ساختار سیاسی آرژانتین

بر اساس اصل اوّل اصلاحیهی قانون اساسی در سال 1994، حکومت آرژانتین فدرالی، جمهوری و نمایندگی است. در این کشور سه قوّه وظایف اجرایی، تقنینی و قضایی کشور را بر عهده دارند.

به دلیل این‌که بر اساس قانون اساسی کشور، نظام سیاسی جمهوری ـ ریاستی است، وزرا که مسؤولیت امور اجرایی کشور را بر عهده دارند، به صورت مستقیم توسّط رئیس‌جمهور انتخاب میشوند و هیچ مسؤولیتی در قبال کنگره ندارند. رئیس‌جمهور و معاون وی پس از انتخاب شدن در یک مراسم تشریفاتی در حضور مقامات و میهمانان خارجی و داخلی و نزد رئیس سنا و نمایندگان کنگره سوگند یاد میکنند (اصل 93 قانون اساسی) و ممکن است بعد از مدّتی، وزرای خود را منصوب و از طریق اعلان عمومی معرّفی نمایند.

اصل 88 قانون اساسی مقرّر میدارد که در صورت فوت، بیماری، استعفا، کنارهگیری، برکناری و یا حضور در خارج از پایتخت، معاون رئیس‌جمهور به انجام وظایف وی اقدام می‌کند. در صورت عدم وجود معاون رئیس‌جمهور (به دلیل بیماری، کنارهگیری و...) مدافع کلّ ملّت به عنوان رئیس‌جمهور انتقالی انجام وظیفه خواهد کرد. در صورت عدم وجود وی و...، کنگره رأسا به تعیین فردی به عنوان رئیس دولت انتقالی تا برگزاری انتخابات سراسری زودرس اقدام خواهد کرد. همان‌گونه که قبلاً گفته شد، در سال 2001، رئیس‌جمهور از سمت خود استعفا داد؛ معاون وی نیز قبلاً کنارهگیری کرده بود. مدافع ملّت بر اساس قانون اساسی رئیس دولت شد، امّا وی تنها پس از چند روز کنارهگیری کرد. بر این اساس بود که رئیس دولت از سوی کنگره انتخاب شد.

نیز نگاه کنید به

ساختار سیاسی کانادا؛ ساختار سیاسی روسیه؛ ساختار سیاسی افغانستان؛ ساختار سیاسی تونس؛ ساختار سیاسی ژاپن؛ ساختار سیاسی کوبا؛ ساختار سیاسی لبنان؛ نظام سیاسی مصر؛ ساختار سیاسی و نام رسمی کشور چین؛ ساختار نظام سیاسی سنگال؛ ساختار سیاسی تایلند؛ ساختار سیاسی فرانسه؛ ساختار سیاسی اسپانیا؛ ساختار سیاسی مالی؛ ساختار سیاسی سودان؛ ساختار سیاسی سوریه؛ ساختار سیاسی قطر؛ ساختار سیاسی اردن؛ ساختار سیاسی زیمبابوه؛ ساختار سیاسی سیرالئون؛ ساختار سیاسی ساحل عاج؛ ساختار سیاسی اتیوپی.