ولادت و وفات دنگ شیائوپینگ

از دانشنامه ملل

دِنگ شیائو­پینگ(Deng Xiaoping) در 22 ماه اوت سال 1904میلادی در استان سی­چوان(Sichuan)در جنوب غرب چین، در خانواده ­ای مرفه و زمین دار به دنیا آمد. وی در کودکی مادرش را از دست داد و در 5سالگی برای آموزش وارد یک مدرسه­­ ی خصوصی سنتی شد.

در 7 سالگی بود که در شهر چونگ­ چینگ، در یک مدرسک مدرن برای ادامه‌ی تحصیل ثبت نام کرد. دِنگ در 15 سالگی و در سال1919به همراه 80 دانش آموز دیگر چینی در قالب برنامه‌ی آموزشی-کاری که برای دانش آموزان چینی در نظر گرفته شده بود، برای ادامک تحصیل با کشتی عازم فرانسه گردید.

وی هنگام تحصیل در فرانسه ضمن آشنایی با دیگر دانشجویان مسن­تر چینی هم­چون چوئِن ­لای، تحت تأثیر آن­ها قرار گرفته و به مطالعه‌ی کتاب‌­ها و عقاید مارکسیستی پرداخت و در فعالیت­ های سیاسی شرکت کرد.

اگرچه برخی معتقدند، دِنگ و خیلی از افراد دیگر در آن زمان مارکسیست نبودند، بلکه ملی گرایانی بودند که می ­خواستند کشورشان مانند سایر کشورها پیشرفت کند و لذا گروه ­های کمونیستی محملی بود برای آنان تا به فعالیت سیاسی بپردازند.

به هرحال، دِنگ در سال1922 به لیگ جوانان سوسیالیست چین و در سال 1924 در همان فرانسه به حزب کمونیست پیوست و در سال 1926، پیش از بازگشت به چین سفری به مسکو داشت و چند ماه در آن­جا به مطالعه‌ی مرام کمونیستی پرداخت.

درگذشت دنگ شیائوپینگ

دِنگ شیائوپینگ«معمار اصلاحات» سرانجام در 19 فوریه‌ی1997، پیش از آن که شاهد الحاق هنگ­ کنگ و ماکائو به سرزمین اصلی باشد، درگذشت، ولی سیاست­ های اقتصادی و فلسفه‌ی سیاسی وی هم­چنان در دوران رهبری جیانگ زِمین و حتی پس از آن نیز ادامه یافت. پس از مرگ و اجرای مراسم رسمی، قطعاتی از بدن وی طبق وصیت خودش برای تحقیقات پزشکی اهدا شده و بقیک جسد سوزانده شد[۱].آن­چه از دوران دِنگ برای مردم چین و جهان به یادگار ماند، بنا به گفته‌ی اغلب کارشناسان و تحلیلگران بین المللی، معجزه‌ی اقتصادی بود که از کشوری کاملا منزوی و فقیر، کشوری به شدت در حال پیشرفت در زمینه ­های مختلف، به ویژه اقتصاد است که اینک به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده است[۲].

نیز نگاه کنید به

 دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین

کتابشناسی

  1.   Jian , Cuo (2006). Historical Dictionary of the Chinese Cultural Revolution.The Scarecrow Press.
  2. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.236-237.