فرهنگ ژاپن در دوران معاصر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «در شرايطي دوران مدرن براي ژاپن به پايان رسيد و پاي به دوران معاصر گذاشت كه اين كشور يكي از بازندگان بزرگ جنگ جهاني دوم بود و براي اولين بار در تاريخش اشغال خاكش توسط نيروهاي بيگانه را تجربه کرد. همچنين اين كشور به عنوان اولين و تنها كشور در جهان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در | در شرایطی دوران مدرن برای [[ژاپن]] به پایان رسید و پای به دوران معاصر گذاشت که این کشور یکی از بازندگان بزرگ جنگ جهانی دوم بود و برای اولین بار در تاریخش اشغال خاکش توسط نیروهای بیگانه را تجربه کرد. همچنین این کشور به عنوان اولین و تنها کشور در جهان بمب اتمی را تجربه کرد. با اشغال [[ژاپن]] فرماندهی عالی نیروهای متفقین یا جی‌اچ‌کیو (GHQ) به مدت هفت سال اداره امور این کشور را در دست گرفت. با تشویق این فرماندهی ژاپنی‌ها مجبور به کنار گذاشتن نظامی‌گری و حرکت به سوی مردم سالاری شدند. با رشد سریع اقتصادی [[ژاپن]] بعد از جنگ و رفاه حاصل از آن، نیز قرار گرفتن این کشور در اردوگاه غرب به لحاظ سیاسی، ژاپنی‌ها خیلی زود اقدام به اخذ مظاهر فرهنگ آمریکایی کردند، اما با گذشت زمان این کشور نسخه‌ای از [[آمریکا]] نشد، بلکه در عین وام‌گیری از آمریکا آنها را به شکل و شمایل ژاپنی در می‌آورد و این چیزی نبود جز همان سنت تاریخی هضم و ژاپنی کردن فرهنگی که از خارج وارد می‌شد. | ||
ژاپن | [[ژاپن]] خیلی زود به دومین اقتصاد بزرگ جهان بعد از آمریکا تبدیل شد و نه تنها کالاهای صنعتی آن تمامی بازارهای جهان را پر کردند که در سال‌های پس از دهه 1990، این کشور به‌تدریج به یک قدرت فرهنگی هم تبدیل شد که دیگر فقط به‌خاطر محصولات صنعتی و مصرفی‌اش شناخته نمی‌شد، بلکه فرهنگ و سبک زندگی‌اش نیز مورد توجه مردم کشورهای دیگر بود.<ref>اوتمازگین (2012). ص40.</ref><ref>ذاکری، قدرت اله (1402). "فرهنگ و نظام فرهنگی [[ژاپن]]". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و [[فرهنگ ژاپن در جهان|فرهنگ ژاپن]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص116-148.</ref><ref>پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله (۱۴۰۲). جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص140.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
*[[نظام فرهنگی ژاپن]] | |||
*[[پیشینه فرهنگی ژاپن]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۱
در شرایطی دوران مدرن برای ژاپن به پایان رسید و پای به دوران معاصر گذاشت که این کشور یکی از بازندگان بزرگ جنگ جهانی دوم بود و برای اولین بار در تاریخش اشغال خاکش توسط نیروهای بیگانه را تجربه کرد. همچنین این کشور به عنوان اولین و تنها کشور در جهان بمب اتمی را تجربه کرد. با اشغال ژاپن فرماندهی عالی نیروهای متفقین یا جی‌اچ‌کیو (GHQ) به مدت هفت سال اداره امور این کشور را در دست گرفت. با تشویق این فرماندهی ژاپنی‌ها مجبور به کنار گذاشتن نظامی‌گری و حرکت به سوی مردم سالاری شدند. با رشد سریع اقتصادی ژاپن بعد از جنگ و رفاه حاصل از آن، نیز قرار گرفتن این کشور در اردوگاه غرب به لحاظ سیاسی، ژاپنی‌ها خیلی زود اقدام به اخذ مظاهر فرهنگ آمریکایی کردند، اما با گذشت زمان این کشور نسخه‌ای از آمریکا نشد، بلکه در عین وام‌گیری از آمریکا آنها را به شکل و شمایل ژاپنی در می‌آورد و این چیزی نبود جز همان سنت تاریخی هضم و ژاپنی کردن فرهنگی که از خارج وارد می‌شد.
ژاپن خیلی زود به دومین اقتصاد بزرگ جهان بعد از آمریکا تبدیل شد و نه تنها کالاهای صنعتی آن تمامی بازارهای جهان را پر کردند که در سال‌های پس از دهه 1990، این کشور به‌تدریج به یک قدرت فرهنگی هم تبدیل شد که دیگر فقط به‌خاطر محصولات صنعتی و مصرفی‌اش شناخته نمی‌شد، بلکه فرهنگ و سبک زندگی‌اش نیز مورد توجه مردم کشورهای دیگر بود.[۱][۲][۳]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ اوتمازگین (2012). ص40.
- ↑ ذاکری، قدرت اله (1402). "فرهنگ و نظام فرهنگی ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص116-148.
- ↑ پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله (۱۴۰۲). جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص140.