کولژ دو فرانس

از دانشنامه ملل
کولژ دو فرانس. برگرفته از سایت ویستا، قابل بازیابی از https://vista.ir/

کولژ دو فرانس (Collège de France) در محله کارتیه لاتن پاریس در منطقه 5 واقع شده است. با نگاهی کوتاه به تاریخچه این موسسه می‌توان خاطر نشان نمود کالج سلطنتی فرانسه در سال ۱۵۳۰، به دست فرانسوای اول، پادشاه هنردوست فرانسه برای آموزش زبان‌های لاتین، یونانی و عبری بنیان گذاشته شد و سپس به کولژ دو فرانس تغییر نام داد. این مؤسسه از سال ۱۸۵۲ با حفظ استقلال خود از نهاد دانشگاه، به وزارت آموزش‌های همگانی الحاق گردید.  

کولژ دو فرانس در عین پرداختن به پژوهش‌های بنیادی برتر و جستجوی دانشی جهان شمول، دانشگاه یا مدرسه عالی نیست؛ چرا که آموزش‌های آن با هدف انتقال دانش اکتسابی و در چارچوب برنامه‌های آموزشی از پیش تعریف شده و نظام ارزشیابی و دیپلم‌های دانشگاهی صورت نمی‌گیرد؛ اما همزمان شرکت در کلاس‌های درسی آن بدون هیچ گونه ثبت نامی و برای همگان آزاد است. شاید بتوان آن را حد واسطی میان دانشگاه و فرهنگستان به شمار آورد. امروزه ۵۲ کرسی استادی در رشته‌های مختلف مانند ریاضیات، فیزیک، شیمی، زیست شناسی و پزشکی، فلسفه، جامعه شناسی و اقتصاد، باستان شناسی و تاریخ، زبان شناسی و سرانجام مطالعه تمدن‌های بزرگ در آن برپا هستند. کالج دو فرانس در کنار دانشگاه‌ها و مراکز و مؤسسه‌های آموزشی و پژوهشی دیگر مانند مرکز ملی پژوهش‌های علمی می‌کوشد به نوعی تمایز و استقلال علمی خود را، با گرایش به مطالعه بنیادی در حوزه‌های در حال شکل‌گیری آگاهی و دانش بشری و التزام به انتشار نتایج آموزش‌ها حفظ کند. در کنار این آموزش‌ها، کرسی‌های خاص اروپایی و بین المللی برای بهره‌گیری از آموزش‌های استادان خارجی پیش‌بینی شده که همه ساله تجدید می‌شوند. سالانه پنجاه استاد خارجی برای برگزاری ۴ کنفرانس علمی در خلال یک ماه به کالج دعوت می‌شوند. دعوت به تدریس در این کولژ، فارغ از عنوان فردی، بر اساس آثار و نوشته‌های علمی با معرفی دولت و از سوی شورای استادان صورت می‌گیرد؛ اما محتوا و برنامه آموزشی از سوی خود استاد تعییین می‌شود. از استادان کولژ دو فرانس می‌توان از آلفرد لو شاتلیه (Alfred Le Chatelier)، لوئی ماسینیون و هانری لائوست برای درس نظام‌های اجتماعی در جهان اسلام و نیز سیلوستر دو ساسی (Silvestre de Sacy) نام برد که همزمان ریاست کالج دو فرانس (۱۸۲۳-۱۸۳۸م) و مدرسه زبان‌های شرقی (از سال ۱۸۲۴م) را بر عهده داشت.

کولژ دو فرانس در خلال پنج قرن از زندگی علمی آن با گذشت زمان تحول و تکامل یافته است. یکی از استادان این کولژ، مرلوپونتی جایگاه آموزش‌های آن را چنین ارزیابی می‌کند: «مسئولیتی که کولژ دو فرانس از زمان برنامه ریزی در قبال مخاطبان اش برعهده داشته است، انتقال اندیشه پژوهشی آزاد است؛ نه حقائق برتر».[۱]

کولژ دو فرانس در محله کارتیه لاتن پاریس در منطقه 5 واقع شده‌است. با نگاهی کوتاه به تاریخچه این موسسه می‌توان خاطر نشان نمود کالج سلطنتی فرانسه در سال ۱۵۳۰، به دست فرانسوای اول، پادشاه هنردوست فرانسه برای آموزش زبان های لاتین، یونانی و عبری بنیان گذاشته شد و سپس به کولژ دو فرانس تغییر نام داد. این مؤسسه از سال ۱۸۵۲ با حفظ استقلال خود از نهاد دانشگاه، به وزارت آموزش های همگانی الحاق گردید. کولژ دو فرانس در عین پرداختن به پژوهش های بنیادی برتر و جستجوی دانشی جهان شمول، دانشگاه یا مدرسه عالی نیست، زیرا آموزش های آن با هدف انتقال دانش اکتسابی و در چارچوب برنامه های آموزشی از پیش تعریف شده و نظام ارزشیابی و دیپلم‌های دانشگاهی صورت نمی‌گیرد و شرکت در کلاس‌های درسی آن بدون هیچ گونه ثبت نامی و برای همگان آزاد است. شاید بتوان این نهاد را حد واسطی میان دانشگاه و فرهنگستان به شمار آورد. امروزه ۵۲ کرسی استادی در رشته‌های مختلف، مانند ریاضیات، فیزیک، شیمی، زیست شناسی و پزشکی، فلسفه، جامعه شناسی و اقتصاد، باستان شناسی و تاریخ، زبان شناسی و سرانجام مطالعه تمدن‌های بزرگ در آن برپا هستند. کولژ دو فرانس در کنار دانشگاه‌ها و مراکز و مؤسسه‌های آموزشی و پژوهشی دیگر مانند مرکز ملی پژوهش های علمی (CNRS) می‌کوشد به نوعی تمایز و استقلال علمی خود را با گرایش به مطالعه بنیادی در حوزه های در حال شکل‌گیری آگاهی و دانش بشری و التزام به انتشار نتایج آموزش‌ها حفظ کند. در کنار این آموزش‌ها، کرسی‌های خاص اروپایی و بین المللی برای بهره‌گیری از آموزش‌های استادان خارجی پیش بینی شده که همه ساله تجدید می‌شوند. سالانه پنجاه استاد خارجی برای برگزاری ۴ کنفرانس علمی در خلال یک ماه به کالج دعوت می‌گردند. دعوت به تدریس در این کالج، فارغ از عنوان فردی، بر اساس آثار و نوشته‌های علمی، با معرفی دولت، و از سوی شورای استادان صورت می‌گیرد؛ اما محتوا و برنامه‌ی آموزشی از سوی خود استاد تعیین می‌شود.

مدرسین این انجمن از برجسته ترین اساتید دانشگاهی و نخبگان رشته‌ی خویش در فرانسه هستند و با برنامه کاری معین موضوع خاصی را گاه سال‌ها در این مرکز تدریس می‌کنند. برای مثال میشل فوکو فیلسوف مشهور فرانسوی از سال 1971 تا زمان مرگ خویش در سال 1984 در این انجمن تدریس می‌نمود. جالب توجه است که این سمینارها توسط انجمن منتشر می‌شود و در دسترس عموم قرار می‌گیرد. گفتنی است که کولژ دو فرانس، نخستین مؤسسه مطالعات عالی فرانسوی است که به شناخت فرهنگ و تمدن شرقی و اسلامی اهتمام ورزیده و لویی ماسینیون یکی از اساتید به نام این موسسه بوده‌است. لازم به یادآوری است که کولژ دو فرانس در خلال پنج قرن از زندگی علمی خود، با گذشت زمان تحول و تکامل یافته است[۱].

نیز نگاه کنید به

ادیان در فرانسه؛ نهادها و مراکز دینی مسلمانان فرانسه؛ مراکز اسلام شناسی در فرانسه

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،