شهر اریحا یا جریکو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جریکو/ جراش/ جريش | جریکو/ جراش/ جريش | ||
طبق نظر | طبق نظر باستان‌شناسان، کشور [[اردن]] از قدیمی‌ترین مناطق مسکونی جهان بوده و شهر اریحا یا جریکو واقع در کنار [[دریای مرده|بحر میت]] از قدیمی‌ترین شهرهای محصور جهان می‌باشد. | ||
برج سنگی و دیوارهای یافت شده در جریکو حاکی از آن است که امر دفاع، موضوعی مهم برای روستاییان عصر نو سنگی بوده است. | برج سنگی و دیوارهای یافت شده در جریکو حاکی از آن است که امر دفاع، موضوعی مهم برای روستاییان عصر نو سنگی بوده است. | ||
به نظر می رسد مردم عصر نو سنگی همانند اجداد خود نیایش و عبادت می | به نظر می رسد مردم عصر نو سنگی همانند اجداد خود نیایش و عبادت می کرده‌اند. در ارتباط با این موضوع باستان‌شناسان جمجمه‌هایی پوشیده از خمیر که در قسمت چشم ها به همراه قیر طبیعی بودند را در قسمت هایی از [[اردن]] (واقع در عین الغزه و بید‌ها) و فلسطین و [[سوریه]] کشف کرده‌اند<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[تاریخ | [[تاریخ اردن]]؛ [[آثار باستانی و تاريخی اردن]]؛ [[تاریخ دوره باستان اردن]]؛ [[تاریخ دوران میانی اردن]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۳
جریکو/ جراش/ جريش
طبق نظر باستان‌شناسان، کشور اردن از قدیمی‌ترین مناطق مسکونی جهان بوده و شهر اریحا یا جریکو واقع در کنار بحر میت از قدیمی‌ترین شهرهای محصور جهان می‌باشد.
برج سنگی و دیوارهای یافت شده در جریکو حاکی از آن است که امر دفاع، موضوعی مهم برای روستاییان عصر نو سنگی بوده است.
به نظر می رسد مردم عصر نو سنگی همانند اجداد خود نیایش و عبادت می کرده‌اند. در ارتباط با این موضوع باستان‌شناسان جمجمه‌هایی پوشیده از خمیر که در قسمت چشم ها به همراه قیر طبیعی بودند را در قسمت هایی از اردن (واقع در عین الغزه و بید‌ها) و فلسطین و سوریه کشف کرده‌اند[۱].
نیز نگاه کنید به
تاریخ اردن؛ آثار باستانی و تاريخی اردن؛ تاریخ دوره باستان اردن؛ تاریخ دوران میانی اردن
کتابشناسی
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)