جشن سان خوآن در کوبا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
===='''[[جشن سان خوآن در کوبا|جشن سان خوآن یا شب سان خوآن]] (Fiesta de San Juan o Noche de San Juan)'''====
[[پرونده:Fiesta de San Juan o Noche de San Juan.jpg|جایگزین=Fiesta de San Juan o Noche de San Juan|بندانگشتی|'''Fiesta de San Juan o Noche de San Juan''']]این جشن قدمت بسیاری دارد که در آن با روشن کردن آتش، فرارسیدن تابستان در نیمکره ش[[مالی]] جشن گرفته می‌شود. هدف از برگزاری این مراسم دادن انرژی و نیروی بیشتر به خورشید است. همچنین از نظر نمادشناسی، آتش مظهر پاکی و خلوص است و در افرادی که به آتش خیره می‌شوند عملکرد تطهیر و پاک‌کنندگی دارد. این جشن در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکای لاتین از جمله کوبا برگزار می‌شود، در روز برگزاری این جشن اتفاق‌نظر وجود ندارد، برخی آن را در ۲۴ ژوئن و عده‌ای ۲۱ تا ۲۲ ژوئن برگزار می‌کنند، این جشن در کوبا سه قرن قدمت دارد و به سال ۱۷۲۵ برمی‌گردد، این جشن در کاماگوای (Camagiiey) [[کوبا]] پنج روز به طول می‌انجامد و در روز ۲۹ ژوئن - روز سان پدرو - عروسکی را در میدان بدویا (Bedoya) می‌سوزانند و به این ترتیب این جشن به پایان می‌رسد.<ref>Gac- Artigas, P. (2010). Hoja de ruta, cultura y civilización de Latinoamérica. Academic Press ENE, P112</ref><ref>حق‌روستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران:موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتت بین المللی الهدی، ص257-258.</ref>


== نیز نگاه کنید ==
[[پرونده:Fiesta de San Juan o Noche de San Juan.jpg|جایگزین=Fiesta de San Juan o Noche de San Juan|بندانگشتی|Fiesta de San Juan o Noche de San Juan، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.ondacero.es/noticias/sociedad/que-hacen-hogueras-noche-san-juan-que-rituales-celebran_20230623649585109d4a8300016362c6.html]]جشن سان خوآن یا شب سان خوآن (Fiesta de San Juan o Noche de San Juan)، قدمت بسیاری دارد که در آن با روشن کردن آتش، فرارسیدن تابستان در نیمکره ش[[مالی]] جشن گرفته می‌شود. هدف از برگزاری این مراسم دادن انرژی و نیروی بیشتر به خورشید است. همچنین از نظر نمادشناسی، آتش مظهر پاکی و خلوص است و در افرادی که به آتش خیره می‌شوند عملکرد تطهیر و پاک‌کنندگی دارد. این جشن در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکای لاتین از جمله کوبا برگزار می‌شود.


* [[جشن‌ها و سرودها در کوبا]]
در روز برگزاری این جشن اتفاق‌نظر وجود ندارد، برخی آن را در ۲۴ ژوئن و عده‌ای ۲۱ تا ۲۲ ژوئن برگزار می‌کنند، این جشن در [[کوبا]] سه قرن قدمت دارد و به سال ۱۷۲۵ برمی‌گردد، این جشن در کاماگوای (Camagiiey) [[کوبا]] پنج روز به طول می‌انجامد و در روز ۲۹ ژوئن - روز سان پدرو - عروسکی را در میدان بدویا (Bedoya) می‌سوزانند و به این ترتیب این جشن به پایان می‌رسد.<ref>Gac- Artigas, P. (2010). Hoja de ruta, cultura y civilización de Latinoamérica. Academic Press ENE, P112</ref><ref>حق‌روستا، مریم (1397). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص257-258.</ref>


== کتابشناختی ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[فرهنگ عمومی کوبا]]؛ [[جشن‌ها و سرودها در کوبا]]؛ [[جشن پانزده سالگی]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۷

جشن سان خوآن یا شب سان خوآن (Fiesta de San Juan o Noche de San Juan)، قدمت بسیاری دارد که در آن با روشن کردن آتش، فرارسیدن تابستان در نیمکره شمالی جشن گرفته می‌شود. هدف از برگزاری این مراسم دادن انرژی و نیروی بیشتر به خورشید است. همچنین از نظر نمادشناسی، آتش مظهر پاکی و خلوص است و در افرادی که به آتش خیره می‌شوند عملکرد تطهیر و پاک‌کنندگی دارد. این جشن در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکای لاتین از جمله کوبا برگزار می‌شود.

در روز برگزاری این جشن اتفاق‌نظر وجود ندارد، برخی آن را در ۲۴ ژوئن و عده‌ای ۲۱ تا ۲۲ ژوئن برگزار می‌کنند، این جشن در کوبا سه قرن قدمت دارد و به سال ۱۷۲۵ برمی‌گردد، این جشن در کاماگوای (Camagiiey) کوبا پنج روز به طول می‌انجامد و در روز ۲۹ ژوئن - روز سان پدرو - عروسکی را در میدان بدویا (Bedoya) می‌سوزانند و به این ترتیب این جشن به پایان می‌رسد.[۱][۲]

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی کوبا؛ جشن‌ها و سرودها در کوبا؛ جشن پانزده سالگی

کتابشناسی

  1. Gac- Artigas, P. (2010). Hoja de ruta, cultura y civilización de Latinoamérica. Academic Press ENE, P112
  2. حق‌روستا، مریم (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص257-258.