شهر غزنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:غزنی.jpg|بندانگشتی|غزنی. برگرفته از سایت آژانس خبری افغان، قابل بازیابی از http://afghannews.af/%D8%BA%D9%81%D9%84%D8%AA-%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%D8%AA%D8%8C-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%BA%D8%B2%D9%86%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AA%D8%B4-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D8%AF]]
[[پرونده:غزنی.jpg|بندانگشتی|غزنی. برگرفته از سایت آژانس خبری افغان، قابل بازیابی از [http://afghannews.af/%D8%BA%D9%81%D9%84%D8%AA-%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%D8%AA%D8%8C-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%BA%D8%B2%D9%86%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AA%D8%B4-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D8%AF http://afghannews.af/]]]
شهر غزنی در ۱۲۰ کیلومتری جنوب [[کابل]] قرار دارد و در زمان سلسله غزنوی پایتخت بود و به علت کثرت علما و فضلا در آن و از کمال آبادانی و جمعیت، او را «مدینه ثانی» می‌گفتند.<ref>میرزا، علیقلی ( اعتضاد السلطنه) (1376). تاریخ وقایع و سوانح افغانستان تصحیح میرهاشم محدث. تهران: [https://amirkabirpub.ir/ انتشارات امیرکبیر]، ص ۲۹.
شهر غزنی در ۱۲۰ کیلومتری جنوب [[کابل]] قرار دارد و در زمان سلسله غزنوی پایتخت بود و به علت کثرت علما و فضلا در آن و از کمال آبادانی و جمعیت، او را «مدینه ثانی» می‌گفتند.<ref>میرزا، علیقلی ( اعتضاد السلطنه) (1376). تاریخ وقایع و سوانح افغانستان تصحیح میرهاشم محدث. تهران: [https://amirkabirpub.ir/ انتشارات امیرکبیر]، ص ۲۹.


</ref> در زمان سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی، شهر غزنی بسیار آباد، گسترده و باعظمت بود؛ ولی پس از سقوط سلسله غزنوی، توسط سلاطین غوری ویران و به آتش کشیده شد و پس از آن هیچ‌وقت عظمت گذشته را بازنیافت.
</ref>  


غزنی بر سر راه بازرگانی میان شبه‌قاره هند و مناطق غربی، شرقی و ش[[مالی]] قرار داشته و از اهمیت و رونق تجاری بالایی برخوردار بوده است؛ اکنون نیز بر سر راه حلقوی [[افغانستان]] و نیز جاده میان [[کابل]]- [[قندهار]] قرار دارد. از سوی دیگر یکی از مداخل ورود به پاکستان و شبه‌قاره هند، از غزنی و پکتیا و خوست می‌گذرد و یکی از مسیرهای تجاری مهم است.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 430-431.</ref>
در زمان سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی، شهر غزنی بسیار آباد، گسترده و باعظمت بود؛ ولی پس از سقوط سلسله غزنوی، توسط سلاطین غوری ویران و به آتش کشیده شد و پس از آن هیچ‌وقت عظمت گذشته را بازنیافت.
 
غزنی بر سر راه بازرگانی میان شبه‌قاره هند و مناطق غربی، شرقی و ش[[مالی]] قرار داشته و از اهمیت و رونق تجاری بالایی برخوردار بوده است؛ اکنون نیز بر سر راه حلقوی [[افغانستان]] و نیز جاده میان [[کابل]]- [[قندهار]] قرار دارد.  
 
از سوی دیگر یکی از مداخل ورود به پاکستان و شبه‌قاره هند، از غزنی و پکتیا و خوست می‌گذرد و یکی از مسیرهای تجاری مهم است<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 430-431.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[سیاست و حکومت افغانستان]]؛ [[ولایات افغانستان]]؛ [[شهرهای پایتخت افغانستان]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:مناطق و شهرهای مهم اقتصادی و صنعتی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۴

غزنی. برگرفته از سایت آژانس خبری افغان، قابل بازیابی از http://afghannews.af/

شهر غزنی در ۱۲۰ کیلومتری جنوب کابل قرار دارد و در زمان سلسله غزنوی پایتخت بود و به علت کثرت علما و فضلا در آن و از کمال آبادانی و جمعیت، او را «مدینه ثانی» می‌گفتند.[۱]

در زمان سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی، شهر غزنی بسیار آباد، گسترده و باعظمت بود؛ ولی پس از سقوط سلسله غزنوی، توسط سلاطین غوری ویران و به آتش کشیده شد و پس از آن هیچ‌وقت عظمت گذشته را بازنیافت.

غزنی بر سر راه بازرگانی میان شبه‌قاره هند و مناطق غربی، شرقی و شمالی قرار داشته و از اهمیت و رونق تجاری بالایی برخوردار بوده است؛ اکنون نیز بر سر راه حلقوی افغانستان و نیز جاده میان کابل- قندهار قرار دارد.

از سوی دیگر یکی از مداخل ورود به پاکستان و شبه‌قاره هند، از غزنی و پکتیا و خوست می‌گذرد و یکی از مسیرهای تجاری مهم است[۲].

نیز نگاه کنید به

سیاست و حکومت افغانستان؛ ولایات افغانستان؛ شهرهای پایتخت افغانستان

کتابشناسی

  1. میرزا، علیقلی ( اعتضاد السلطنه) (1376). تاریخ وقایع و سوانح افغانستان تصحیح میرهاشم محدث. تهران: انتشارات امیرکبیر، ص ۲۹.
  2. علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 430-431.