چینگ شی خوان، بنیان گذار نخستین امپراتوری چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «=== مقدمه === بندانگشتی|تصویر امپراطور چینگ شی خوان، بنیانگذار نخستین امپراطوری چین امپراتور«چینگ شی­خوان»( Qing Shi Huan) مؤسس سلسله ­ی چین(Qin) به شمار می­ رود. === نخستین امپراطوری چین === نام اصلی او«اینگ جِن» بود. وی در اوا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
=== مقدمه ===
=== مقدمه ===
[[پرونده:اولین سلسله چین.jpg|بندانگشتی|تصویر  امپراطور چینگ شی خوان، بنیانگذار نخستین امپراطوری چین]]
[[پرونده:اولین سلسله چین.jpg|بندانگشتی|تصویر  امپراطور چینگ شی خوان، بنیانگذار نخستین امپراطوری چین]]
امپراتور«چینگ شی­خوان»( Qing Shi Huan) مؤسس سلسله ­ی چین(Qin) به شمار می­ رود.  
امپراتور«چینگ شی ­خوان(Qing Shi Huan)» مؤسس [[سلسله چین]](Qin)» به شمار می­ رود.  


=== نخستین امپراطوری چین ===
=== نخستین امپراطوری چین ===
نام اصلی او«اینگ جِن» بود. وی در اواخر دوران حکومت­ های هم ­ستیز، به دنبال متحد کردن شش کشور شرقی بر آمد. هنگامی­ که«اینگ جِن» بر مسند امپراتوری نشست، به ­علت سنِ کم، نخست وزیرش«لو بووی» به جانشینی او امور دولتی را بر عهده داشت. در سال 238 پیش از میلاد بود که امپراتور شخصا اداره­ ی کشور را عهده دار شد. او از سال236 تا سال 221 پیش از میلاد، توانست شش ایالت متفرق«خَن»، «وی»، «چو»، «یان»، «جائو»، و «چی» را از میان برداشته و به دوران حکمرانی«حكومت­ های هم ­ستیز» که هرکدام حکومت مستقل محلی داشتند، خاتمه دهد و سرانجام سلسله­ ی«چین»، نخستین دولت مرکزی و امپراتوری مقتدر در سرزمین چین متحد، با حاکمیت نژاد خَن را ایجاد، و نظام دولت شهر­های زیر نظر دولت مرکزی را جایگزین حکومت­ های مستقل محلی سازد.
نام اصلی او«اینگ جِن» بود. وی در اواخر [[دوران حکومت های هم ستیز]]، به دنبال متحد کردن شش کشور شرقی بر آمد. هنگامی­‌که«اینگ جِن» بر مسند امپراتوری نشست، به­‌علت سنِ کم، نخست وزیرش«لو بووی» به جانشینی او امور دولتی را بر عهده داشت. در سال 238 پیش از میلاد بود که امپراتور شخصا اداره‌­ی کشور را عهده دار شد. او از سال236 تا سال 221 پیش از میلاد، توانست شش ایالت متفرق«خَن»، «وی»، «چو»، «یان»، «جائو»، و «چی» را از میان برداشته و به دوران حکمرانی«حكومت­‌های هم­ستیز» که هرکدام حکومت مستقل محلی داشتند، خاتمه دهد و سرانجام [[سلسله چین]]، نخستین دولت مرکزی و امپراتوری مقتدر در سرزمین [[چین]] متحد، با حاکمیت نژاد خَن(← [[سلسله ی خن]])را ایجاد، و نظام دولت شهر­های زیر نظر دولت مرکزی را جایگزین حکومت‌­های مستقل محلی سازد.


در سال221 پيش از میلاد،«اینگ­جِن»، خود را «شی­خوان»، یعنی امپراتور اول نامید. وی سپس با لغو نظام پیشین برده داری و واگذاری تیول، یک سری نهاد­های بروکراتیک را از دولت مرکزی تا شهرستان­ هاي زیر نظر و کنترل مستقیم امپراتور،  ایجادنمود. وی، برای جلوگیری از فعالیت­ های تجزیه طلبانه و استقرار مجدد حکومت سلطنتی اشراف و ثروتمندان شش کشور سابق، فرمان داد که نگه داشتن سلاح در بخش ­های غیردولتی ممنوع و سلاح­ های جمع آوری شده را از بین برد.
در سال221 پیش از میلاد،«اینگ­ جِن»، خود را «شی­ خوان»، یعنی امپراتور اول نامید. وی سپس با لغو نظام پیشین برده داری و واگذاری تیول، یک سری نهاد­های بروکراتیک را از دولت مرکزی تا شهرستان­‌های زیر نظر و کنترل مستقیم امپراتور، ایجادنمود. وی، برای جلوگیری از فعالیت‌­های تجزیه طلبانه و استقرار مجدد حکومت سلطنتی اشراف و ثروتمندان شش کشور سابق، فرمان داد که نگه‌داشتن سلاح در بخش­‌های غیردولتی ممنوع و سلاح‌­های جمع آوری شده را از بین برد.


=== اقتصاد ===
=== اقتصاد ===
در اقتصاد، به بخش کشاورزی توجه نشان داد و به پیشرفت نظام خصوصی فئودالی کمک کرد. در سال 216 پیش از میلاد فرمان داد تا مالکان و کشاورزان تنها بخشی از زمین­ های خود را به دولت واگذار کنند و حق مالکیت خصوصی زمین به رسميت شناخته شد و مورد حمایت دولت مركزي قرار گرفت. واحد وزن و مقدار استاندارد تنظیم شده توسط«شانگ یانگ» در دوران سلسله­ ی حکومت­ های هم ­ستیز را به ­عنوان واحد استاندارد اوزان و مقادیر در سراسر کشور تعیین کرد.  
در اقتصاد، به بخش کشاورزی توجه نشان داد و به پیشرفت نظام خصوصی فئودالی کمک کرد. در سال 216 پیش از میلاد فرمان داد تا مالکان و کشاورزان تنها بخشی از زمین­‌های خود را به دولت واگذار کنند و حق مالکیت خصوصی زمین به رسمیت شناخته شد و مورد حمایت دولت مركزی قرار گرفت. واحد وزن و مقدار استاندارد تنظیم شده توسط«شانگ یانگ» در دوران سلسله‌­ی حکومت­ های هم ­ستیز ( ←[[دوران حکومت های هم ستیز]])را به ­عنوان واحد استاندارد اوزان و مقادیر در سراسر کشور تعیین کرد.


=== فرهنگ ===
=== فرهنگ ===
در زمینه­ ی فرهنگی و ایدئولوژیک، نویسه­ ي«شیائو جوان»(نویسه­ي چینی واحد) را تنظیم و آن را در سرتاسر کشور رواج داد. از آن­جا که خود پیرو فلسفه ­ی قانونگرایان بود، در سال 212 پیش از میلاد فرمان داد که تمام کتاب­ های سایر مکاتب فلسفی را آتش زده و از بین بردند. فعالیت آموزشی مدرسه ­های خصوصی را ممنوع اعلام کرد و بیش از 400 دانشمند پیرو کنفوسیوس و کیمیاگر را در پایتخت، شهر«شیان یانگ» در آتش سوزانده و یا زنده به­ گور کرد.  
در زمینه­‌ی فرهنگی و ایدئولوژیک، نویسه­ ی«شیائو جوان»(نویسه­ ی چینی واحد) را تنظیم و آن را در سرتاسر کشور رواج داد. از آن­جا که خود پیرو فلسفه‌­ی قانونگرایان(← [[مکتب قانونگرایان]]) بود، در سال 212 پیش از میلاد فرمان داد که تمام کتاب­‌های سایر مکاتب فلسفی را آتش زده و از بین ب­برند. فعالیت آموزشی مدرسه­‌های خصوصی را ممنوع اعلام کرد و بیش از 400 دانشمند پیرو کنفوسیوس( ← [[آموزه های کنفوسیوس]]) و کیمیاگر را در پایتخت، شهر«شیان یانگ» در آتش سوزانده و یا زنده به ­گور کرد.


=== استراتژی دفاعی ===
=== استراتژی دفاعی ===
[[پرونده:تصویر قدیمی 2 دیوار چین 2.jpg|بندانگشتی|تصویر دیوار چین که توسط امپراطور چینگ شی خوان به عنوان دیوار دفاعی ساخته شد. عکس متعلق به سال 1907 میلادی است.]]
به­‌عنوان یک استراتژی دفاعی، دستور داد دیوار دفاعی متفرقی كه توسط دولت شهرهای مختلف احداث شده بود را به هم متصل و دیوار بزرگی به طول5000 کیلومتر در شمال سرزمین [[چین]] ساخته شود. ساخت [[دیوار بزرگ چین]] در شمال این کشور، برای مقابله با«شیون نون»­ها که در سوارکاری و تیراندازی ماهر بودند، نقش دفاعی مهمی ایفاکرده و بیش از پیش حکومت سلسله­‌ی«چینگ»(← [[سلسله چینگ|سلسله چینگ)]] را مقتدر ساخته و شرایط دفاع از مرز را بهبود بخشید.
به ­عنوان یک استراتژی دفاعی، دستور داد دیوار دفاعي متفرقي كه توسط دولت شهرهاي مختلف احداث شده بود را به هم متصل و ديوار بزرگی به طول5000 کیلومتر در شمال سرزمین چین ساخته شود. ساخت دیوار بزرگ چین در شمال این کشور، برای مقابله با«شيون نون»­ها که در سوارکاری و تیراندازی ماهر بودند، نقش دفاعی مهمی ایفاکرده و بیش از پیش حکومت سلسله­ ی«چینگ» را مقتدر ساخته و شرايط دفاع از مرز را بهبود بخشید.  


 
«چینگ شی­ خوان» پس از وحدت بخشیدن به سرزمین [[چین]]، فرمان ساخت مجموعه کاخ­‌های«اَ پانگ» و آرامگاه مجلل«لی­شان» را صادر و پنج بار بازرسی­‌های گسترده­ای در سرتاسر کشور انجام داد. وی برای دست یافتن به آب حیات(حیات جاوید)، شخصی به نام«سو فو» را در رأس گروهی متشکل از چند هزار پسر و دختر، جهت پناه خواستن از رب النوع­‌ها به دریای شرقی فرستاد. در اثر این عمل، نیروی انسانی فراوانی تلف شد و مشکلات و سختی­‌های مردم بیشتر گشت. در ژوئیه­‌ی سال210 پیش از میلاد، سرانجام«چینگ شی­ خوان» براثر بیماری جان سپرد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، صفحه 148-150</ref>.
«چینگ شی­خوان» پس از وحدت بخشیدن به سرزمین چین، فرمان ساخت مجموعه کاخ­ های«اَ پانگ» و آرامگاه مجلل«لی­شان» را صادر و پنج بار بازرسی­ های گسترده­ای در سرتاسر کشور انجام داد. وی برای دست یافتن به آب حیات(حیات جاوید)، شخصی به نام« سو فو» را در رأس گروهی متشکل از چند هزار پسر و دختر، جهت پناه خواستن از رب النوع ­ها به دریای شرقی فرستاد. در اثر این عمل، نیروی انسانی فراوانی تلف شد و مشکلات و سختی­ های مردم بیشتر گشت. در ژوئیه ­ی سال210 پیش از میلاد، سرانجام«چینگ شی­خوان» براثر بیماری جان سپرد<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، صفحه 148-150</ref>.





نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۰

مقدمه

تصویر امپراطور چینگ شی خوان، بنیانگذار نخستین امپراطوری چین

امپراتور«چینگ شی ­خوان(Qing Shi Huan)» مؤسس سلسله چین(Qin)» به شمار می­ رود.

نخستین امپراطوری چین

نام اصلی او«اینگ جِن» بود. وی در اواخر دوران حکومت های هم ستیز، به دنبال متحد کردن شش کشور شرقی بر آمد. هنگامی­‌که«اینگ جِن» بر مسند امپراتوری نشست، به­‌علت سنِ کم، نخست وزیرش«لو بووی» به جانشینی او امور دولتی را بر عهده داشت. در سال 238 پیش از میلاد بود که امپراتور شخصا اداره‌­ی کشور را عهده دار شد. او از سال236 تا سال 221 پیش از میلاد، توانست شش ایالت متفرق«خَن»، «وی»، «چو»، «یان»، «جائو»، و «چی» را از میان برداشته و به دوران حکمرانی«حكومت­‌های هم­ستیز» که هرکدام حکومت مستقل محلی داشتند، خاتمه دهد و سرانجام سلسله چین، نخستین دولت مرکزی و امپراتوری مقتدر در سرزمین چین متحد، با حاکمیت نژاد خَن(← سلسله ی خن)را ایجاد، و نظام دولت شهر­های زیر نظر دولت مرکزی را جایگزین حکومت‌­های مستقل محلی سازد.

در سال221 پیش از میلاد،«اینگ­ جِن»، خود را «شی­ خوان»، یعنی امپراتور اول نامید. وی سپس با لغو نظام پیشین برده داری و واگذاری تیول، یک سری نهاد­های بروکراتیک را از دولت مرکزی تا شهرستان­‌های زیر نظر و کنترل مستقیم امپراتور، ایجادنمود. وی، برای جلوگیری از فعالیت‌­های تجزیه طلبانه و استقرار مجدد حکومت سلطنتی اشراف و ثروتمندان شش کشور سابق، فرمان داد که نگه‌داشتن سلاح در بخش­‌های غیردولتی ممنوع و سلاح‌­های جمع آوری شده را از بین برد.

اقتصاد

در اقتصاد، به بخش کشاورزی توجه نشان داد و به پیشرفت نظام خصوصی فئودالی کمک کرد. در سال 216 پیش از میلاد فرمان داد تا مالکان و کشاورزان تنها بخشی از زمین­‌های خود را به دولت واگذار کنند و حق مالکیت خصوصی زمین به رسمیت شناخته شد و مورد حمایت دولت مركزی قرار گرفت. واحد وزن و مقدار استاندارد تنظیم شده توسط«شانگ یانگ» در دوران سلسله‌­ی حکومت­ های هم ­ستیز ( ←دوران حکومت های هم ستیز)را به ­عنوان واحد استاندارد اوزان و مقادیر در سراسر کشور تعیین کرد.

فرهنگ

در زمینه­‌ی فرهنگی و ایدئولوژیک، نویسه­ ی«شیائو جوان»(نویسه­ ی چینی واحد) را تنظیم و آن را در سرتاسر کشور رواج داد. از آن­جا که خود پیرو فلسفه‌­ی قانونگرایان(← مکتب قانونگرایان) بود، در سال 212 پیش از میلاد فرمان داد که تمام کتاب­‌های سایر مکاتب فلسفی را آتش زده و از بین ب­برند. فعالیت آموزشی مدرسه­‌های خصوصی را ممنوع اعلام کرد و بیش از 400 دانشمند پیرو کنفوسیوس( ← آموزه های کنفوسیوس) و کیمیاگر را در پایتخت، شهر«شیان یانگ» در آتش سوزانده و یا زنده به ­گور کرد.

استراتژی دفاعی

به­‌عنوان یک استراتژی دفاعی، دستور داد دیوار دفاعی متفرقی كه توسط دولت شهرهای مختلف احداث شده بود را به هم متصل و دیوار بزرگی به طول5000 کیلومتر در شمال سرزمین چین ساخته شود. ساخت دیوار بزرگ چین در شمال این کشور، برای مقابله با«شیون نون»­ها که در سوارکاری و تیراندازی ماهر بودند، نقش دفاعی مهمی ایفاکرده و بیش از پیش حکومت سلسله­‌ی«چینگ»(← سلسله چینگ) را مقتدر ساخته و شرایط دفاع از مرز را بهبود بخشید.

«چینگ شی­ خوان» پس از وحدت بخشیدن به سرزمین چین، فرمان ساخت مجموعه کاخ­‌های«اَ پانگ» و آرامگاه مجلل«لی­شان» را صادر و پنج بار بازرسی­‌های گسترده­ای در سرتاسر کشور انجام داد. وی برای دست یافتن به آب حیات(حیات جاوید)، شخصی به نام«سو فو» را در رأس گروهی متشکل از چند هزار پسر و دختر، جهت پناه خواستن از رب النوع­‌ها به دریای شرقی فرستاد. در اثر این عمل، نیروی انسانی فراوانی تلف شد و مشکلات و سختی­‌های مردم بیشتر گشت. در ژوئیه­‌ی سال210 پیش از میلاد، سرانجام«چینگ شی­ خوان» براثر بیماری جان سپرد[۱].


نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، صفحه 148-150