فلات مرکزی سوریه

پنجمین منطقه کوهستانی سوریه، در مرکز و شرق این کشور واقع است؛ یعنی صحرای شام. این منطقه  کوه های تدمریة (پالمیرا) را در آغوش دارد؛ زنجیره ای از ارتفاعات که در جهت شمال شرقی-جنوب غربی امتداد دارند. این کوه‌ها در صحرای شام، از شمال حوضه دمشق در جنوب غربی به سمت شمال شرقی امتداد می‌یابند و در آنجا به حوضه پالمیرا در جنوب غربی شهر پالمیرا ختم می‌شوند.

طول سلسله تدمریه 240 کیلومتر و عرض آن بین 6-7-10-15 کیلومتر تخمین زده شده است و به این ترتیب، طولانی­ترین رشته کوه سوریه است؛ اما نه مرتفع­ترین و نه مهم­ترین آن. آب و هوای کوه­های پالمیرا خشک است.

سلسله پالمیرا تا ارتفاع میانگین ​​500-750 متر از سطح عمومی داخل سوریه و بادیه سوریه بالا می­رود. بلندترین قله آن، جبل «غَنطوس» (Ghantus) است که ارتفاعش به 1406 متر از سطح دریا می­رسد.

به بیانی دیگر، منطقه فلات شرقی سوریه در دل بادیة الشام، شامل زنجیره ناپیوسته­ و کم ارتفاع (کمتر از 1000 متر)  سلسله جبال تدمریه؛ متوازی با رشته‌کوه لبنان است که قلل بسیار متعدد و پراکنده آن، حاصل چین­خوردگی زمین براثر فشار صفحات «تکتونیک»[13] است که در سطور پیشین بدان اشاره شد.

قلل مرتفع این مجموعه چین­خوردگی؛ یعنی چندقلوهای رشته‌کوه لبنان، در امتداد آخرین خط کوهستانی موازی این مجموعه که کشیده­ترین آن­ها نیز هست، قرار دارد و به جهت کثرت این قلل، تنها به بعضی از مرتفع­ترین آن­ها اشاره می­شود:

«جبل الرواق» (Al ruwaq) یا «جبل الشرقی» با ارتفاع 975 متر در منتهی­الیه شمال شرقی استان «ریف دمشق»، «جبل البِشری» (Bishri)[14] با ارتفاع 825 متر، در سه راهی تقاطع استان‌های حمص، دیر الزور و رقه ، سلسله قلل «ابورُجمین» (Abu rujmain) به‌موازات جبل الرواق و «جبل عبدالعزیز» در 35 کیلومتری شهر «الحسکة» (Al-Hasaka)[15]، با ارتفاع 920 متر.

در جنوب این کوه‌ها، منطقه‌ای بیابانی به نام «حمد» قرار دارد. در شمالِ جبل الرواق و شرق شهر حمص، منطقه بایر دیگری به نام صحرای حمص وجود دارد که دارای سطح خاکی سختی است.

نیز نگاه کنید به

ارتفاعات و ناهمواری های سوریه