هریرود: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
هریرود و مرغاب حدود ۴ درصد آب‌های جاری [[افغانستان]] را تشکیل می‌دهند. هریرود از دامنه‌های غربی [[کوه های بابای افغانستان|کوه‌های بابا]] و از ارتفاع حدود۴۰۰۰ متری سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از ولایت غور و شهر چخچران (مرکز آن ولایت)، وارد ولایت [[هرات]] می‌شود. رودهای فرعی متعددی نیز وارد هریرود می‌شوند؛ مانند تگاب اشلان که از سیاه‌کوه و سفیدکوه سرچشمه می‌گیرد و رودکرخ که از نشیب جنوبی کوه‌های پاروپامیسوس منشأ می‌گیرد. طول هریرود ۱۱۵۰ کیلومتر است؛ ولی ۶۵۰ کیلومتر آن در خاک [[افغانستان]] جریان دارد. این رود ۹۶ کیلومتر از مرز مشترک ایران و [[افغانستان]] را تشکیل می‌دهد؛ از تنگه ذوالفقار به بعد ۱۶۷ کیلومتر از مرز مشترک ایران و ترکمنستان را تشکیل می‌دهد و بعد وارد خاک ترکمنستان می‌شود و ادامه آن در خاک این کشور جاری است و درنهایت در ریگزار قره قوم به زمین فرو می‌رود. این رود از سرچشمه تا سرخس هریرود نام دارد؛ ولی پس از سرخس، رود تجن نامیده می‌شود.
[[پرونده:HariRood River.jpg|بندانگشتی|هریرود. برگرفته از سایت روزنامه افغانستان. قابل بازیابی از http://dailyafghanistan.com/national_detail.php?post_id=135798]]
هریرود و مرغاب حدود ۴ درصد آب‌های جاری [[افغانستان]] را تشکیل می‌دهند. هریرود از دامنه‌های غربی [[کوه های بابای افغانستان|کوه‌های بابا]] و از ارتفاع حدود۴۰۰۰ متری سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از ولایت غور و شهر چخچران (مرکز آن ولایت)، وارد ولایت [[هرات]] می‌شود.  


گفته شده است که در [[دوران قدیم]] ریزشگاه هریرود دریای خزر و مسیر عبور آن نیز کانال قره قوم بوده است؛ ولی بعدها به ریگزارهای قره قوم محدود شده است.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 33-34.</ref>
رودهای فرعی متعددی نیز وارد هریرود می‌شوند؛ مانند تگاب اشلان که از سیاه‌کوه و [[سفیدکوه یا اسپین غر|سفیدکوه]] سرچشمه می‌گیرد و رودکرخ که از نشیب جنوبی کوه‌های پاروپامیسوس منشأ می‌گیرد.
 
طول هریرود ۱۱۵۰ کیلومتر است؛ ولی ۶۵۰ کیلومتر آن در خاک [[افغانستان]] جریان دارد. این رود ۹۶ کیلومتر از مرز مشترک ایران و [[افغانستان]] را تشکیل می‌دهد؛ از تنگه ذوالفقار به بعد ۱۶۷ کیلومتر از مرز مشترک ایران و ترکمنستان را تشکیل می‌دهد و بعد وارد خاک ترکمنستان می‌شود و ادامه آن در خاک این کشور جاری است و درنهایت در ریگزار قره قوم به زمین فرو می‌رود. این رود از سرچشمه تا سرخس هریرود نام دارد؛ ولی پس از سرخس، رود تجن نامیده می‌شود. گفته شده است که در [[دوران قدیم]] ریزشگاه هریرود دریای خزر و مسیر عبور آن نیز کانال قره قوم بوده است؛ ولی بعدها به ریگزارهای قره قوم محدود شده است.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 33-34.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[جغرافیای طبیعی افغانستان]]؛ [[رودهای افغانستان]]؛ [[آمودریا]]؛ [[رود کابل]]؛ [[رود هیرمند]].
* [[جغرافیای طبیعی افغانستان]]
* [[رودهای افغانستان]]
 
== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴

هریرود. برگرفته از سایت روزنامه افغانستان. قابل بازیابی از http://dailyafghanistan.com/national_detail.php?post_id=135798

هریرود و مرغاب حدود ۴ درصد آب‌های جاری افغانستان را تشکیل می‌دهند. هریرود از دامنه‌های غربی کوه‌های بابا و از ارتفاع حدود۴۰۰۰ متری سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از ولایت غور و شهر چخچران (مرکز آن ولایت)، وارد ولایت هرات می‌شود.

رودهای فرعی متعددی نیز وارد هریرود می‌شوند؛ مانند تگاب اشلان که از سیاه‌کوه و سفیدکوه سرچشمه می‌گیرد و رودکرخ که از نشیب جنوبی کوه‌های پاروپامیسوس منشأ می‌گیرد.

طول هریرود ۱۱۵۰ کیلومتر است؛ ولی ۶۵۰ کیلومتر آن در خاک افغانستان جریان دارد. این رود ۹۶ کیلومتر از مرز مشترک ایران و افغانستان را تشکیل می‌دهد؛ از تنگه ذوالفقار به بعد ۱۶۷ کیلومتر از مرز مشترک ایران و ترکمنستان را تشکیل می‌دهد و بعد وارد خاک ترکمنستان می‌شود و ادامه آن در خاک این کشور جاری است و درنهایت در ریگزار قره قوم به زمین فرو می‌رود. این رود از سرچشمه تا سرخس هریرود نام دارد؛ ولی پس از سرخس، رود تجن نامیده می‌شود. گفته شده است که در دوران قدیم ریزشگاه هریرود دریای خزر و مسیر عبور آن نیز کانال قره قوم بوده است؛ ولی بعدها به ریگزارهای قره قوم محدود شده است.[۱]

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی افغانستان؛ رودهای افغانستان؛ آمودریا؛ رود کابل؛ رود هیرمند.

کتابشناسی

  1. علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 33-34.