نمادهای استانی کانادا
انتاریو
پرچم
در سال 1965م، پس از تصویب در مجلس قانونگذاری و تأیید ملکه الیزابت دوم، اجازه استفاده از پرچم اتحادیه سلطنتی به این ایالت داده شد.
نشان ایالتی
در سال 1909م با حمایت پادشاه ادوارد هفتم استفاده از آن آغاز شد.
گل
زنبق سفید، با نام علمی تریلیوم گرند یفلوروم(Trillium grandiflorum)، در اونتاریو به عنوان نماد عشق حقیقی پذیرفته شده است. این گل در سال 1937م رسماً به عنوان نماد انتاریو تعیین شد.
سایر نمادها
کاج سفید(The white pine)، پسر بچه(the loon)، رنگ‌های ارغوانی، سبز و زرد.
کبک
پرچم
در 9 مارس 1950م، پس از تصویب مجلس قانونگذاری رسماً اجازه استفاده از این پرچم صادر شد.
نشان ایالتی
در 9 دسامبر 1939م رسماً استفاده از این آرم به عنوان نشان ایالت کبک مرسوم شد.
گل
در 5 نوامبر 1999م، گل زنبق پرچم‌آبی(Iris Versicolor) از به عنوان نماد ایالت کبک معرفی شد. این گل بومی آمریکای شمالی است.
نمادهای دیگر
جغد برفی(The snowy owl) و درخت غان زرد(The yellow birch) دیگر نمادهای استان کبک می‌باشند.[۱]
نوااسکوشیا
پرچم
اینکه اولین بار چه زمانی از این پرچم استفاده شده است، به درستی معلوم نیست؛ ولی آنچه مشخص است در 19 ژانویه 1929م پادشاه جورج پنجم(King George V) آن را مورد تأیید قرار داده است.
نشان ایالتی
در سال 1929م جورج پنجم آن را تأیید کرد و مورد استفاده قرار گرفت.
گل
آربتوس انتهایی(the trailing arbutus) یا گل خفچه به طور رسمی از سال 1901 م به عنوان گل نوااسکوشیا معرفی شد.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی نوااسکوشیا، که در سال 1956م ثبت شده است، صنوبر قرمز(the red spruce)، اردک نوا اسکوشیا(the Nova Scotia duck) از سایر نمادهای این استان هستند.[۲] [۳]
نیوبرانزویک
پرچم
اجازه سلطنتی این پرچم در 26 ماه مه 1868م توسط ملکه ویکتوریا صادر شد و در 24 فوریه 1965م رسماً به عنوان پرچم ایالت نیوبرونزویک اعلام شد.
نشان ایالتی
این نشان در 8 فوریه 1985م با حکم ملکه ایزابت دوم رسماً به عنوان نشان ایالتی مورد استفاده قرار گرفت.
گل
گل بنفشه(the purple violet) به طور رسمی در سال 1936م به عنوان نماد نیوبرانزویک پذیرفته شد. دانش آموزان، مؤسسه زنان و معاون فرماندار در این انتخاب نقش داشتند.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی نیوبرانزویک،(The New Brunswick tartan) درخت گل حنا(The balsam fir).[۴]
مانیتوبا
پرچم
در تاریخ 12 مه 1966م، پس از تصویب مجلس قانونگذاری و تأیید ملکه الیزابت دوم رسماً به عنوان پرچم ایالت مورد استفاده قرار گرفت.
نشان ایالتی
این نشان پس از تأیید پادشاه ادوارد هفتم در 5 دسامبر 1992م رسماً به عنوان نشان ایالتی مورد استفاده قرار گرفت.
گل
در سال 1906م زعفران چمن‌زار(The prairie crocus) به عنوان نماد مانیتوبا پذیرفته شد.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی مانیتوبا، صنوبر سفید(The white spruce) و جغد خاکستری بزرگ(The great gray owl) از دیگر نمادهای این ایالت است.[۵]
بریتیش کلمبیا
پرچم
استفاده از پرچم ایالت بریتیش کلمبیا در 27 ژوئن 1960 م به تصویب رسید.
نشان ایالتی
در 5 دسامبر 1987م پس از صدور حکم سلطنتی ملکه الیزابت دوم رسماً به عنوان نشان ایالتی مورد استفاده قرار گرفت.
گل
در سال 1956م، گل درخت زغال اخته(The dogwood tree)(با نام علمی کورناس نیتتالی(Cornus Nuttalli)) رسما به عنوان نماد ایالت بریتیش کلمبیا پذیرفته شد.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی بریتیش کلمبیا، سدر قرمز غربی(The western red cedar) از دیگر نمادهای این ایالت به شمار می‌رود.[۶]
جزیره پرنس ادوارد
پرچم
پرچم این جزیره در 24 مارس 1964م پس از تصویب در مجلس قانونگذاری رسمیت یافت.
نشان ایالتی
این نشان در 20 دسامبر 2003م رسماً به عنوان نشان ایالت انتخاب شد.
گل
گل دمپایی بانو(The lady's slipper)(با نام علمی د سیپری پدییوم اکال(The Cypripedium acaule) از خانواده ارکیده) در سال 1947م رسماً به عنوان گل نماد جزیره پرنس ادوراد انتخاب شد.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی جزیره پرنس ادوارد، بلوط قرمز(The red oak) و پرنده جی.آبی(The the blue jay) از دیگر نمادهای این استان است.[۷]
ساسکاچوان
پرچم
پرچم این ایالت در 22 سپتامبر 1969م پس از تصویب مجلس قانونگذاری رسماً استفاده شد.
نشان ایالتی
در 4 اکتبر 1986م پس از تأیید ملکه الیزابت دوم رسماً به عنوان نشان ایالتی ساسکاچوان پذیرفته شد.
گل
در سال 1941م زنبق نارنجی – قرمز(The orange-red lily)(با نام علمی لیلیوم فیلادلفیوم)(Lilium philadelphicum L)، که به زنبق چمن‌زار نیز معروف است، توسط انجمن تاریخ طبیعی ساسکاچوان پیشنهاد و مورد موافقت قرار گرفت.
نمادهای دیگر
سایر نمادهای این استان عبارتند از: پارچه پیچازی منطقه ساسکاچوان، درخت غان سفید(The white birch)، گندم(Wheat).[۸] [۹]
آلبرتا
پرچم
پرچم این ایالت در 1 ماه مه 1968م به تصویب مجلس قانونگذاری رسید.
نشان ایالتی
در اول سپتامبر 1980م و پس از تایید ملکه الیزابت دوم به عنوان نشان رسمی ایالت آلبرتا مورد استفاده قرار گرفت.
گل
در سال 1930م رز وحشی(The wild rose)(با نام علمی روزا اسیکولاریس(Rosa acicularis)) توسط موسسه زنان به وزارت آموزش و پرورش پیشنهاد شد و در نهایت توسط دانش‌آموزان مدارس به عنوان نماد ایالت آلبرتا انتخاب شد.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی آلبرتا، کاج(The lodgepole pine)، چوب تبدیل به سنگ شده، جغد شاخدار بزرگ(The great horned owl)، گوسفند شاخدار کوه‌های راکی(the Rocky Mountain big horn sheep) از سایر نمادهای این استان‌اند.[۱۰]
نیوفاندلند و لابرادور
پرچم
در تاریخ 28 مه 1980م به عنوان پرچم رسمی این ایالت معرفی شد.
نشان ایالتی
با حکم سلطنتی چارلز اول از سال 1637م نشان این ایالت محسوب می‌شود.
گل
در سال 1954م گیاه پارچ، یا جام شکارچی،(the pitcher-plant)(با نام علمی ساراسینا پورپورا(Sarracenia purpurea)) به عنوان نماد ایالت نیوفاندلند پذیرفته شد.
نمادهای دیگر
سایر نمادهای این استان عبارتند از: صنوبر سیاه و سفید،(The black spruce puffin) سگ نیوفاندلند(The Newfoundland dog).[۱۱] [۱۲]
مناطق شمال غربی
پرچم
این پرچم در پی فرمان شورای منطقه در ژانویه 1969م به عنوان پرچم رسمی این ایالت معرفی شد.
نشان ایالتی
این نشان در تاریخ 24 فوریه 1965م پس از تایید ملکه الیزابت دوم به عنوان نشان رسمی این ایالت مورد استفاده قرار گرفت.
گل
گل آونس کوهستان سفید خامه‌ای(the creamy-white mountain avens)(با نام علمی دریاس اکتوپتالا(Dryas octopetala)) در سال 1957م رسماً به عنوان نماد مناطق شمالی به تصویب رسید.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی(The Northwest Territories tartan) و کاج جک(The jack pine) از دیگر نمادهای این ایالت می‌باشند.[۱۳]
یوکان
پرچم
در یکم دسامبر 1967م، با فرمان شورای منطقه به عنوان پرچم رسمی ایالت یوکان پذیرفته شد.
نشان ایالتی
این نشان در 24 فوریه 1956م پس از تأیید ملکه الیزابت دوم، به عنوان نماد رسمی ایالت یوکان پذیرفته شد.
گل
در این ایالت گل نوعی کاهو با گلهای قرمز بنفش(The magenta-purple fireweed)(با نام علمی اپیلوبیوم آنگوستیفولیوم(Epilobium angustifolium)) به عنوان نماد مورد پذیرش واقع شده است.
نمادهای دیگر
پارچه پیچازی یوکان(The Yukon tartan) و سنگ قیمتی لاجورد(The lazulite) از دیگر نمادهای این منطقه از کاناداست.[۱۴]
نانوات
پرچم
در یکم آوریل 1999م فرماندار کل پرچم ایالت را به این ایالت اعطا کرد.
نشان ایالتی
این نشان نیز در یکم آوریل 1999م توسط فرماندار کل رومئو به این ایالت اعطا گردید.
گل
در یکم ماه مه 2000م مجمع قانونگذاری نانوات به اتفاق آراء گل سنگروی ارغوانی(The purple saxifrage)(با نام علمی ساکسیفراگا اوپوزیتیفولیا (Saxifraga oppositifolia)) را به عنوان نماد این ایالت انتخاب کرد.[۱۵] [۱۶][۱۷]
نیز نگاه کنید به
نمادها و سمبل های فرهنگی کانادا؛ نمادهای ملی کانادا
کتابشناسی
- ↑ Government of Ontario. (2007). Symbols of Ontario. Retrieved May 12.
- ↑ Government of Nova Scotia. (2003). Symbols of Nova Scotia- The Ancient Arms of Nova Scotia. Retrieved May 3.
- ↑ Government of Nova Scotia. (2008). Symbols of Nova Scotia- Shield of arms of Nova Scotia. Retrieved June 2.
- ↑ Government of New Brunswick. (2005). About New Brunswick - Symbols. Retrieved January 16.
- ↑ Government of Manitoba. (2005). Symbols of Manitoba. Retrieved January 16.
- ↑ Government of British Columbia. (2007). Symbols of British Columbia. Retrieved January 16.
- ↑ Government of Prince Edward Island. (2008). Symbols of Prince Edward Island. Retrieved March 24.
- ↑ Government of Saskatchewan. (2008). Symbols of Saskatchewan. Retrieved June 1, 2024.
- ↑ Government of Saskatchewan. (2008). Symbols of Saskatchewan. Retrieved June 1, 2024.
- ↑ Government of Alberta. (2008). Symbols of Alberta. Retrieved June 1.
- ↑ Government of Newfoundland and Labrador. (2000). Symbols of Newfoundland and Labrador. Retrieved January 16, 2024.
- ↑ Newfoundland and Labrador Heritage. (2008). Newfoundland and Labrador heraldry and flags. Retrieved June 2, 2024.
- ↑ Government of the Northwest Territories. (2008). Symbols of the Northwest Territories. Retrieved July 1, 2024.
- ↑ Government of Yukon. (2008). Symbols of Yukon. Retrieved April 9.
- ↑ Government of Nunavut. (2007). Symbols of Nunavut. Retrieved January 16.
- ↑ Legislative Assembly of Nunavut. (2007). The flag of Nunavut. Retrieved October 17.
- ↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.184-191.