بهداشت و سلامت آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
بیش از 5 میلیون آرژانتینی که عمدتاً از طبقه‌ی متوسّط و ثروتمند جامعه محسوب می‌شوند، بیمه‌شده‌ی مؤسّسات خصوصی هستند. این گروه از بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی بهداشتی و سلامت برای رفع نیازهای خود استفاده می‌نمایند. با احتساب ارقام بالا مشخّص می‌شود که بیش از 8 میلیون آرژانتینی همچنان از هیچ نوع پوشش بیمه‌ای بهره نمی‌برند. این گروه از ضعیف‌ترین طبقات اجتماع و متعلّق به کارگران فصلی بخش‌های کشاورزی و خانواده‌های آن‌ها در بخش‌های مرکزی کشور و روستاها می‌شوند. دولت تلاش نموده است تا با ارتقای وضعیت بخش دولتی بهداشت و سلامت کشور، خدمات مناسبی به این بخش از جامعه که عمده‌ترین مراجعین به بخش‌های بیمارستانی دولتی را تشکیل می‌دهند؛ ارائه دهد<ref name=":102" /><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص149-150.</ref>. | بیش از 5 میلیون آرژانتینی که عمدتاً از طبقه‌ی متوسّط و ثروتمند جامعه محسوب می‌شوند، بیمه‌شده‌ی مؤسّسات خصوصی هستند. این گروه از بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی بهداشتی و سلامت برای رفع نیازهای خود استفاده می‌نمایند. با احتساب ارقام بالا مشخّص می‌شود که بیش از 8 میلیون آرژانتینی همچنان از هیچ نوع پوشش بیمه‌ای بهره نمی‌برند. این گروه از ضعیف‌ترین طبقات اجتماع و متعلّق به کارگران فصلی بخش‌های کشاورزی و خانواده‌های آن‌ها در بخش‌های مرکزی کشور و روستاها می‌شوند. دولت تلاش نموده است تا با ارتقای وضعیت بخش دولتی بهداشت و سلامت کشور، خدمات مناسبی به این بخش از جامعه که عمده‌ترین مراجعین به بخش‌های بیمارستانی دولتی را تشکیل می‌دهند؛ ارائه دهد<ref name=":102" /><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص149-150.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[بهداشت و سلامت ژاپن]]؛ [[بهداشت و سلامت روسیه]]؛ [[بهداشت و سلامت کانادا]]؛ [[بهداشت و سلامت کوبا]]؛ [[بهداشت و سلامت لبنان]]؛ [[بهداشت و سلامت در مصر]]؛ [[بهداشت و سلامت تونس]]؛ [[بهداشت و سلامت افغانستان]]؛ [[بهداشت و سلامت سنگال]]؛ [[بهداشت و سلامت فرانسه]]؛ [[بهداشت و سلامت در مالی]]؛ [[بهداشت و سلامت سوریه]]؛ [[بهداشت و سلامت ساحل عاج]]؛ [[بهداشت و سلامت زیمبابوه]]؛ [[بهداشت و سلامت اوکراین]]؛ [[بهداشت و سلامت اسپانیا]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن]]؛ [[بهداشت و سلامت اتیوپی]]؛ [[بهداشت و سلامت سیرالئون]]؛ [[بهداشت و سلامت قطر]] | [[بهداشت و سلامت ژاپن]]؛ [[بهداشت و سلامت روسیه]]؛ [[بهداشت و سلامت کانادا]]؛ [[بهداشت و سلامت کوبا]]؛ [[بهداشت و سلامت لبنان]]؛ [[بهداشت و سلامت در مصر]]؛ [[بهداشت و سلامت تونس]]؛ [[بهداشت و سلامت افغانستان]]؛ [[بهداشت و سلامت سنگال]]؛ [[بهداشت و سلامت فرانسه]]؛ [[بهداشت و سلامت در مالی]]؛ [[بهداشت و سلامت سوریه]]؛ [[بهداشت و سلامت ساحل عاج]]؛ [[بهداشت و سلامت زیمبابوه]]؛ [[بهداشت و سلامت اوکراین]]؛ [[بهداشت و سلامت اسپانیا]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن]]؛ [[بهداشت و سلامت اتیوپی]]؛ [[بهداشت و سلامت سیرالئون]]؛ [[بهداشت و سلامت قطر]]؛ [[بهداشت و سلامت گرجستان]]؛ [[بهداشت و سلامت بنگلادش]]؛ [[بهداشت و سلامت قزاقستان]]؛ [[بهداشت و سلامت سریلانکا]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامت سودان]]؛ [[بهداشت و سلامت تایلند]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامت جامعه در چین]] | ||
==پاورقی== | ==پاورقی== | ||
<references /> | |||
[[رده:بهداشت و سلامت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۶
بخش سلامت در آرژانتین به سه بخش دولتی، اجتماعی و خصوص تقسیم می‌شود. دولت در بخش بیمارستان‌ها و مراکز دولتی سرمایه‌گذار اصلی است. بخشی از خدمات ارائه شده در بخش دولتی به‌ویژه واکسیناسیون و پیشگیری‌های بهداشتی و بیماری‌های واگیردار را بیمارستان‌های دولتی حتّی‌الامکان برای اتباع آرژانتینی رایگان ارائه می‌کنند. بر اساس آمار وزارت بهداشت آرژانتین، در سال 2010 بیش از 28 میلیون آرژانتینی تحت پوشش بیمه‌های اجتماعی کشور بوده‌اند. این بخش از بیمه‌های بهداشتی، در حقیقت از طریق اتّحادیه‌های کارگری و بنگاه‌های تولیدی و خدماتی اجرا می‌شوند. بیمه‌شدگان این نوع از بیمه‌های درمانی برای دریافت خدمات به بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی اجتماعی می‌روند[۱].
بیش از 5 میلیون آرژانتینی که عمدتاً از طبقه‌ی متوسّط و ثروتمند جامعه محسوب می‌شوند، بیمه‌شده‌ی مؤسّسات خصوصی هستند. این گروه از بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی بهداشتی و سلامت برای رفع نیازهای خود استفاده می‌نمایند. با احتساب ارقام بالا مشخّص می‌شود که بیش از 8 میلیون آرژانتینی همچنان از هیچ نوع پوشش بیمه‌ای بهره نمی‌برند. این گروه از ضعیف‌ترین طبقات اجتماع و متعلّق به کارگران فصلی بخش‌های کشاورزی و خانواده‌های آن‌ها در بخش‌های مرکزی کشور و روستاها می‌شوند. دولت تلاش نموده است تا با ارتقای وضعیت بخش دولتی بهداشت و سلامت کشور، خدمات مناسبی به این بخش از جامعه که عمده‌ترین مراجعین به بخش‌های بیمارستانی دولتی را تشکیل می‌دهند؛ ارائه دهد[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
بهداشت و سلامت ژاپن؛ بهداشت و سلامت روسیه؛ بهداشت و سلامت کانادا؛ بهداشت و سلامت کوبا؛ بهداشت و سلامت لبنان؛ بهداشت و سلامت در مصر؛ بهداشت و سلامت تونس؛ بهداشت و سلامت افغانستان؛ بهداشت و سلامت سنگال؛ بهداشت و سلامت فرانسه؛ بهداشت و سلامت در مالی؛ بهداشت و سلامت سوریه؛ بهداشت و سلامت ساحل عاج؛ بهداشت و سلامت زیمبابوه؛ بهداشت و سلامت اوکراین؛ بهداشت و سلامت اسپانیا؛ وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن؛ بهداشت و سلامت اتیوپی؛ بهداشت و سلامت سیرالئون؛ بهداشت و سلامت قطر؛ بهداشت و سلامت گرجستان؛ بهداشت و سلامت بنگلادش؛ بهداشت و سلامت قزاقستان؛ بهداشت و سلامت سریلانکا؛ وضعیت بهداشت و سلامت سودان؛ بهداشت و سلامت تایلند؛ وضعیت بهداشت و سلامت جامعه در چین
پاورقی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از https://www.ms.gba.gov.ar
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص149-150.