000 نسخه، هفتگی – دولتی (خط مشی داخلی و خارجی: بیشتر مطالبش بیطرفانه، سرگرم کننده و برای پر کردن اوقات فراغت مردم است)؛
  • روزنامه " دیلی نیوز"،  تیراژ 75000 نسخه، روزانه- دولتی (خط مشی داخلی و خارجی: منعکس کننده سیاست دولت – در قبال مناقشات بین المللی که در منافع کشور دخالت ندارد).[۳]
نشریات تامیل زبان
  • روزنامه " دیناپاتی (Dinapaty)"، تیراژ 30000 نسخه، روزانه-خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: در برابر سیاست‌های دولت بی طرف – در مناقشات بین المللی بی طرف)؛
  • روزنامه " تیناکاران (Thinakaran)"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه-دولتی (خط مشی داخلی و خارجی: منعکس کننده سیاست های دولت و بیشتر به مسائل مسلمین می پردازد، لذا اکثر خوانندگانش را مسلمانان تامیل زبان تشکیل )؛
  • روزنامه "میتران"، تیراژ 9000 نسخه، روزانه-خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: بیشتر به مسائل هنری ، فرهنگی و مسائل اجتماعی می پردازد – در قبال سیاست های دولت بی طرف است)؛
  • روزنامه " ویراکسری"، تیراژ 55000 نسخه، روزانه – خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: در مسائل داخلی تقریبا بی طرف- متمایل به طرفداری از هند است).[۴]
نشریات سینهالی زبان
  • روزنامه "داواسا (Davasa)"، تیراژ 45000 نسخه، روزانه -خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: در ارتباط با مسائل بین المللی بی طرف است)؛
  • روزنامه "دینا مینا (Dinamina)" ، تیراژ 55000 نسخه، روزانه-خصوصی (خط مشی داخلی و خارجی: منعکس کننده سیاست های دولت – در مناقشات و امور بین المللی که در منافع کشور دخالت ندارند ، بیطرف است)؛
  • روزنامه "دیوائینا(Divaina)"، تیراژ 130000 نسخه، روزانه- داخلی(خط مشی داخلی و خارجی: پرتیراژترین نشریه در سریلانکا، مخالف دولت فعلی و بیشتر به دنبال حوادث و اخبار جهان غرب است. این روزنامه و روزنامه آیلند از یک کمپانی هستند)؛
  • لانکادیپا؛
  • لاکبیما [۵].
نشریات مسلمان

مسلمانان سریلانکا روزنامه ای متعلق به خود ندارند. از آنجا که غالب مسلمانان تامیل زبان هستند، روزنامه تامیل زبان "ویراکسری" و "تیناکاران" معمولا اخبار مربوط به این جامعه را تحت پوشش خبری خود قرار می دهد. معروف‌ترین نشریات مسلمانان ذیلا به طور مختصر معرفی می شوند. از آنجایی که این نشریات  موضعی مثبت یا منفی نسبت به انقلاب اسلامی ندارند و اخبار مربوط به جمهوری اسلامی ایران را عقیدتی تجزیه و تحلیل می کنند ، در مقایسه با دیگر روزنامه هایی که شرح آنان در این کتاب از نظرتان گذشت، بیشتر توصیف شده اند. [۶]

  • ماهنامه الاسلام.

این ماهنامه تامیل و انگلیسی زبان است و در سال 1966 به همت آقایان حمزه حنیفه و تی.ام. دین، که از روزنامه نگاران روزنامه های وابسته به "لیک هاووس" بودند، برای اولین بار منتشر شد. خط مشی داخلی آن حمایت از حقوق مسلمین و در امور بین المللی، در منازعات اعراب و اسرائیل، بنگلادش، پاکستان و هند، از کشورهای سلامی پشتیبانی میکرد. در سال های 73 تا 1979، به دلیل مهاجرت موسسین این نشریه به خارج از کشور انتشار این ماهنامه متوقف شد.  در این مدت آقای حمزه حنیفه درهنگ کنگ با نشریه "هنگ کنگ مسلم هرالد" همکاری داشت. وی در سال 1979 به سریلانکا مراجعت کرد و با پشتیبانی افراد جدید که از انقلاب اسلامی ایران حمایت می کردند، کار خود را مجددا از سر گرفت.

  • ماهنامه "فامیس".

ماهنامه ای به زبان‌های تامیل و انگلیسی ، وابسته به تشکیلات "فامیس" (سازمان اسلامی وابسته به کشور لیبی)، در سال 1978 منتشر شد. این ماهنامه در مسائل داخلی، حامی منافع کشور است. از انقلاب اسلامی به عنوان یک انقلاب ضد امپریالیسم هواداری می کند.

  • ماهنامه "الحسنات".

نشریه تامیل زبان الحسنات ارگان جماعت اسلامی سریلانکا و از نشریات قدیمی مسلمانان – با تفکراتی وهابی است. تا پیش از موضعگیری اعراب مرتجع علیه انقلاب اسلامی، از انقلاب اسلامی حمایت می کرد و همگام با آنان نیز به همان شکل و شدت نسبت به انقلاب دشمنی می ورزد.

  • نشریه "الفکر السلامی".

این فصلنامه تامیل زبان، ارگان مدرسه عربی نلیمیه و مروج افکار وهابیت است. الفکر الاسلامی را میتوان دقیقا مانند الحسنات توصیف کرد.[۷]

جدول شماره 1. روزنامه های خبری ملی

قلمرو نام روزنامه نشریه گرایش زبان
ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

خارجی

Daily Mirror

Daily News

Divaina

Island

Lakbima

Lankadeepa

Sunday Leader

Sunday Observer

Sunday Times

Thinakkural

Uthayan

Virakesari

Tamil Guardian

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

عمومی

انگلیسی

انگلیسی

سینهالی

انگلیسی

سینهالی

سینهالی

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

تامیل

تامیل

تامیل

انگلیسی

[۸]

جدول شماره 2. روزنامه ها و رسانه های خبری و محلی سریلانکا –کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

کلمبو

جفنا

Daily FT

Daily Mirror

Daily News

Divaina

Island

Lakbima

Lankadeepa

Nation on Sunday

Rivira

Shakthi FM

Sunday Leader

Sunday Observer

Sunday Times

Thinakkural

Virakesari

Uthayan

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

پخش

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

روزنامه

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

سلایق عمومی

عمومی

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

سینهالی

انگلیسی

سینهالی

سینهالی

سینهالی

سینهالی

تامیل

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

تامیل

تامیل

تامیل

[۹]

نیز نگاه کنید به

مطبوعات در زیمبابوه؛ مطبوعات در چین؛ مطبوعات در کانادا؛ مطبوعات در روسیه؛ مطبوعات در کوبا؛ مطبوعات در تونس؛ مطبوعات در لبنان؛ مطبوعات در افغانستان؛ مطبوعات در سنگال؛ مطبوعات در مالی؛ مطبوعات در سودان؛ مطبوعات در ساحل عاج؛ مطبوعات در اوکراین؛ مطبوعات در اسپانیا؛ مطبوعات در اردن؛ مطبوعات در اتیوپی؛ مطبوعات در سیرالئون؛ مطبوعات در قطر؛ مطبوعات در تایلند؛ مطبوعات در گرجستان؛ مطبوعات در بنگلادش؛ مطبوعات در تاجیکستان

کتابشناسی

  1. مظفری, م. (1369). سریلانکا. کتابخانه مرکزی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.
  2. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  3. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  4. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  5. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  6. مظفری, م. (1369). سریلانکا. کتابخانه مرکزی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.
  7. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  8. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  9. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)